ഊയി, വേണ്ടേ എനിക്ക് പേടിയാ. സ്ഥിരം പെണ്ണുങ്ങളുടെ പറച്ചില്. അത് ഞാനത്ര കാര്യമാക്കിയില്ല.
പേടിക്കേണ്ട, പറ്റിയ സാഹചര്യമുണ്ടേൽ പിന്നെന്താ കുഴപ്പം. ആരുമറിയാതിരുന്നാൽ പോരെ.. ഞാൻ ചോദിച്ചു.
എവിടുന്ന് ചെയ്യാമെന്നാ പറയുന്നെ…. വേറെവിടെ അവിടുന്ന് തന്നെ. ഇങ്ങളെ വീട്ടിൽന്ന്.
ആ പിന്നെ, നല്ല കഥ. നടക്കുന്ന കാര്യം വല്ലതും പറ.
അതൊക്കെ നടക്കും, പറ്റിയ സാഹചര്യം വരും. അന്നെന്നോട് പറ്റില്ലാന്ന് പറയരുത്.
നോക്കാം, അപ്പോളല്ലെ… ഇത്ത പറഞ്ഞു.
അങ്ങിനെ അവസരത്തിനായി കാത്തു നിന്നു ഞാൻ..കുറച്ചു കഴിഞ്ഞ് ഒരു ദിവസം എൻറെ അടുത്ത സുഹൃത്ത് ഗൾഫിലേക്ക് പോകുന്നു. റംസീനത്തയുടെ വീടും കഴിഞ്ഞു വേണം അവൻറെ വീട്ടിലേക്ക് പോകാൻ. അന്നത്തെ ദിവസം ഞാനൊരു പ്ലാനിട്ടു, പുലർച്ചെ 4 മണിക്കാണ് എയർപോർട്ടിലേക്ക് പോകുന്നത്. ഒരു 2.30 ഒക്കെ ആകുമ്പോളേക്ക് ഞാൻ വീട്ടിൽ കള്ളവും പറഞ്ഞിറങ്ങുന്നു, പോകും വഴി നേരെ റംസീനത്തയുടെ വീട്ടിലേക്ക്. തൽക്കാലം പിന്നിലെ ഗ്രിൽസിനടുത്തു നിന്ന് ചെയ്യാൻ പറ്റുന്നതെന്തായാലും ചെയ്യുക, പറ്റുമെങ്കിൽ ഗ്രിൽസ് തുറന്ന് വർക്ക് ഏരിയയിൽ വെച്ചൊരു കളി അറ്റ
കൈക്ക്… ഇത്രയും പ്ലാൻ ചെയ്ത് ഞാൻ റംസീനയെ അറിയിച്ചു. ഉമ്മോ, വേണ്ട വേണ്ട, അതൊന്നും ശരിയാകില്ല.. ഞാൻ വരില്ല എങ്ങോട്ടും, അരെങ്കിലും കണ്ടാൽ പിന്നെ തീർന്നു എന്ന് പറഞ്ഞു ഇത്ത ആദ്യമേ കേറി ഉടക്കിട്ടു. അവസാനം ഒരു വിധത്തിൽ പറഞ്ഞു സമാധാനിപ്പിച്ചു റെഡിയാക്കി ഞാൻ. ആദ്യമായിട്ടാണ് മതിലു ചാട്ടം, എനിക്കും മുട്ടുവിറയലുണ്ടായിരുന്നു. ആദ്യമേ ഞാൻ പറഞ്ഞിരുന്നു, ആരും കാണില്ലാന്ന് ഉറപ്പുണ്ടേൽ, വെളിച്ചമൊന്നും അടുത്ത വീട്ടിലില്ലേൽ മാത്രേ ഞാൻ കയറുള്ളുവെന്ന്.
അങ്ങിനെ ആ ദിവസം വന്നെത്തി, പറഞ്ഞ പോലെ ഞാനിറങ്ങി രാത്രി 2.30 ആയപ്പോ. വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി നടക്കുമ്പോ എൻറെ ഹാർട്ട്ബീറ്റ് വല്ലാണ്ട് കൂടിയിരുന്നു. നടന്ന് നടന്ന് റംസീനിത്തയുടെ വീട്ടിനടുത്തെത്തിയപ്പോ ഞാൻ ചുറ്റും നോക്കി, ഭാഗ്യം വീടുകളിലൊന്നും ലൈറ്റില്ല.. ഉണ്ട്, ഇത്തയുടെ പിന്നിലത്തെ വീട്ടിൽ. ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ, ഇത്തയുമായി ബന്ധമുണ്ടെന്ന് പറയുന്ന സർക്കാരുദ്യോഗസ്ഥനെ കുറിച്ച്, അവൻറെ വീട്ടിൽ. പക്ഷേ അത് കുഴപ്പമില്ല, മതിലിനകത്ത് കേറിയാൽ പിന്നെയാരും കാണില്ല.. കേറുമെന്ന ഉറപ്പിൽ തന്നെയാണ് നടന്നു നടന്നു