അവറാനേ, പടച്ചോന് നെരക്കാത്ത പണം നിനക്ക് കൊണം ചെയ്യില്ല. അതുകൊണ്ട് നീയീ കക്കുന്നതും മോട്ടിക്കുന്നതും നിര്‍ത്തണം"
വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് മുന്‍പ് സഹമുറിയന്‍ ആയിരുന്ന മജീദ്‌ പറഞ്ഞത് എനിക്കോര്‍മ്മ വന്നു. അന്നവനോട്‌ പോടാ മൈരേ എന്നായിരുന്നു എന്റെ മറുപടി. പക്ഷെ ഇപ്പോള്‍ അതൊക്കെ ഏതാണ്ട് ശരിവയ്ക്കുന്ന തരത്തിലാണ് എന്റെ മക്കള് പൂമോന്മാരുടെ ജീവിതം.
ഞാന്‍ അവളുമാരെ നോക്കി. രണ്ടും മുലകളും പരന്ന വയറും കാണിച്ച് തമ്മില്‍ കുശുകുശുക്കുകയാണ്. നല്ല നെടിയ രണ്ട് അച്ചായത്തികള്‍ തന്നെ ഇവളുമാര്‍. പക്ഷെ കെട്ടിയത് എന്റെ മൈര് മക്കളെ ആയിപ്പോയെന്നു മാത്രം. എന്റെ പണവും പത്രാസും കണ്ടുതന്നെ ഇവളുമാരുടെ ഊമ്പന്മാരായ തന്തമാര്‍ കെട്ടിച്ചതാണ്. ഇപ്പോള്‍ അനുഭവിക്കുന്നു.
"അവന്മാരെ പറഞ്ഞുവിട്. ഞാനൊന്നു ഗുണദോഷിക്കാം" ഞാന്‍ എന്റെ തീരുമാനം അറിയിച്ചു.
"അപ്പച്ചന്‍ കുറെ ഗുണദോഷിച്ചതല്ലേ? എന്നിട്ടെന്തു ഗുണമുണ്ടായി? പ്ലീസ് അപ്പച്ചാ, ഞങ്ങള്‍ക്ക് ഒരു ജോലിയാണ് വേണ്ടത്" ഹണി അവളുടെ ചെഞ്ചുണ്ടുകള്‍ ചലിപ്പിച്ച് അപേക്ഷിച്ചു.
"ഈ ജോലിയെന്ന് പറയുന്ന സാധനം കടയില്‍ വാങ്ങാന്‍
കിട്ടില്ല പിള്ളേരെ. ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്‌, നിങ്ങള്‍ ഏതെങ്കിലും സിറ്റിയില്‍ പോയി തിരക്ക്. ഇവിടെ ഈ ഗ്രാമത്തില്‍ എന്ത് ജോലി കിട്ടാനാ"
രണ്ടിന്റെയും മുഖങ്ങളില്‍ ഓരോ മിന്നല്‍പ്പിണരുകള്‍ പാഞ്ഞതുപോലെ എനിക്ക് തോന്നി. ഭയങ്കര സന്തോഷം രണ്ടിനും!
"സിറ്റിയില്‍ ഞങ്ങളെ ആര് കൊണ്ടുപോകും" റീമ തുടുത്ത മുഖത്തോടെ എന്നെയും പിന്നെ ഹണിയെയും നോക്കി.
"അവന്മാരോട് പറ"
"നടക്കുന്ന കാര്യം പറ അപ്പച്ചാ" വെറുപ്പോടെ ഹണി മുഖം വെട്ടിച്ചു.
"പിന്നിപ്പം ഞാനെന്തോ ചെയ്യാനാ പിള്ളാരെ?" ഞാന്‍ രണ്ടിന്റെയും ചുണ്ടുകളുടെ ഇനിപ്പ് നോക്കി ചോദിച്ചു.
രണ്ടും തമ്മില്‍ത്തമ്മില്‍ നോക്കി. ഹണി റീമയെ കണ്ണ് കാണിക്കുന്നു. കള്ളികള്‍ എന്തോ ഗൂഡാലോചനയാണ്. എന്തേലും ആകട്ടെ, എന്റെ തൊലിഞ്ഞ മക്കള് മൂലമല്ലേ?
"ഞാനോ? എനിക്കെങ്ങും മേല" ഒട്ടും ആലോചിക്കാതെ ഞാന്‍ മറുപടിച്ചു.
രണ്ടും വിഷണ്ണഭാവത്തോടെ എന്നെ നോക്കി ചുണ്ട് മലര്‍ത്തി. അതൊരു കാഴ്ച തന്നെയായിരുന്നു. രക്തനിറമുള്ള മാംസളമായ അധരങ്ങള്‍ പുറത്തേക്ക് മലര്‍ന്നു വിടര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്ന ഭ്രാന്തന്‍ കാഴ്ച. ഹെന്റെ മാതാവേ ഇവളുമാര്‍ എന്തൊരു
