ഇത് എന്റെ ആദ്യത്തെ കഥയാണ്. എന്റെ പേര് മണിക്കുട്ടൻ, ഞാൻ എന്റെ കഥയാണ് ഇവിടെ പറയുവാൻ പോകുന്നത്. എറണാകുളത്തെ ഒരു ഗ്രാമത്തിലാണ് എന്റെ വീട്. ഞാനൊരു പത്താം ക്ലാസ്സ് വിദ്യാർത്ഥിയാണ്. എന്റെ ചെറുപ്പത്തിലേ എന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും മരിച്ചു പോയി. അതുകൊണ്ട് എന്റെ ചെറിയച്ഛന്റെ വീട്ടിലാണ് ഞാൻ താമസിക്കുന്നത്. ചെറിയമ്മയ്ക്ക് എന്നെ കണ്ണെടുത്താൽ കണ്ടുകൂടായിരുന്നു. അവർക്ക് അവരുടെ മക്കൾ മാത്രം മതിയായിരുന്നു. പലപ്പോഴും എന്നെ തരംതാഴ്ത്തി കാണിക്കാനും, മറ്റുള്ളവരുടെ മുന്നിൽ ഒന്നിനും കൊള്ളാത്തവനാണെന്നു കാണിക്കുന്നതിലും അവർക്ക് പ്രത്യേക ഉൽസാഹം കണ്ടിരുന്നു. പക്ഷേ ചെറിയച്ഛൻ എന്നോട് വളരെ സ്നേഹത്തോടെയാണ് പെരുമാറിയിരുന്നത്.
പത്താം ക്ലാസ് അവസാന പരീക്ഷ അടുക്കുന്നു. നല്ല മാർക്ക് വാങ്ങിയാലേ പുറത്ത് പോയി പഠിക്കാൻ ചെറിയമ്മ സമ്മതിക്കൂ, അല്ലെങ്കിൽ അവർ എന്നെ ഏതെങ്കിലും കടയിൽ പിടിച്ചു നിർത്തും എന്ന് ചെറിയച്ഛനോട് കഴിഞ്ഞ ദിവസം പറയുന്നത് ഞാൻ കേട്ടതാണ്. എങ്ങിനെയെങ്കിലും നല്ല മാർക്ക് മേടിച്ചേ പറ്റൂ. ‘എന്തോന്നാലോചിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കേടാ
ചെക്കാ, എഴുന്നേറ്റ് സ്കൂളിൽ പോകാൻ നോക്ക്’ചായ കുടിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കേ ചെറിയമ്മയുടെ ശകാരം കേട്ടു. വേഗം കൈകഴുകി എഴുന്നേറ്റ് സ്കൂളിലേക്ക് പോകാൻ ബസ് സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് വിട്ടു. പോകുന്നതിനു മുൻപ് ചെറിയച്ഛൻ ആരും കാണാതെ പത്ത് രൂപ കയ്യിൽ വച്ച് തന്നു.
ബസ്സിറങ്ങി നടന്ന് ക്ലാസ്സിൽ എത്തിയപ്പോൾ ആകെ ബഹളമയം. എന്റെ ക്ലാസ്സ് മേറ്റ് സൌമ്യ എന്നെ നോക്കുന്നത് കണ്ടു. ഇൌയിടെയായിട്ട് അവൾക്കിത്തിരി നോട്ടം കൂടുതലാണ്. ഞാനൊരു പൊടിക്ക് സുന്ദരനാണെന്നാണ് ക്ലാസ്സിലുള്ളവൻമാര് പറയുന്നത്.
വെളുത്ത മുഖവും, നനുത്ത മീശയും, അധികം തടിയില്ലാത്ത ഫിറ്റ് ബോഡിയും എന്നെ ക്ലാസ്സിലെ പെൺകുട്ടികളുടെ ഇഷ്ടതോഴൻ ആക്കിയിരുന്നു. പിന്നെ ചെറിയ കവിതയെഴുത്തൊക്കെ ഉള്ളതുകൊണ്ട് ടീച്ചർമാരുടെ കണ്ണിലുണ്ണിയുമാണ്. ഇപ്പോഴായിട്ട് പെൺകുട്ടികളെ കാണുമ്പോളും അവരുടെ നിമ്നോതകളിൽ നോട്ടം ഉടക്കുമ്പോഴെല്ലാം പാന്റിൽ ഒരനക്കം അനുഭവപ്പെടാറുണ്ട്. കൊച്ചു മണിക്കുട്ടനെ കയ്യിൽപിടിക്കുന്നതല്ലാതെ നേരിട്ട് ഇതെവരെ ഒന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല. അതിനുള്ള ധൈര്യം ഇല്ല എന്നു പറയുന്നതാവും
