ചിരിയമർത്തി അവൾ എഴുന്നേറ്റു.
അടുക്കളയിലേക്ക് ചെന്നു.
"ങ്ഹേ!"
അവളെക്കണ്ട് കളിയാക്കുന്നത് പോലെ ലിസി ചിരിച്ചു.
"മമ്മിയെ ഹെൽപ്പ് ചെയ്യാൻ വന്നോ?"
"ഓഹോ!"
ഷെൽഫിൽ നിന്ന് പ്ളേറ്റുകൾ എടുത്തുകൊണ്ട് ജിസ്മി വെല്ലുവിളിക്കുന്നത് പോലെ ലിസിയെ നോക്കി.
"സാമ്പാറിന് പച്ചക്കകറികൾ ഒക്കെ അരിഞ്ഞു തന്നത് ആരാ?"
"എന്റെ പൊന്നുമോൾ!"
"മെഴുക്ക്പെരട്ടി ഉണ്ടാക്കാൻ പയറാരാ അരിഞ്ഞെ?"
"എന്റെ പൊന്നുമോൾ!"
"അല്ലാതെ ഹേമലത ആന്റീടെ മോൻ ഹേമന്ത് ഒന്നുമല്ലല്ലോ!"
അവളുടെ ചോദ്യം കേട്ട് ഒരു നിമിഷം ലിസി ഒന്ന് ഞെട്ടി.
"മോളേ!!"
അവൾ ദയനീയമായി മകളെ നോക്കി.
"നീയും നാട്ടുകാരെപ്പോലെ!"
"ഹഹഹ!!"
ജിസ്മി പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.
"ഒന്ന് പോ മമ്മി!"
ജിസ്മി അവളുടെ കവിളിൽ നുള്ളി.
"ഓ! എന്നാ സോഫ്റ്റാ ഈ ചരക്ക് മമ്മീടെ കവിൾ! ഒന്ന് വരുന്നുണ്ടോ!"
ഡൈനിങ്ങ് ടേബിളിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നുകൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു. അവൾക്ക് പിന്നാലെ ചോറും കറികളും നിറച്ച ഹോട്ട് ബോക്സുകളുമായി ലിസിയും.
ലിസി പത്രങ്ങളിൽ ചോറ് വിളമ്പി.
ജിസ്മി കറിയും.
അവൾ ലിസിയുടെ മുഖത്തേക്ക് ഒന്ന് പാളി നോക്കി.
"എന്താ?"
അത് കണ്ട് ലിസി ചോദിച്ചു.
"മമ്മീടെ മുഖം
എന്താ ഇങ്ങനെ കടന്നൽ കുത്തിയ പോലെ ഇരിക്കുന്നെ?"
"ഒരു കടന്നൽ കുത്തി!"
അച്ചാർ ഭരണി തുറന്ന്‌ ലിസി പറഞ്ഞു.
"ഉവ്വോ? അത് ശരി! എപ്പം?"
"ഇപ്പം ഒരു ജിസ്മി കടന്നൽ!"
"ജിസ്മിക്കടന്നൽ ആണേൽ സാരമില്ല! വിഷമില്ലാത്ത പാവം കടന്നലല്ലേ,"
അവൾ ചിരിച്ചു.
"മമ്മി ഒന്നോർത്ത് നോക്കിക്കേ!"
സാമ്പാർ ചോറിലേക്കൊഴിച്ച് ജിസ്മി പറഞ്ഞു.
"മമ്മി കല്യാണം കഴിച്ചതല്ലേ? കല്യാണത്തിന് മുമ്പ് രണ്ട് ലൈനൊക്കെ ഉണ്ടാരുന്നു എന്നും മമ്മി എന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്…കാര്യം പപ്പാ മാസത്തിൽ പതിനഞ്ച് ദിവസമേ വീട്ടിൽ വരുന്നുള്ളു എങ്കിലും മമ്മിയ്ക്ക് പപ്പാടെ കമ്പനീം കിട്ടുന്നുണ്ട്…ഞാനീ പത്തൊമ്പത് വയസ്സി എടുത്തപ്പൊങ്ങാത്ത മൊലേം കുണ്ടിയും വെച്ചോണ്ട് ഇക്കണ്ട കഴപ്പൊക്കെ പിന്നെ എങ്ങനെ തീർക്കും മമ്മി?"
ജിസ്മിയുടെ ചോദ്യം കേട്ട് അവൾ അമ്പരന്നു.
"നീയെന്നതാ ഇപ്പറയുന്നെ?"
കഴിക്കാനെടുത്ത ചോറ് വായ് വരെ കൊണ്ടുപോയി നിശ്ചലയായി ലിസി ചോദിച്ചു.
"കുന്തം!"
അവൾ പറഞ്ഞു.
"ഞാൻ പറയുന്നത് മമ്മിക്ക് ശരിക്കും കേൾക്കാമല്ലോ! പിന്നെ എന്തിനാ "നീയെന്താ പറഞ്ഞെ" എന്ന് ചോദിക്കുന്നെ?"
"നീ പറയുന്നതൊക്കെ ഞാൻ കേട്ടു…"
ലിസി
