ഞാന് വിസ്തരിച്ചിരുന്നു. എന്നോട് യാത്ര പറയാനും എനിക്ക് ചോദിക്കാനും ഒരു ഊളനുമില്ല. ഇല്ലാത്തത് വളരെ നല്ലത്. ഇരുമ്പ് ഇരുമ്പില് ഉരയുന്ന ശബ്ദത്തോടെ ട്രെയിന് ഒന്നിളകി. എന്തൊക്കെയോ കൂട്ടിമുട്ടുന്ന ശബ്ദം. “യ്യോ ചേട്ടാ കേറ്. ട്രെയിന് വിട്ടു” ഒരു മല്ലൂണി കരഞ്ഞുകൊണ്ട് ഭര്ത്താവിനോട് പറയുന്നു. അവന് ഭാര്യയെ ഇവിടാക്കിയിട്ട് പോകാന് മനസ്സില്ലെന്നു തോന്നുന്നു. മെല്ലെ ട്രെയിന് നീങ്ങിത്തുടങ്ങിയപ്പോള് മല്ലൂണിയുടെ ഭര്ത്താവ് ഞണ്ടിനെപ്പോലെ ഓടി അപ്പുറത്തെ കോച്ചില് കയറുന്നത് ജനലിലൂടെ ഞാന് കണ്ടു. ട്രെയിന് സ്റ്റേഷന് പരിധിയില് നിന്നും പുറത്തേക്ക് ഇരച്ചുകൊണ്ട് നീങ്ങി. പ്ലാറ്റ്ഫോമില് നിന്ന് കൈവീശിക്കൊണ്ടിരുന്ന അലവലാതികള് പിന്നിലേക്ക് പോയതോടെ ഞാന് ആശ്വാസത്തോടെ കാലുകള് നീട്ടിവച്ചു. “ക്യാ ഹാല് ഹൈ ജീ” ജനലിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കിയിരിക്കുകയായിരുന്ന ഞാന് പരിചയമുള്ള ആ ശബ്ദം കേട്ട് തിരിഞ്ഞുനോക്കി. എന്റെ കണ്ണൊന്നു തള്ളിയോ? മറ്റവന് തന്നെ; വെള്ളക്കടയില് വച്ചുകണ്ട തടിയന്. പക്ഷെ എന്റെ കണ്ണ് തള്ളിയത്
അവനെ കണ്ടിട്ടായിരുന്നില്ല; ഒപ്പമുണ്ടായിരുന്ന മറ്റൊരാളെ കണ്ടിട്ടായിരുന്നു. വെണ്ണയില് കടഞ്ഞെടുത്ത, കൊഴുത്ത് വടിവൊത്ത ശരീരമുള്ള ഒരു ഊക്കന് ചരക്ക്! സ്ലീവ് ലെസ്സ് ബ്ലൌസും സാരിയും ധരിച്ചിരുന്ന അവളുടെ പരന്നുതുടുത്ത വയര് മുഴുവന് നഗ്നമായിരുന്നു. അവളുടെ കൊഴുത്ത, വെണ്ണ നിറമുള്ള കൈകളുടെ ദര്ശനം തന്നെ എന്റെ കുണ്ണ മൂപ്പിച്ചുകളഞ്ഞു. ചുണ്ടുകളില് ഒരു ലോഡ് ചായം അവള് പൂശിയിരുന്നു; അതേപോലെ നെറ്റിയില് ആനക്കാരന് ഉള്ളതിന്റെ സൂചനയായി പടര്ന്നിറങ്ങിയ കുങ്കുമവും. നമ്മുടെ നാട്ടിലെ സിനിമാനടികളെ ഒക്കെ വലിച്ചുവാരി കടലില് മുക്കിക്കൊല്ലാന് തോന്നിപ്പോകും അവളെ കണ്ടാല്. അത്രയ്ക്ക് ചരക്ക്. ചുവന്ന ഷിഫോണ് സാരിയും കടുംനീല ബ്ലൌസും ധരിച്ചിരുന്ന അവളുടെ മുലകള് രണ്ടു ചക്കകള് ആണോ എന്ന് ഞാന് ശങ്കിക്കാതിരുന്നില്ല. അത്രയ്ക്ക് മുഴുപ്പും എടുപ്പുമുണ്ടായിരുന്നു അവറ്റകള്ക്ക്. “ബോലിയെ” എന്റെ സ്വരം ഞാനറിയാതെ മയപ്പെട്ടിരുന്നു. “സീറ്റ് കിട്ടിയില്ല. ഇവളെ ഒന്നിരുത്താമോ. ഞാന് അവിടെങ്ങാനും നിന്നോളാം” ഭാര്യയെ ചൂണ്ടി അയാള് ചോദിച്ചു. ഹെന്റെ