ബട്ടണുകൾ ഓരോന്നായി അഴിച്ചു, ഷർട്ട് മലർത്തി തുറന്നിട്ടു. ഈ കിളവി ഇച്ചിരി ബോഡി കണ്ടു എന്നും പറഞ്ഞെന്താ കുഴപ്പം? എന്നാൽ ലീലേച്ചിയുടെ നോട്ടം ഇടക്കിടെ തന്റെ തുറന്നു കിടക്കുന്ന നെഞ്ചിലേക്കും കവച്ചു വച്ച കാലുകൾക്കിടയിലേക്കും ചെന്നു തട്ടുന്നില്ലേ എന്ന് ശങ്ക തോന്നിയപ്പോൾ അവൻ കൈകൾ രണ്ടും തലക്കു പിന്നിൽ കെട്ടി മുകളിലേക്കും നോക്കി കിടന്നു.
"ആ കോളാമ്പിയെന്തിയെ…? കോളാമ്പി കണ്ടോടാ ജോജോയെ…?" ലീലചേച്ചി ഇരുന്ന സോഫയുടെ ചുറ്റുവട്ടതൊക്കെ നോക്കാൻ തുടങ്ങി. "കണ്ടില്ലല്ലോ ലീലേച്ചി… അകത്തെങ്ങാനും ഉണ്ടാവും." "ആ… ഞാനൊന്ന് നോക്കിയെച്ചും വരാം." "എന്നാ ഞാനങ്ങു പൊയ്ക്കോട്ടെ ലീലേച്ചി?" "ഹാ… അതെന്നാ പോക്കാ…? അവിടെയിരി ചെക്കാ. ഊണ് കഴിഞ്ഞ് ഉടനെ ചെന്ന് കട്ടിപ്പണിയൊന്നും എടുക്കാൻ പാടില്ല. കുറച്ചു നേരം ഇരി. കഴിച്ചതൊക്കെ അന്നനാളത്തിൽ പിടിക്കട്ടെ. ഞാനിപ്പോ വരാം." ഹോ… കുറച്ചു നേരമെങ്കിൽ കുറച്ചു നേരം. കിളവി ഒന്ന് പോയിക്കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ജോജോ ആശിച്ചു പോയി. ഇതവരുടെ വീടാണ്. പക്ഷെ അവരുടെ നോട്ടോം ഭാവോം… അതാ സഹിക്കാൻ മേലാത്തത്. കൊല്ലപ്പണിയും കഴിഞ്ഞ്
ആ പുഴുക്കത്തിൽ നിന്നും ഇവിടെ ഈ ഫാനിന്റെ ചോട്ടിൽ ഇങ്ങനെ ഷർട്ടും തുറന്നിരിക്കാൻ നല്ല സുഖം. പെട്ടെന്ന് മഞ്ഞിലേക്കിറങ്ങിയ പോലത്തെ അനുഭൂതി. എന്നാൽ സോഫയിൽ നിന്നെണീറ്റ് പോയ ലീലേച്ചിയുടെ പിൻഭാഗം കണ്ട് ഉള്ളിലെന്തോ ഇടിഞ്ഞു വീണ പോലെ തോന്നി ജോജോയ്ക്ക്. അവന്റെ നെഞ്ച് വേഗത്തിൽ പട പാടാ മിടിക്കാൻ തുടങ്ങി. അവരുടുത്തിരുന്ന വെള്ള മുണ്ട് ആസനത്തിലെ വിടവിലേക്ക് കയറിയിരിക്കുന്നു. മീന്കാരികൾ കുട്ടയും ചുമന്നു കൊണ്ട് നടക്കുന്ന പോലെ പിന്തിരിഞ്ഞു കുണുങ്ങി നടക്കുമ്പോൾ വലിയ കുണ്ടികൾ ഇടം വലം ഓളം വെട്ടി തെന്നിക്കയറുന്നു. അവർ മുണ്ടിനകത്ത് നഗ്നയാണെന്ന ചിന്ത അവന്റെ അടിവയറ്റിൽ കിരുകിരുപ്പുണ്ടാക്കി. അങ്ങോട്ടോടിച്ചെന്ന് അവരുടെ വിരിഞ്ഞ അരക്കെട്ടിൽ അള്ളിപ്പിടിച്ച് ആ വിടവിൽ ഒട്ടിനിന്ന് തന്റെ ലിംഗം ചേർത്തു വെച്ചുരക്കാൻ തോന്നി ജോജോയ്ക്ക്. കാലിനിടയിൽ കുണ്ണ ചൂട് പിടിച്ചു വീർത്തു തുടങ്ങി. ‘ഛേ, ഞാനെന്തൊക്കെയാണീ ആലോചിച്ചു കൂട്ടുന്നത്? മോശം… അതൊന്നും പാടില്ല.’ ജോജോ കണ്ണുകൾ അടക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. എന്നാൽ… ലീലേച്ചി അവന് പുറംതിരിഞ്ഞു നിന്ന് കെട്ടി വെച്ചിരുന്ന
