യും ആയി ഇറങ്ങി വന്ന ആളെ ഞാൻ ഒന്ന് നോക്കി…. നല്ല പ്രായം ഉണ്ട് ആൾക്ക്…. ഒരു അറുപത് എങ്കിലും കാണും…. വന്നെന്റെ കൈ പിടിച്ച് സലാം പറഞ്ഞു… തിരിച്ചു ഞാനും… പിന്നെ എന്തോ ചോദിച്ചതിന് ഇസ്മായിൽ ആണ് മറുപടി പറഞ്ഞത്……അയാളുടെ കൂടെ ഒരു മണിക്കൂർ എടുത്തു വീട് എത്താൻ…. കെട്ടിടങ്ങൾക്ക് വലിപ്പവും റോഡിന് വീതിയും കുറഞ്ഞു വന്ന് നാട്ടിലെ റോഡും ചുറ്റും മണൽ കുന്നുകളും ആയി തുടങ്ങി….. ഇതെങ്ങോട്ടാ ഈ പോകുന്നത് പടച്ചോനെ….. എന്റെ ഉള്ളിലെ ഭയം കണ്ടിട്ട് ആവണം അയാൾ എന്തോ പറഞ്ഞു എന്നോട്…. മനസ്സിലാവാതെ ഞാൻ വായിൽ നോക്കി ഇരുന്നപ്പോ മുറി ഇംഗ്ലീഷിൽ പറഞ്ഞു….
"ഒൺലി ടെൻ മിനുറ്റ്…."
വീട് എത്താനാകും എന്ന് ഞാൻ ഊഹിച്ചു….. പറഞ്ഞത് പോലെ തന്നെ 10 മിനുട്ടുനുള്ളിൽ വീടെത്തി…. കൊട്ടാരം തന്നെ ആയിരുന്നു അത്…. ഞാൻ നോക്കിയത് ചുറ്റിലും വല്ല വീടും ഉണ്ടോ എന്നാണ്…. ഇല്ല കണ്ണെത്തും ദൂരത്തൊന്നും ഇല്ല…. മനസ്സിലെ ആവലാതി കൂടി വന്നു… അത് കണ്ടിട്ട് ആവണം കാറിന്റെ ഹോണ് അയാൾ അടിച്ചു പിടിച്ചു…. നിമിഷങ്ങൾക്ക് ഉള്ളിൽ അടുക്കളയിൽ നിന്ന് ആകണം രണ്ട് സ്ത്രീകൾ ഇറങ്ങി വന്നു… അവരോട് ചിരിച്ച് എന്തൊക്കെയോ
അയാൾ പറഞ്ഞു തിരിച്ച് അവരും…
അവിടെ നിന്ന രണ്ട് പെണ്ണുങ്ങളിൽ ഒരാൾ ഇടക്ക് എന്നെ തന്നെ നോക്കുന്നുണ്ട്…. അവരോട് അറബി എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു…. അതെല്ലാം കേട്ട് നിന്നിട്ട് എന്നോട് ചോദിച്ചു….
"മലയാളിയാണോ….???
കൊടും ചൂടത്ത് തലയിലൂടെ തണുത്ത വെള്ളം കോരി ഒഴിച്ചാൽ ഉള്ള അവസ്ഥ എങ്ങനെ ഉണ്ടാകും അത് ആയിരുന്നു എനിക്ക്….
"ആ അതേ…."
"എന്താ പേര്….??
"ആസിഫ്…."
"ഞാൻ സൽ‍മ….. ബാബ പറയുന്നത് നിന്നോട് പേടിക്കണ്ട ഇവിടെ പണി കുറവാകും… പിന്നെ ഈ ഏരിയയിൽ വീടുകൾ ആയി വരുന്നതെ ഉള്ളു വീട് വന്നാൽ ഒരുപാട് കൂട്ടുകാർ ഉണ്ടാകും…. എന്നൊക്കെയ…."
ഞാൻ സമാധാനത്തോടെ തലയാട്ടി…. എന്നെയും നോക്കി നിന്ന അറബി പോക്കറ്റിൽ നിന്നും രണ്ട് ചാവി എടുത്ത് തന്നിട്ട് അവളോട് പറഞ്ഞു…. ചാവി വാങ്ങി നോക്കി നിന്ന എന്നോട് സൽ‍മ പറഞ്ഞു….
"അതിലൊന്ന് റൂമിന്റെയാ മറ്റേത് ബൈക്ക് ഉണ്ട് അവിടെ അതിന്റെയാ… നിനക്ക് കടയിൽ പോകാനും വരാനും….."
അപ്പൊ അടുത്ത് കട ഉണ്ട്…. അത് മതി…. ഞാൻ അതിനെല്ലാം തലയാട്ടി നിന്നു…… അറബി പോക്കറ്റിൽ നിന്നും പേഴ്സ് എടുത്ത് അതിൽ നിന്ന് നൂറിന്റെ രണ്ട് മൂന്ന് നോട്ടുകളും എനിക്ക് നേരെ നീട്ടി….
