എന്തേലും പോയി വാങ്ങണം.
ആ ചെറുപ്പക്കാരൻ പറഞ്ഞു.
എന്നാ നീ വാ... ഞാൻ കട കാണിച്ചു തരാം.
സണ്ണിച്ചായൻ പറഞ്ഞു.
ഇച്ഛയാ... ഇന്നേതായാലും കടയിൽ പോകേണ്ട. ഇവിടെ ഉണ്ടാക്കാം.
അതൊരു ബുദ്ധിമുട്ടാകില്ലേ?
ആ ബുദ്ധിമുട്ട് ഞാൻ അങ്ങ് സഹിച്ചു. അല്ലെ സണ്ണിച്ചായ...
അതാ അതിൻറെ ശരി. എന്നാൽ ഞാൻ അങ്ങോട് പോകുവാ. രാജേഷെ... എന്തേലും കാര്യമുണ്ടേൽ വിവേകിനോട് പറഞ്ഞാൽ മതി.
അതും പറഞ്ഞു സണ്ണിച്ചായൻ പോയി.
രാജേഷ് എന്നാണല്ലേ പേര്. എൻറെ പേര് വിവേക്. ഞാൻ ഇവിടെ പഞ്ചായത്തോഫിസിൽ ആണ് ജോലി. വീട്ടുകാരത്തിയുടെ പേരെന്താണാവോ?
ഷെമി...
കിളിനാദ ശബ്ദത്തിൽ അവൾ പറഞ്ഞു.
എന്ന പിന്നെ ഇന്നത്തെ ഫുഡ് ഷെമിയുടെ കൈ കൊണ്ടാകട്ടെ. അടുക്കളയിലേക്ക് ചെല്ല്...
വിവേക് പറഞ്ഞു.
ഷെമി അടുക്കളയിലേക്കു പോയി. അവരുടെ മക്കൾ താഴെ ഇറങ്ങി വന്നു.
ചേട്ടാ എന്തായാലും ഒന്ന് കട വരെ പോകണം. ഞാൻ ഒന്ന് പോയി വരട്ടെ.
അതെ എന്നെ ചേട്ടാ എന്നൊന്നും വിളിക്കേണ്ട. വിവേക് എന്ന് വിളിച്ചാൽ മതി. ബൈക്കെടുത്തോ. ചാവി തരാം.
അതും പറഞ്ഞു അകത്തു നിന്ന് ചാവി എടുത്തു കൊടുത്തു. കൂടെ പോകണമെന്ന് മക്കൾ വാശി പിടിച്ചു. രാജേഷ് അവരെയും കൊണ്ട് പോയി.
നോക്കു...
അടുക്കള
ഭാഗത്തു നിന്ന് വിളി കേട്ട് വിവേക് അങ്ങോട്ട് നോക്കി.
എന്താ ഉണ്ടാക്കേണ്ട?
അവൾ ചോദിച്ചു.
ദോശയ്ക്ക് മാവു കലക്കി വച്ചിട്ടുണ്ട്. എടുത്തു തരാം.
വിവേക് അടുക്കളയിൽ ചെന്ന് എടുത്തു കൊടുത്തു.
വിവേക് അവളെ മൊത്തത്തിൽ ഒന്ന് നോക്കി. നല്ല സ്ലിം ബ്യൂട്ടി. വെള്ളാരം കണ്ണുകൾ. മുപ്പത്തി രണ്ട് സൈസ് മുലകൾ. രണ്ടു കുട്ടികളുടെ അമ്മയാണെന്ന് പറയുകയേ ഇല്ല. അവളുടെ ഗന്ധം പോലും അവനെ വല്ലാതാക്കി. ഇളം നീല നിറത്തിലുള്ള ടോപ്പും ചുവപ്പു ലെഗ്ഗിൻസുമാണ് അവളുടെ വേഷം. അവളുടെ ബ്രായുടെ അടയാളം നല്ല പോലെ കാണാം. അത്രയ്ക്ക് ടൈറ്റാണ് ടോപ്പ്.
വിവേക് അവളോട് സംസാരിച്ചു. അവൾ വേഗത്തിൽ അവനുമായി അടുത്തു.
ചായയൊക്കെ കഴിച്ചു സംസാരിച്ചിരിക്കുവാണ് മൂന്നു പേരും. മക്കൾ മുറ്റത്തു നിന്ന് കളിക്കുന്നു.
രാജേഷേ വീട്ടിലേക്കുള്ള സാധങ്ങളോട് വാങ്ങേണ്ടേ?
കുറച്ചു പൈസ ഉണ്ട്. തത്കാലം ആവശ്യമുള്ളതൊക്കെ വാങ്ങണം.
വിറകടുപ്പില്ലലോ. അപ്പോൾ ഗ്യാസ് വേണ്ടേ?
ഇൻഡക്ഷൻ കുക്കർ വാങ്ങിയ മതിയായിരുന്നു അല്ലെ...
ഷെമിയാണത് പറഞ്ഞത്.
ജോലിക്കു എപ്പോൾ കയറണം?
വിവേക് ചോദിച്ചു.
നാളെ കഴിഞ്ഞു വരുമ്പോൾ