ആരും ഞങ്ങളെ ഒരു വിധത്തിലും ഉപദ്രവിക്കില്ലായെന്നും അയാൾ പറഞ്ഞു. ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ തല താഴത്തിയിരുന്നു. അയാൾ പറഞ്ഞു എന്റെ ഭർത്താവ് ഉടനെ വരില്ലായെന്നും അദ്ദേഹത്തോട് അയാൾ സംസാരിച്ചിട്ടുണ്ടെന്നും പറഞ്ഞു. ഞാൻ അത് കേട്ടതും ഞെട്ടിയതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു. എന്റെ ഭർത്താവ് ഇതിനു കൂട്ട നിൽക്കുകായണോ എന്ന ചിന്ത കണ്ണിൽ ഇരുട്ട് പടർത്തി. ഞാൻ അവിടെ തന്നെ സ്തബ്ധ ആയി ഇരുന്നു.
കുറേ നേരത്തെ നിശബ്ദതയ്ക്ക് ശേഷം അയാൾ എന്നോട് ഒരു ഗ്ലാസ്സ് വെള്ളം വേണമെന്ന് ആവശ്യപ്പെട്ടു. ഞാൻ മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ വെള്ളം എടുക്കുവാൻ പോയി, തിരിച്ചു വന്നപ്പോൾ ഞാൻ കാണുന്നത് പൂർണ നഗ്നനായ ഒരു മനുഷ്യൻ ഞങ്ങളുടെ സോഫായിൽ ഇരിക്കുന്നതാണ്. അയാൾ ധരിച്ചിരുന്ന ളോഹ പോലത്തെ വസ്ത്രം ഊരി നിലത്തിട്ടിരിക്കുന്നു. അയാൾ ഒത്ത ഒരു മനുഷ്യനായിരുന്നു. ആറടി പൊക്കം അതിനൊത്ത വണ്ണം. ദേഹമാസകലം മുടി. അയാളുടെ കാലിനിടയിലെ സാധനം ഒരു ചെറിയ പെപ്സി കുപ്പി തൂക്കിയിട്ട പോലെയായിരുന്നു. എന്തൊരു വണ്ണവും അതു പോലെ നീളവും. അത് കണ്ടിട്ട എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ ഞാൻ ആകെ വിഷമത്തിലായി. ഒരു വശത്ത
അഭിമാനവും ദുരിതവും മറു വശത്ത് സുഖവും സന്തോഷവും ദുരിതങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള മോചനവും ഞാൻ ഏതെങ്കിലും ഒന്ന് തിരഞ്ഞെടുത്തേ മതിയാകൂ.
സത്യം പറഞ്ഞാൽ അയാളുടെ സാധനം കണ്ട മാത്രയിൽ തന്നെ എന്റെ കാലിനിടയിൽ നനവു അനുഭവപ്പെട്ടു തുടങ്ങി. അത്രയ്ക്കും വലുതായിരുന്ന അത്. എന്റെ ഭർത്താവിന്റേത് അതിന്റെ പകുതി മാത്രമെ വരികയുള്ളൂ. ഏതായാലും ഞാൻ ഒന്ന് തീരുമാനിച്ചു. ആത്മാഭിമാനം എല്ലാം പറയാനും കേൾക്കാനും സുഖമുള്ള വാക്കുകളാണു. മനുഷ്യന്റെ അത്യാവശ്യ സമയത്ത് അഭിമാനം പറഞ്ഞിരുന്നാൽ അത് ഒരിക്കലും നമ്മളെ സഹായിക്കിലു, എന്തായാലും വരുന്നത് വരട്ടെ എന്ന് ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു. അത്രയ്ക്കും കഷ്ടപ്പാടും ദുരിതവും സഹിച്ചു. വിറച്ചു വിറച്ചു വെള്ളവുമായി വരുന്ന എന്നെ കണ്ടിട്ടു ഒരു ചെറു പുൻചിരിയോടെ അയാൾ ഇരിക്കുന്ന സോഫായിൽ ഇരിക്കുവാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു. ഞാൻ മടിച്ചു നിന്നു. അയാൾ എന്നോട് പറഞ്ഞു എനിക്കു ഏതു വേണമെങ്കിലും തിരഞ്ഞെടുക്കാം ഒന്നുകിൽ ഭർത്താവിനെ പോലീസ് വന്ന് കൊണ്ട് പോകുന്നതു കാണാം അല്ലെങ്കിൽ അയാളുമായ്ക്ക് ഞാൻ സുഖം പങ്കിടാം പകരം ഞങ്ങളുടെ എല്ലാ ബാധ്യതകളും അയാൾ ഏറ്റെടുക്കും
