അവളുടെ ഏതാണ്ട് പൂര്‍ണ്ണ നഗ്നമായ പുറവും സാരിയുടെ ഉള്ളില്‍ തെന്നിക്കളിക്കുന്ന ചന്തികളിലേക്കും കൊതിയോടെ നോക്കി ഞാന്‍ അവിടെത്തന്നെ ഇരുന്നു. വല്യമ്മമാര്‍ എന്നെ നോക്കുന്നത് ഞാന്‍ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. മുതുക്കികള്‍! വയസ്സുകാലത്തും കഴപ്പിന് കുറവില്ല. തിരികെയെത്തിയ സുമന്‍ എന്നെ നോക്കിയതുപോലുമില്ല. അവള്‍ അകന്നുമാറിയാണ് ഇരുന്നത്. ആഗ്രയില്‍ സഹായാത്രികര്‍ ഇറങ്ങി ആ സീറ്റുകള്‍ കാലിയായി. പെണ്ണുങ്ങള്‍ രണ്ടും തടിയനെ സഹതാപത്തോടെയും ഞങ്ങളെ മറ്റൊരു തരത്തിലും നോക്കിയിട്ടാണ് പോയത്. ആ തള്ളമാര്‍ ഇറങ്ങിയത് എനിക്ക് വലിയ ആശ്വാസം നല്‍കി. ഇനി ഈ ബോഗിയില്‍ ഭോപ്പാലില്‍ നിന്നേ ആളുകള്‍ കയറൂ. ഞാന്‍ എന്റെ ബാഗെടുത്ത് ചോറുപൊതി പുറത്തെടുത്തു. തടിയന്‍ ഉണര്‍ന്നു കഴിഞ്ഞിരുന്നതിനാല്‍, സുമനോട് ചോദിക്കാന്‍ നില്‍ക്കാതെ ഞാന്‍ ആ സീറ്റുകളില്‍ ഒന്നില്‍ ഇരുന്ന് ചോറുണ്ടു. സുമനും ബാഗില്‍ നിന്നും ഭക്ഷണപ്പൊതികള്‍ എടുത്ത് ഒരെണ്ണം തിമ്മനു നല്‍കിയിട്ട് മറ്റേത് അവളെടുത്തു. ഉണ്ടിട്ട് കൈകഴുകി ഞാനെത്തിയപ്പോള്‍ അവര്‍ രണ്ടാളും ഇരുപ്പ് നടുവിലെ സീറ്റുകളിലേക്ക്
മാറ്റിയിരുന്നു. ഞാന്‍ എന്റെ സീറ്റില്‍ ഇരുന്നിട്ട് സമയം നോക്കി; രണ്ടേകാല്‍ ആയിരിക്കുന്നു. സുമനെ ഞാന്‍ പാളിയൊന്നു നോക്കി. അവള്‍ ജനലിന്റെ അരികില്‍ പുറത്തേക്ക് നോക്കിയിരിക്കുകയാണ്. തടിയന്‍ ശാപ്പാടിനു ശേഷം ഒരു പ്ലാസ്റ്റിക് പൊതിയില്‍ നിന്നും എന്തോ എടുത്ത് കൊറിച്ച്, വയറിന്റെ ഉള്ളില്‍ നിറഞ്ഞിട്ടില്ലാത്ത ഭാഗങ്ങള്‍ നിറയ്ക്കുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു. സുമന്‍ ഭയന്നിട്ടുണ്ട്‌ എന്നെനിക്ക് മനസിലായി. പക്ഷെ ആ സ്ത്രീകള്‍ പോയിട്ടും എന്തിനാണ് അവള്‍ ഭയക്കുന്നത് എന്നെനിക്ക് മനസിലായില്ല. അവളുടെ പാല്‍ മണക്കുന്ന വെണ്ണനിറമുള്ള ശരീരം അനുഭവിക്കാന്‍ എന്റെ മനസ്സ് തുടിക്കുകയാണ്. അവളെ നോക്കാതിരിക്കാന്‍ എനിക്ക് സാധിച്ചില്ല. പക്ഷെ ഭര്‍ത്താവ് അത് കാണുന്നില്ല എന്ന് ഞാന്‍ ഉറപ്പാക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ട്രെയിന്‍ കുതിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. കച്ചവടക്കാരും പിച്ചക്കാരും വേശ്യകളും ഒക്കെ തലങ്ങും വിലങ്ങും പോകുന്നത് ഞാന്‍ അറിയുന്നുപോലും ഇല്ലായിരുന്നു. മനസ്സ് നിറയെ സുമനാണ്. ബീനയില്‍ അവളിറങ്ങും. പിന്നെ? ഇത്ര നല്ലൊരു ചരക്കിനെ കൈയില്‍ കിട്ടിയിട്ട്
