മകന്റെ കൂട്ടുകാരനുമൊത്ത്

ഉള്ളൂ ഉമ്മ. " "ആണോ? ഓക്കേ," "ഉമ്മ എവിടെയാ?" "ഞാൻ നിന്റെ വീടിന്റെ ഗേറ്റിന് വെളിയിൽ ഉണ്ടെടാ!" ഫർഹാൻ അമ്പരന്നുപോയി. ഉമ്മ ഇവിടെ വന്നിരിക്കുന്നു! ആദ്യമായാണ്! അവൻ പെട്ടെന്നെഴുന്നേറ്റു. "എന്നാ പറ്റിയെടാ?" ഫർഹാന്റെ വെപ്രാളം കണ്ടിട്ട് അക്ഷയ് ചോദിച്ചു. "എൻറെടാ ഉമ്മ ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നു! ഗേറ്റിങ്കൽ നിപ്പുണ്ട്!" "ഏഹ്?" അക്ഷയ് [പെട്ടെന്ന് ചാടിയെഴുന്നേറ്റു. "നിന്റെ ഉമ്മ വരുന്നുണ്ടെന്നോ? അതിന് നീയെന്തിനാ ഇങ്ങനെ ബേജാറാവുന്നെ? നീയെന്നാ വല്ല കുരുത്തക്കേടും ഒപ്പിച്ചോ? അതിന് ചാൻസ് ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ! നീ ഭയങ്കര പഠിപ്പിസ്റ്റ്! ഒറ്റ പെമ്പിള്ളേരുടേം മുഖത്ത് നോക്കില്ല! ടൈം വേസ്റ്റ് ചെയ്യില്ല. ഫുൾ ടൈം പഠിപ്പോട് പഠിപ്പ്! ആ നീയെന്തിനാ ഉമ്മ വരുന്നുണ്ട് എന്ന് കേട്ടപ്പം ടെൻഷൻ മൂത്ത് ഇങ്ങനെ കഥാകളീം ചാക്യാർകൂത്തും ഓട്ടൻ തുള്ളലും ഒരുമിച്ച് തുള്ളുന്നെ?" അത് ശരിയാണ് എന്ന് ഫർഹാനും തോന്നി. ഉമ്മ വന്നിരിക്കുന്നു എന്ന് കേട്ടപ്പോൾ ആവശ്യമില്ലാത്ത ഒരു പരിഭ്രമം തന്നിലേക്ക് വന്നത് എന്തുകൊണ്ടാവണം? പെട്ടെന്നവന് കാരണം മനസ്സിലായി. അക്ഷയ് ഉള്ളത് കൊണ്ട്. അവനെപ്പോലെഒരു ലോകവഷളൻ താമസിക്കുന്നിടത്തേക്ക് ഉമ്മയെപ്പോലെയുള്ള ഒരാൾ വരിക എന്ന് പറയുന്നത്! ഉമ്മയെപ്പോലെ? അതേ. ഒരിക്കൽ തന്റെ മൊബൈലിൽ ഉമ്മയെയും വാപ്പയെയും കണ്ടിട്ട് അവൻ കാണിച്ച ഗോഷ്ഠികളൊക്കെ തന്റെ മനസ്സിൽ ഇപ്പോഴും ഉണ്ട്. "ഇത് നിന്റെ ഉമ്മയോ?" അവൻ അന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നു. "നീയാളെ വടിയാക്കല്ലേ ഫർഹാനെ! ഇത്രേം ചെറുപ്പമാണ് നിന്റെ ഉമ്മ എന്ന് പറഞ്ഞാ അത് വിശ്വസിക്കാൻ മാത്രം മണ്ടൻ ഒന്നുവല്ല ഞാൻ! അതും ഇതുപോലെ ഒരു ഭൂലോക ചരക്ക്!!" അന്ന് വന്ന അരിശത്തിന് കണക്കില്ല. ഉമ്മയെപ്പറ്റി അങ്ങനെ വഷളൻ വാക്കുകൾ ഉപയോഗിച്ച ഇവനെപ്പോലുള്ളവന്റെ മുമ്പിലേക്ക് ഉമ്മ വരിക എന്ന് പറഞ്ഞാൽ! പടച്ചോനെ! ഉമ്മ പർദ്ദ ഒന്നും ഇടാതെ പ്ലെയിനായി സാരിയിൽ വന്നാൽ മതിയായിരുന്നു. പർദ്ദയിൽ ഉമ്മയെക്കണ്ട് കഴിഞ്ഞാൽ സ്വന്തം മോനായ തനിക്ക് പോലും കണ്ണെടുക്കാൻ തോന്നില്ല. അപ്പോൾ അറുവഷളനായ അക്ഷയുടെ മുമ്പിലേക്ക് വന്നാലുള്ള അവസ്ഥ! "നീ എന്നാ ഓർക്കുവാടാ മൈരേ!" അവന്റെ ശബ്ദം ഫർഹാനെ ഉണർത്തി. "നിന്റെ ഉമ്മ ഗേറ്റിലുണ്ടെന്നല്ലേ പറഞ്ഞെ? വാ നമുക്ക് പോയി കൂട്ടിക്കൊണ്ട് വരാം!" ഫർഹാൻ മുഖം ചുളിച്ച്