തട്ടിന്‍പുറം

എന്തെങ്കിലും ഒച്ചയെടുക്കാൻ പറ്റുന്നതിനു മുന്നേ ആ കൈയുടെ ഇരട്ടസഹോദരൻ ചെറിയമ്മയുടെ വായ്ക്ക് ചുറ്റും വന്നു പൊതിഞ്ഞു.! ആ ബലിഷ്ഠമായ കൈകൾകൊണ്ട് മാധവനച്ചൻ ചെറിയമ്മയെ തന്നിലേയ്ക്ക് അടുപ്പിച്ചു പിടിച്ചു.! എനിയ്ക്കു പെട്ടെന്ന് എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് ഒരു രൂപവും കിട്ടിയില്ല, ഓടിച്ചെന്നു ചെറിയമ്മയെ രക്ഷിച്ചാലോ.? പക്ഷെ വല്യച്ഛൻ.? ഞാൻ ഒന്നും ചെയ്യാനാവാതെ അവിടെത്തന്നെ നിസ്സഹാനായി ഇരുന്നു.. ഇതിനിടയിൽ വല്യച്ഛന്റെ കൈകളിൽ കിടന്നു ചെറിയമ്മ ഞെരിപിരി കൊള്ളുകയായിരുന്നു, ചെറിയമ്മയുടെ പിടച്ചിൽ കാരണം ഇടയ്ക്കു പിടിച്ചിരുന്ന വല്യച്ചന് അറിയാതെ കാൽ ഇടറി, രണ്ടുപേരും അവിടെ കൂട്ടിയിട്ടിരുന്ന തേങ്ങകളുടെ മുകളിലേയ്ക്കു വീണു.! വല്യച്ഛൻ അപ്പോഴും ആ ഉരുക്കു പിടി വിട്ടിരുന്നില്ല, രണ്ടുപേരും ആ തേങ്ങാ കൂട്ടങ്ങളുടെ ഇടയിൽ കിടന്നായി മൽപ്പിടുത്തം, ഇതിനിടയിൽ എപ്പോഴോ വല്യച്ഛൻ ചെറിയമ്മയുടെ മുകളിലായി വന്നു, ഒരു കൈകൊണ്ടു ചെറിയമ്മയെ അമർത്തിപ്പിടിച്ചു മറ്റേ കൈകൊണ്ടു ചെറിയമ്മയുടെ വായയും പൊത്തിപ്പിടിച്ചിരുന്നു.! ചെറിയമ്മയുടെ മുഖത്ത് ഒരു ഭയം നിഴലിച്ചിരിക്കുന്നതായിഎനിയ്ക്കു തോന്നി, ” യാമിനി നിന്നെ ഉപദ്രവിക്കാനൊന്നുമല്ല എനിയ്ക്കു ഉദ്ദേശം, നിന്നെ ഇങ്ങനെ ഒന്ന് ഒറ്റയ്ക്ക് കിട്ടാൻ വേണ്ടി മാത്രമാണ് ഞാൻ ഇത്ര പാടുപെട്ടതുതന്നെ, നിന്നെ ഞാൻ അത്രയധികം സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ട്, നിനക്കും അത് മനസ്സിലായിട്ടുണ്ട് എന്ന് എനിയ്ക്കു അറിയാം., ഞാൻ ഇപ്പോൾ കൈ എടുക്കാൻ പോവുകയാണ്, നീ കാറിക്കൂവി പ്രശ്നങ്ങൾ ഒന്നും ഉണ്ടാക്കരുത്..!” വല്യച്ഛൻ ചെറിയമ്മയുടെ കണ്ണുകളിലേയ്ക്ക് നോക്കി, മെല്ലെ തന്റെ കൈ മാറ്റി.! ചെറിയമ്മയുടെ കണ്ണുകളിൽ എനിക്കിപ്പോ ആദ്യം കണ്ട ആ ഭയം കാണാൻ സാധിച്ചില്ല,, പക്ഷെ വല്യച്ഛൻ കൈ മാറ്റിയിട്ടും ചെറിയമ്മ ശബ്ദമൊന്നും ഉണ്ടാക്കിയില്ല,. പക്ഷെ അവിടെ കുറച്ചു നേരത്തേയ്ക്ക് ഒരു മൂകത മാത്രം അവശേഷിച്ചു.! ” യാമിനി, നീയെന്താ ഒന്നും മിണ്ടാത്തെ.?!” ” ഞാൻ അന്ന് പറഞ്ഞതുതന്നെ ആണ് ഇന്നും പറയുന്നത് ചേട്ടാ, എനിയ്ക്കു വേറെന്താണ് ചെയ്യാൻ പറ്റുക.?” ” നീ നിന്നെ വിട്ടേച്ചും പോയവന് വേണ്ടി ജീവിയ്ക്കാൻ പോവുകയാണോ.?” “അല്ല ഞാൻ എന്റെ ഈ ജീവിതം ജീവിച്ചു തീർക്കാൻ മാത്രം പോവുകായാണ്., ആർക്കും വേണ്ടാത്ത ഈ ജീവിതം