തമ്മീ പെണക്കം വല്ലോം ആണോ?"
"ഓ, എന്ത് പിണക്കം. മഹിക്കെന്നെ ജീവനാ. ജോലിത്തെരക്കുണ്ട്. പിന്നെ ഞാനവിടെ ബോറായി കുഞ്ഞമ്മേ. രാവിലെ മുതല്‍ വീട്ടില്‍ തനിച്ചല്ലേ"
"ങാ അതു നേരാ. നിനക്ക് ജോലി ഇല്ലല്ലോ? ശ്രമിച്ചാ നിനക്കും ജോലി കിട്ടത്തില്ലാരുന്നോ?"
"മഹി വേണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞു"
"ഉം, അതെന്താ. കുറച്ചു കാശൂടെ കിട്ടിയാ അവനുതന്നല്ലേ നല്ലത്"
"അതൊക്കെ ശരിയാ. പക്ഷെ മഹിക്ക് പേടിയാ എന്നെ ജോലിക്ക് വിടാന്‍" ചേച്ചി ചിരിക്കുന്നത് ഞാന്‍ കേട്ടു.
"പേടിയോ? എന്തോന്നു പേടി?"
"ഞാന്‍ വല്ലോന്റേം കൂടെ ചാടിപ്പോം എന്നാവും" വീണ്ടും ചേച്ചിയുടെ ചിരി.
"പോ പെണ്ണെ. അവനെന്തിനാ അങ്ങനൊക്കെ ചിന്തിക്കുന്നെ? നീ വല്ല കുലുമാലും ഒപ്പിച്ചോ?"
"ഏയ്‌. പക്ഷെ മഹി ഒരു പ്രത്യേക ടൈപ്പാ കുഞ്ഞമ്മേ"
"എന്ന് പറഞ്ഞാ"
"അവനെന്തിയേ?" ചേച്ചി ശബ്ദം താഴ്ത്തി ചോദിച്ചു.
"പഠിക്കുവാരിക്കും"
"കുഞ്ഞമ്മേ, മഹിക്ക് കുറച്ചു ബലക്കുറവുണ്ട്. അതിന്റെയൊരു വിഷമോം പുള്ളിക്കുണ്ട്. അതുകൊണ്ട് എന്നെ സംശയമാ. ചിലപ്പോ എനിക്കങ്ങു ദേഷ്യം വരും"
ശബ്ദം താഴ്ത്തിയാണ് ചേച്ചി പറഞ്ഞതെങ്കിലും എനിക്കത് വ്യക്തമായിത്തന്നെ കേള്‍ക്കാന്‍
സാധിച്ചു. ഞാന്‍ നേരിലറിഞ്ഞ കാര്യം തന്നെയാണ് ചേച്ചി പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്; എന്നിട്ടും എന്റെ ദേഹം തരിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ചേട്ടന് ഇപ്പോഴുമുണ്ട് പഴയ പ്രശ്നം! എന്റെ രോമങ്ങള്‍ എഴുന്നുനില്‍ക്കുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടു.
"യ്യോ ആണോ? ഇത്ര ചെറുപ്പത്തിലേയൊ?" അമ്മ ആശ്ചര്യപ്പെടുന്നു.
"ഉം"
"ഒത്തിരീം പ്രശ്നം ഒണ്ടോ അതോ?"
"അങ്ങനില്ല. പക്ഷെ പ്രശ്നമുണ്ട്"
"ശ്ശൊ..അതാരിക്കും നിനക്കൊരു പ്രസാദമില്ലായ്മ"
"പോ കുഞ്ഞമ്മേ. എനിക്കങ്ങനെ ഒന്നുമില്ല"
"ഒന്ന് പോ പെണ്ണെ; എനിക്കറിയാം നിന്റെ മനസ്സ്"
"വിധി; അല്ലാതെന്താ" ചേച്ചി നിരാശയോടെ പറഞ്ഞു.
"നിനക്കറിയാവോ, നമ്മുടെ സുധര്‍മ്മേടെ മോനും ഉണ്ട് ഈ പ്രശ്നം. അവനെ കെട്ടിയ പെണ്ണ് എട്ടിന്റന്ന് ഇട്ടേച്ച് പാട്ടിനുപോയി"
"യ്യോ ആണോ"
"പിന്നെ ഇന്നത്തെക്കാലത്തെ പെണ്ണുങ്ങള് ഇതൊക്കെ സഹിച്ചു നില്‍ക്കുവോ? എല്ലാം മരംകേറികളല്ലേ? നിന്നെപ്പോലെ വല്ലോമാണോ അവളുമാര്"
അതിനു ചേച്ചി മറുപടി ഒന്നും നല്‍കിയില്ല.
"അപ്പൊ എന്നും ചെയ്യത്തില്ലാരിക്കും അല്യോ?" അമ്മ ചോദിക്കുന്നു.
"എവിടെ? മാസത്തില്‍ ഒന്നോ മറ്റോ. ഈ കുഞ്ഞിനെത്തന്നെ കിട്ടിയത് എന്റെ
