താൽപര്യം ഇല്ലായിരുന്നെങ്കിലും പിന്നീട് ഞാനും ടൂർ ആസ്വദിച്ചു തുടങ്ങി..
അങ്ങനെ മണാലിയിൽ എത്തി.. ഈ സ്ഥലം എനിക്കും നന്നേ പിടിച്ചു..
ഉച്ചയൊടെയാണ് നമ്മൾ ഇവിടെ എത്തിയത് ..
എല്ലാവരും റൂം ശരിയാക്കി വിശ്രമിക്കാൻ ഉള്ള തിരക്കിലായിരുന്നു..
ഞാനും അതെ,.
ഉറക്കക്ഷീണം നന്നായി ഉണ്ടായിരുന്നു എനിക്ക്.. കുറച്ചു താമസിച്ചെങ്കിലും റൂം കിട്ടി.. വേഗം ബാഗുകൾ അടുക്കിവച്ച് ഡ്രെസ് മാറി ഉറങ്ങാൻ നോക്കുമ്പോഴാണ് മമ്മി ആ കാര്യം പറഞ്ഞത്..
അത്യവശമായി ഒരാളെ കാണാൻ പോകാനുണ്ട്..
അടുത്തു തന്നെയാണ്..
ഞാനും കൂടെ ചെല്ലണം..
ഏതോ ഒരു ശർമാജിയെ കാണാനാണ് പോകുന്നത്..
കൂടുതലൊന്നും മമ്മി പറഞ്ഞില്ല..
വരില്ലെന്നു കുറെ വാശിപിടിച്ചു നോക്കി, മമ്മി വഴങ്ങിയില്ല…
ഒരു ടാക്സി വിളിച്ചു
ഞങ്ങൾ അപ്പോൾ തന്നെ പുറപ്പെട്ടു..
പത്തു മിനിട്ടു നേരം സഞ്ചരിച്ചുകാണും..
നഗരത്തിന്റെ ഒരു തിരക്കു കുറഞ്ഞ ഭാഗത്താണു ഇറങ്ങിയത്..
പഴയ രണ്ടുമൂന്ന് കെട്ടിടങ്ങൾ ഒഴികെ അവിടെ അടുത്തൊന്നും വേറെ വലിയ കെട്ടിടങ്ങൾ ഒന്നും തന്നെയില്ല ഇല്ല..
തികച്ചും നിഗൂഢമായൊരു. അന്തരീക്ഷം..
അവിടുന്നു ഞങ്ങൾ പോയത് നേരത്തെ കണ്ട
പഴയ കെട്ടിടങ്ങളിൽ ഒന്നിലേക്കാണ്..
ഏതോ പ്രേതസിനിമയിൽ കണ്ടുമറന്ന പോലത്തെ ഒരു സ്ഥലം..
ഇടുങ്ങിയ വാതിലിൽ ഒന്നിൽകൂടെ ഞങ്ങൾ
അകത്തേക്ക് പ്രവേശിച്ചു..
വാതിൽക്കൽ വയസായ ഒരാൾ ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു.
കെട്ടിടത്തിന്റെ വാച്ച്മാൻ ആയിരിക്കണം..
ഞങ്ങളെ കണ്ടതും വൃദ്ധൻ എഴുനേറ്റു..
" നമസ്തേ കാതറിൻ ജി."
എന്നു അഭിസംബോധന ചെയ്തു…
എനിക്ക് അത്ഭുതം തോന്നി..
മമ്മിയെ ഇയാൾക്ക് എങ്ങനെ നേരത്തെ അറിയാം..
ശർമാജി ഹേ ക്യാ അന്തർ
(ശർമാജി ഉണ്ടോ അകത്ത്) എന്നു ചോദിച്ചപ്പോൾ മുകളിൽ ഉണ്ടെന്നു മറുപടി പറഞ്ഞു..
ഞങ്ങൾ അകത്തേക്കു നടന്നു…
മുകളിലേക്കുള്ള സ്റ്റെപ്പിൽ അസഹനീയമായ മൂത്രം നാറിയിരുന്നു.. ചുവരുകളിൽ ആരുടെയോ കരവിരുതിൽ വിരിഞ്ഞ അശ്ളീല ചിത്രങ്ങൾ
കറുത്ത എതോ വസ്തു വച്ചാണ് കുത്തിവരച്ചു വൃത്തികേടാക്കിയിരിക്കുന്നത്
താഴെ വൃത്തികെട്ട കമന്റ്സും..
മൂലകളിൽ മുറുക്കി തുപ്പിയതിന്റെ പാടുകൾ കാണാം..
ശർമാജിയെ കാണാൻ അഞ്ചു മിനുട്ടു പുറത്ത് കാത്തിരിക്കേണ്ടി വന്നു.
അപ്പൊഴാണ് ഞാൻ അവിടുത്തെ ചുറ്റുവട്ടം ശ്രദ്ധിച്ചത്.
അവിടെ മുഴുവനും സ്തീകളായിരുന്നു
പല തരത്തിൽ വസ്ത്രം ധരിച്ച ഒരുപാട്