ഒന്ന് അവന്റെ കൂടെ ഇരിക്ക് അൽപ്പ സമയം…"
ലത്തീഫ നാണത്തോടെ ഹേമലതയെ നോക്കി.
"അവനോടും പറയ് ഇതിനെപ്പറ്റി..എങ്കിലേ എല്ലാം സ്മൂത്ത് ആകൂ…"
അത് പറഞ്ഞ് അവൾ ലത്തീഫയെ നാണത്തോടെ നോക്കി.
"പിന്നെ ലിസിയ്ക്കും ജിസ്മിക്കും മണിക്കുട്ടനുമൊക്കെ നമ്മളീ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങളൊക്കെ അറിയാമല്ലോ അല്ലെ?"
"അറിയാം…ഞാൻ എല്ലാം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്…"
ഹേമലത പിന്നെ അകത്തേക്ക് കയറി.
"മണിക്കുട്ടാ,"
അടുക്കളയിലേക്ക് കയറുന്നതിനിടയിൽ ഹേമലത മണികുട്ടനെ വിളിച്ചു.
"എന്താ ചേച്ചി?"
അവൻ അവളുടെ നേരെ ഓടിവന്നു.
"വാ നമുക്ക് ലിസിയുടേം ജിസ്മിയുടേം കൂടെ അകത്തിരിക്കാം,"
എന്നിട്ട് അവൾ പുഞ്ചിരിയോടെ സന്ദീപിനെയും ഹേമലതയേയും മാറി മാറി നോക്കി.
"ഓഹ് …"
മണിക്കുട്ടൻ ചിരിച്ചു.
ഓക്കേ ..ഓക്കേ ..ഞാനതങ്ങ് ഓർത്തില്ല…"
മണിക്കുട്ടനും ഹേമലതയും അകത്തേക്ക് കയറി.
"നിങ്ങള് ഇതെന്നെടുക്കുവാ?"
അകത്തേക്ക് കയറി ഹേമലത ചോദിച്ചു.
"ഏഹ്?"
മൂക്ക് വിടർത്തി ശ്വസിച്ചുകൊണ്ട് ഹേമലത പറഞ്ഞു.
"നല്ല കോഴീടെ മണമാണല്ലോടി! എന്നാ ചിക്കൻ മേടിച്ചോ?"
"മേടിച്ചില്ല.."
വലിയ ഒരു ഉരുളിയിൽ കോഴിക്കറി ഇളക്കുകയായിരുന്ന ജിസ്മി പറഞ്ഞു.
"രണ്ട്
മുഴുത്ത പൂവനെയങ്ങ് തട്ടി, മണിക്കുട്ടൻ!"
"പൂവനെയോ?"
ഹേമലത ചിരിച്ചു.
"മണിക്കുട്ടൻ രണ്ട് പെടക്കോഴികളെ തട്ടുന്നതാണല്ലോ ഞാനിന്നലെ കണ്ടത്!"
ലിസിയും ജിസ്മിയും മണിക്കുട്ടനും ഇതികർത്തവ്യതാമൂഢരായി പരസ്പപരം നോക്കി.
"ഹഹഹ..!!"
ഹേമലത പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.
"അതിന് നീയെന്തിനാ ലിസി ഇങ്ങനെ പഴേ മലയാളം സിനിമേലേ നായികമാരെപ്പോലെ ഭാവാഭിനയം ഒക്കെ കാണിക്കുന്നേ?"
ഹേമലത അടുത്ത് ചെന്ന് ലിസിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.
"ഞാൻ നിങ്ങളെ കുറ്റംപറഞ്ഞോ? കുറ്റപ്പെടുത്തിയോ?"
ഒരു കൈകൊണ്ട് അവൾ ജിസ്മിയേയും ചേർത്ത് പിടിച്ചു.
"എടാ പൂവൻകോഴി,"
അവൾ മണിക്കുട്ടന്റെ നേരെ നോക്കി.
"എനിക്ക് നിന്നേം ഇങ്ങനെ ചേർത്ത് പിടിക്കണം എന്നുണ്ട് …പക്ഷെ നീയീ അമ്മപ്പെടേടേം മോള് പെടേടേം സ്വകാര്യ പൂവനായിപ്പോയില്ലേ!"
എന്നിട്ടും മണിക്കുട്ടന്റെയും ജിസ്മിയുടേയും ചമ്മൽ പോയില്ല.
"ശ്ശ്യടാ!"
ഹേമലത പറഞ്ഞു.
"ഒന്ന് ചമ്മൽ മാറ്റെന്റെ പിള്ളേരെ! നിങ്ങളെ ഈ വിഷയത്തിൽ ചമ്മിക്കാനോ കുറ്റപ്പെടുത്താനോ എനിക്ക് എന്തേലും അർഹതയുണ്ടോ? ഞാനിന്ന് രാത്രി എന്നതാ ചെയ്യാൻ പോകുന്നെന്ന് നിങ്ങക്ക് അറിയില്ലേ?"
ആ വാക്കുകൾ
