പേർക്കും പുട്ടും പഴവും കൊടുത്തു. "ആന്റിയും ഇരിക്ക്, നമുക്കൊരുമിച്ചു കഴിക്കാം…"കുട്ടൻ അതു പറഞ്ഞിട്ട് അവളെ വിളിച്ച് അവന്റെ അടുത്തിരുത്തി. സന്ദീപിന് നല്ല സന്തോഷം തോന്നി. കുട്ടന് അമ്മയെ വല്യ ഇഷ്ടമായെന്ന് തോന്നുന്നു. അവന്റെ കഥകൾ ഒക്കെ കേൾക്കുമ്പോൾ അമ്മയില്ലാത്ത ദു:ഖം എപ്പോഴും അവൻ പാർവ്വതിയോട് പറയുമായിരുന്നു. തന്റെ അമ്മയും ഒരു കൂട്ട് കിട്ടിയതിൽ വളരെ സന്തോഷിക്കുന്നത് അവനെയും സന്തോഷിപ്പിച്ചു. ഇനിയിപ്പോ കുറച്ചു ദിവസമെങ്കിലും തനിക്ക് നേരെ ചൊവ്വേ കളിക്കാനൊക്കെ പോകാമല്ലോ…എന്നോർത്തു കൊണ്ട് അവൻ കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞ് എണീറ്റു. "അമ്മേ…ഇന്ന് ക്രിക്കറ്റ് ടൂർണ്ണമെന്റുണ്ട്…ഞാനും മണിക്കുട്ടനും പോയിട്ടു വരാം…." കുട്ടനെ നോക്കി ഞാൻ പറഞ്ഞു. "ഓ…ഞാനില്ലടാ…കുറച്ച് നേരം പഠിച്ചാൽ അത്രയും ആയില്ലേ..പിന്നെ ആന്റിയിവിടെ ഒറ്റയ്ക്കല്ലേ ഉള്ളൂ…" ഞാൻ തട്ടിവിട്ടു. "ശ്ശേടാ…നിനക്കിതെന്തു പറ്റി…ആ…നീ പഠിച്ചോ ഞാൻ പോയിട്ടു വരാം…"എന്നു പറഞ്ഞ് സന്ദീപ് പോയി. "നിനക്കും കളിക്കാൻ പോകാമായിരുന്നില്ലേ…എപ്പോഴും പഠിക്കണമെന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലല്ലോ…"
മനസ്സിൽ കുട്ടൻ പോകരുതെന്നായിരുന്നു ആഗ്രഹമെങ്കിലും അവൾ അങ്ങിനെയാണ് പറഞ്ഞത്.
"എനിക്ക് കളിക്കാൻ പോകാൻ ആഗ്രഹമില്ലാഞ്ഞിട്ടല്ല…എന്റെ പാറുക്കുട്ടിയെ ഇവിടെ ഒറ്റക്കാക്കിയിട്ട് പോകാൻ എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല…അതല്ലേ…" സത്യമായിരുന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞത്. ആ മാദകമേനിയെ വിട്ടിട്ട് പോകാൻ എനിക്കു തീരെ മനസ്സുണ്ടായില്ല. "നിന്നെ കിട്ടിയത് എന്റെ ഭാഗ്യമാണെടേ മോനേ…"എന്നു പറഞ്ഞ് അവൾ അവനെ ചേർത്തു പിടിച്ചു മുടിയിൽ തഴുകി. എന്നിട്ട് അവന്റെ കാതിൽ മന്ത്രിക്കുന്നത് പോലെ പറഞ്ഞു "നീയെന്നെ അങ്ങിനെ വിളിച്ച്ത് എനിക്കെന്ത് ഇഷ്ടായീന്നോ…പണ്ട് എന്നെ വീട്ടിൽ വിളിച്ചിരുന്ന എന്റെ ചെല്ലപ്പേരായിരുന്നു അത്…" അവന്റെ മുടിയിളകളിൽ വിരലുകളോടിച്ച് അവൾ മൊഴിഞ്ഞു. "ഏന്ത് വിളിച്ചെന്നാ ആന്റി പറയുന്നത്?…"ഞാൻ പൊട്ടൻ കളിച്ചു. ആന്റിയുടെ വായിൽ നിന്നുതന്നെ കേൾക്കാനായിരുന്നു ഞാനങ്ങിനെ ചെയ്തത്. അവളുടെ പുറത്ത് കൈകൾ തഴുകുക്കൊണ്ടിരുന്നു അവൻ. "ടാ നീയെന്നെ ഇന്നലെ വിളിച്ചില്ലേ…പിന്നെ കുറച്ചു മുൻപു്…" ഒന്നു നിർത്തിയിട്ട് അവന്റെ കാതിനോടു ചുണ്ടുരുമ്മി
