എന്റെ നാടും വീട്ടുകാരും - Part 3 (The End)

നോക്കി. മുഖം ഏതോ വികാരങ്ങൾ നിറഞ്ഞ്.കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞ്.അവർ എന്നെ ഏറ്റുവാങ്ങി.അവരുടെ ചന്തികൾ എന്റെ അടിവയറ്റിൽ അമർന്നു. കൊഴുത്ത മുലകളിൽ പിന്നിൽ നിന്നും ഞാൻ കശക്കിഞെരിച്ചു. ആ പുറത്തേക്കു കമിഴ്സന്നുകിടന്ന് അവരെ വർഷങ്ങളുടെ കണക്കുതീർക്കാനെന്നവണ്ണം ഭോഗിച്ചു എന്റെ അരക്കെട്ടു ആ വിരിഞ്ഞ നിതംബത്തിൽ വന്നടിക്കുന്ന ശബ്ദവും ഞങ്ങളുടെ കിതപ്പും മുറിയിൽ മുഴങ്ങി. ഹരീ.എന്നെ. എന്നെ.ആ…അവർ വിളിച്ചു.ഞാൻ മുണ്ടുകൊണ്ട് ചലനങ്ങൾക്കു വേഗതകൂട്ടി. എന്റെ ഉള്ളിലെ ഉറവിമുഴുവൻ പൊട്ടിയൊഴുകി അവരുടെ പൂറു നിറച്ചു.പിന്നെ ആ തുടകളിലിറ്റുവീണു. ചുരുങ്ങിയ аilэкое ഞാനൂരിയെടുത്തു. തളർന്ന് അവരുടെ പുറത്ത് അമർന്നുകിടന്നു. മുടിയിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി.തളർച്ചമാറി ഞാനെഴുനേൽക്കുന്നതുവരെ അവർ കുനിഞ്ഞു നിന്നു.എന്റെ ഭാരമേറ്റുവാങ്ങി. ആരോ കുലുക്കിവിളിക്കുന്നു.കണ്ണുതുറന്നപ്പോൾ.ബോലാറാം.എന്തുറക്കമാണു ഭായീ..ദീദീയില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ കാണാതെ തിരിച്ചുപോകേണ്ടി വന്നേനേ. പിന്നിൽ നിൽക്കുന്നു.ദീദീ..അല്ല നന്ദിത.കള്ളി.ചിരിക്കുന്നു. ഞാൻ ആലസ്യത്തോടെ എഴുനേറ്റു. ബോലാറാമിന്റെ കൂടെ വെളിയിൽവന്നു. എന്താ ഭായീ.ഭാംഗു കൂടിപ്പോയോ. ഇല്ല.ഒരു ക്ഷീണം..ഭാംഗിനി വേണ്ട. കുടിക്കാൻ തോന്നുനില്ല. ബോലാറാമിന്റെ മുഖം തെളിഞ്ഞു…നന്നായി ഭായീ…നിങ്ങൾ ചെറുപ്പമാണ്.ഇനിയും എത്രയോ ഉയരത്തിൽ എത്തണം. നാളെ രാവിലെ കാണാം.ബോലാറാം വിടവാങ്ങി. ഉച്ചയ്ക്ക് നിഖിലിന്റെയും ദീദീയുടേയും കൂടെ ഞങ്ങളുടെ കാമ്പസ്സ് കാണാൻ പോയി. വെകുന്നേരം വിശ്വനാഥനേയും, പാലും പൂക്കളും ആ ശിവലിംഗത്തിൽ ഒഴിക്കുമ്പോൾ ഭീദി സന്തോഷവതിയായി കാണപ്പെട്ടു. എനിക്കു മനസ്സിൽ നിന്നും ഏതോ ഭാരമൊഴിഞ്ഞതുപോലെയും അടുത്ത ദിവസം കൽക്കത്തയിലേക്കു തിരിക്കുന്നതോർത്ത് നിഖിലും നല്ല മൂഡിലായിരുന്നു. സ്റ്റേഷനിൽ നിഖിൽ എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു നീ കൽക്കത്തയിൽ ഈ അവധി കഴിയുന്നതിനുമുൻപ് വരണം. അവൻ പറഞ്ഞു.ഞാൻ വരാം എന്നേറ്റു ദീദീ കൂപ്പെയിലേക്കു കയറി. നിഖിൽ ബുക്ക് സ്പാളിലേക്കു നീങ്ങി. ഞാൻ അകത്തു കടന്നു. ധൃതിയിൽ കെട്ടിപ്പിടിച്ചുമ്മവെച്ചു. എന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ അമർത്തിച്ചുംബിച്ചു.എന്നെ വരിഞ്ഞുമുറുക്കി. നീ എന്നെ കാണാൻ വരില്ലേ? തീർച്ചയായും.ഞാൻ അവരുടെ കഴുത്തിൽ നക്കി. ചെവിയിൽ നാവുകടത്തി.അവർ പുളഞ്ഞു. പിന്നെ