ഗൾഫിൽ പോയാലെ കുടുംബം രക്ഷപെടു എന്ന തോന്നലിൽ ആണ് കൂട്ടുകാർക്ക് വിളിച്ചു പണി അന്വേഷിച്ചത്….. രണ്ടു മൂന്ന് പേര് നോക്കാം ശരിയാക്കാം എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞെങ്കിലും ഒന്നും ആയില്ല ഒരു നാലഞ്ച് മാസം കഴിഞ്ഞു കാണും ഖത്തർ ൽ ഉള്ള എന്റെ കൂട്ടുകാരൻ ഇസ്മായിൽ വിളിച്ചു ഒരു ദിവസം വൈകീട്ട്…..
"ഹലോ….???
"അസിഫെ ഞാനാട ഇസ്മയിൽ…."
"ആ പറയട എന്തുണ്ട് വിശേഷം….???
"സുഖം…. എന്താ നാട്ടിലെ വിവരങ്ങൾ….???
"സുഖമായി പോണ്…."
"പിന്നെ ഒരു വിസ ഉണ്ട്…. നോക്കണോ….???
"ആടാ നോക്ക്… എന്തിലേക്ക….???
"വീട്ട് വിസ ആണ്…. വിസക്ക് പൈസയൊന്നും വേണ്ട…. ലൈസൻസ് എടുത്ത് വണ്ടി ഓടിക്കാൻ തുടങ്ങിയാൽ ശമ്പളം 1500 രൂപ തരും….."
"നല്ല വീടാണോ ടാ….??
"ആണെന്ന പറഞ്ഞേ… പിന്നെ എല്ലാം നിന്റെ തലവര പോലെ വരും….."
"ഹം…. എന്താ അയാക്കേണ്ടത് ഞാൻ ഉടനെ തന്നെ അയക്കാം…."
"രണ്ടു കൊല്ലം നിന്നാൽ മതി പിന്നെ ലൈസൻസ് കയ്യില ആകുമല്ലോ…. എന്നിട്ട് നമുക്ക് നല്ല കമ്പനി നോക്കി കയറാം…."
"ആടാ ഞാൻ റെഡി….."
"എന്റെ അടുത്തൊന്നും അല്ല ട്ടാ…. കാണലും കുറവാകും…."
"അതൊന്നും സാരമില്ല….."
"എന്ന ഞാൻ സംസാരിച്ചു നിന്നെ വിളിക്കാം…. പെട്ടന്ന് വരേണ്ടി വരും റെഡി ആയി നിന്നോ…..??
"ഓഹ്…."
വേഗം
വീട്ടിലെത്തി കാര്യം അവതരിപ്പിച്ചപ്പോൾ ഉമ്മാക്കും അനിയത്തിക്കും അനിയനും എല്ലാവർക്കും സന്തോഷമായി….. ഇസ്മായിൽ പറഞ്ഞത് പോലെ ഒരാഴ്ച കൊണ്ട് എല്ലാം റെഡി ആയി… ടിക്കറ്റും കഫീൽ തന്നെ അയച്ചു തന്നു…. അപ്പൊ എനിക്കും തോന്നി നല്ല മനുഷ്യൻ ആവുമെന്ന്…..
വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങുമ്പോ എന്തോ എല്ലാം നഷ്ട്ടപ്പെട്ടു എന്നൊരു തോന്നൽ എനിക്കുണ്ടായി… കണ്ണുകൾ അടഞ്ഞു സൈഡിൽ കൂടി കണ്ണീർ ഞാൻ എത്ര പിടിച്ചു നിർത്തിയിട്ടും നിന്നില്ല…. ആകെ ഒരു ഇരുട്ട് മാത്രം…. പിന്നെ എല്ലാം യാന്ത്രികമായിരുന്നു എയർപോർട്ട് എത്തി കൂട്ടുകാർ തിരിച്ചു പോകുമ്പോ അതിലും വലിയ സങ്കടം ആയിരുന്നു…. അതിനെയും ചിരിച്ചു കൊണ്ട് നേരിട്ട് ഞാൻ ആദ്യമായി എയർപോർട്ടിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് കടന്നു…. സംശയം ഉള്ള കാര്യങ്ങൾ മുന്നിൽ നിന്ന ആളോട് ചോദിച്ചു അവസാനം ഫ്‌ളൈറ്റ് കയറുന്ന വെയ്റ്റിങ് റൂമിൽ എത്തി….. അവിടെ ഇരുന്ന് കണ്ണുകൾ അടച്ചപ്പോ ഉപ്പയില്ലാതെ വീട്ട് പണി എടുത്ത് ഞങ്ങളെ വളർത്തിയ ഉമ്മാടെ മുഖം ആണ് തെളിഞ്ഞു വന്നത്…. അനിയൻ പഠിക്കാൻ മിടുക്കനാണ് പഠിപ്പിക്കണം… അനിയത്തിയെ നല്ലഒരു പയ്യനെ
