നാളുകളായി ഉറങ്ങി കിടക്കുകയാണ്, ആരോട് പറയാൻ. പറഞ്ഞിട്ടും കാര്യമില്ലല്ലോ. എന്നാലും ശരീരത്തെ പൂട കണ്ടിട്ട് അങ്ങനെ പറയാൻ കാര്യം എന്താണ് എന്ന് മനസ്സിലായില്ല.
ഉച്ചക്ക് വെളിയിൽ നിന്നും മരുന്ന് വാങ്ങാൻ കുറുപ്പടി തന്നിരുന്നു. മങ്ക താഴെ വന്നിട്ട് വാസു അമ്മാവനോട് പറഞ്ഞു. അമ്മാവൻ കുറുപ്പടിയുമായി പോയിട്ട് മരുന്ന് വാങ്ങി ചന്ദ്രൻ കിടക്കുന്ന മുറിയിലെ നഴ്സിന്റെ കയ്യിൽ കൊണ്ട് പോയി കൊടുത്തു. പൈസ കൊടുത്തിട്ടു വാങ്ങിയില്ല.
പിന്നെ മങ്കയോട് പറഞ്ഞു
"കുഴപ്പമില്ല അവൻ ഉടനെ ശരിയാകും എന്നാണ് നഴ്സ് പറഞ്ഞത്. കൊച്ചു വിഷമിക്കേണ്ട".
മങ്കക്കു പിന്നെയും വാസു അമ്മാവനോട് മനസ്സിൽ നന്ദി തോന്നി.
രാത്രിയിൽ ആഹാരം വാങ്ങാൻ മങ്ക താഴെ വന്നപ്പോൾ അമ്മാവൻ പറഞ്ഞു.
"കൊച്ചെ ഞാൻ പോയി വാങ്ങിയിട്ട് വരാം".
മങ്ക പറഞ്ഞു "അയ്യോ അമ്മാവാ ഞാൻ അവിടെയിരുന്നു കഴിച്ചിട്ടാണ് ചന്ദ്രൻ ചേട്ടനുള്ളത് വാങ്ങിയിട്ട് വരുന്നത്".
അമ്മാവൻ പറഞ്ഞു
"സാരമില്ല കൊച്ചെ നീ അവനു ആഹാരം കൊടുത്തിട്ടു വാ. ഇപ്പോൾ അതിനും വേണ്ടി സമയം ഒന്നും ആയില്ലല്ലോ. പിന്നെ നമുക്ക് ഒരുമിച്ചു പോയി കഴിക്കാം".
മങ്ക
സമ്മതിച്ചു. എല്ലാത്തിനും പുള്ളിയല്ലേ പൈസ മുടക്കുന്നത്. അമ്മാവൻ കൊണ്ട് വന്ന ആഹാരം ചേട്ടന് കൊടുത്തിട്ടു മങ്ക താഴെ വന്നു.
പിന്നെ അവളുമായി പോയി സ്പെഷ്യൽ ഒക്കെ മേടിച്ചു രണ്ടാളും കഴിച്ചു. തിരികെ വരുമ്പോൾ പുള്ളിക്കാരൻ മങ്കയെ മുട്ടിയുരുമ്മി ഒക്കെ നടന്നു. വന്നിട്ടു മങ്ക അമ്മാവൻ ഇരിക്കുന്നതിന്റെ അടുത്തുള്ള ബെഞ്ചിൽ കിടന്നു തമ്മിൽ സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.
ഏകദേശം പത്തു മണിയായപ്പോൾ അമ്മാവൻ മങ്കയോട് പറഞ്ഞു.
"കൊച്ചെ ഒരു പത്തു മിനിറ്റു എന്റെ കൂടെയൊന്നു വരുമോ?"
അവൾ എഴുനേറ്റു. അമ്മാവൻ ബെഡ്ഷീറ്റ് ഒക്കെ മടക്കി വച്ചു. അപ്പോൾ അവിടെ വലിയ തിരക്കൊന്നും ഇല്ലായിരുന്നു.
ലിഫ്റ്റിൽ കയറി അമ്മാവൻ മേലേക്കുള്ള ബട്ടൺ അമർത്തി. പിന്നെ അവളെ അടിമുടി നോക്കിയിട്ടു അടുത്ത് ചേർന്ന് നിന്നു. നാലാം നിലയിൽ എത്തിയപ്പോൾ ലിഫ്റ്റ് നിന്നു. പുറത്തിറങ്ങിയിട്ടു അമ്മാവൻ പറഞ്ഞു "വാ കൊച്ചെ നമുക്ക് മോളിലെത്തെ നിലയിലേക്ക് പോകാം.
നാലാം നിലയിൽ പണികൾ ഒക്കെ നടക്കുന്നതേയുള്ളു. അവിടെയെങ്ങും ആരും ഇല്ല. അവിടെ നിന്നും സ്റ്റെപ് കയറി മുകളിൽ എത്തിയപ്പോൾ ടെറസിൽ എത്തി.
