രാജുവിനോട് അവർ സജ്നയെ നോക്കണം എന്നേല്പിച്ചു.. അവൾ അവരോടു യാത്ര ചോദിച്ചിറങ്ങി.. പുറത്തു നല്ല മഴ പെയ്യുന്നുണ്ട്.. രാജുവിന്റെ മുഖത്ത് സന്തോഷം നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു.. സജ്നകനെങ്കിൽ ചെറിയ പേടിയും.. ഇടക്കൊക്കെ തന്നെ കാമം എന്നു തോന്നിയില്ലെങ്കിലും പ്രേമത്തോട് കൂടി രാജുവേട്ടൻ നോക്കുന്നത് അവൾ കണ്ടിട്ടുണ്ട്.. ഏകദേശം രണ്ടു മണിക്കൂർ യാത്രയുണ്ട് അവിടെ നിന്ന് വീട്ടിലേക്കു.. ഇടക്കിടക്രാജു കണ്ണാടിയിലൂടെ അവളെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..
രാജു : ഷമീർ വിളിക്കാറുണ്ടോ
സജ്ന : ആ ചേട്ടാ.. ഇന്ന് കാലത്തു വിളിച്ചിരുന്നു
രാജു : എന്നാ ഇനി ലീവ്
സജ്ന : 8മാസം കൂടി കഴിയണം
രാജു :പോയിട്ട് ഒരു വർഷം കഴിഞ്ഞല്ലേ
സജ്ന : മ്മ്
രാജു : ഞാനായിരുന്നെങ്കിൽ ഒരിക്കലും ഇത് ചെയ്യില്ല.. നിന്നെ പോലെ സുന്ദരിയായ ഭാര്യയെ വിട്ട് ജീവിച്ചിട്ട് എന്ത് സമ്പാദിച്ചിട്ട് എന്താ കാര്യം.. പരസ്പരം കാണാനോ സ്നേഹം പങ്കിടാനോ പറ്റാതെ
സജ്ന : ജീവിക്കണ്ടേ അപ്പോൾ ഇതൊക്കെ സഹിക്കണം..
രാജു : സഹിക്കണം എന്നു നിയമം ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ.. തരേണ്ടവർ തന്നില്ലെങ്കിൽ തരാൻ തയാറായി വരുന്നവരെ കണ്ടില്ലെന്നു നടിക്കാതിരിക്കണം
സജ്ന
ഒന്ന് ചിരിച്ചു മറുപടി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല..
പെട്ടെന്ന് വണ്ടി നിന്നു.രാജു വീണ്ടും സ്റ്റാർട്ട് ആക്കാൻ നോക്കി.. അവൾ രാജുവിനെ എന്താണ് എന്ന ഭാവത്തിൽ നോക്കി.. പുറത്താണെങ്കിൽ നല്ല മഴയും..
രാജു വണ്ടിയിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി പോയി നോക്കി.
രാജു : എന്താണെന്നു മനസിലാവുന്നില്ല.. ഇവിടെ വല്ല വർക്ക്ക്ഷോപ്പ് ഉണ്ടോ എന്ന് നോക്കട്ടെ..
ഇത് കേട്ടതും സജ്ന പേടിച്ചു കരച്ചിലിന്റെ വക്കത്തെത്തി.. മകൻ വന്നാൽ എന്ത് ചെയ്യും എന്നാണ് പേടി.. രാജു പെട്ടെന്ന് അവളുടെ കണ്ണ് നീർ തുടച്ചു കൊണ്ട് രാജുവിന്റെ വീട്ടിലേക്കു വിളിച്ചു കാര്യം പറഞ്ഞു. അവർ അവനെ അവരുടെ വീട്ടിലേക്കു കൂട്ടി
കൊണ്ട് പോയി
രാജു :ഇപ്പോ ടെൻഷൻ മാറിയോ..
സജ്ന :മ്മ്
കുറച്ചു മുന്നോട്ടു നീങ്ങി ഒരു കടയിൽ കയറി അവൻ കാര്യം പറഞ്ഞു.. കടക്കാരൻ ഒരു നമ്പർ കൊടുത്തു. അതിൽ വിളിച്ചപ്പോൾ അയാൾ എത്താൻ 7ആകും എന്ന് പറഞ്ഞു.. ഇപ്പോൾ സമയം 6 ആയി. വേറെ വഴി ഇല്ലാത്തതു കൊണ്ട് വേഗം എത്താൻ നോക്കാൻ പറഞ്ഞു ഫോൺ വെച്ചു.. അവൻ വണ്ടിയിലേക് നടന്നു..നല്ല ഇരുട്ടായി തുടങ്ങി മഴയും ആയതു കൊണ്ടാകാം.. സജ്നയോട് കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു.. രാജു