അത് മാത്രമല്ല ഈ വൃതം തെറ്റിയാൽ ഇനി ഒരു ജന്മത്തിലും ദിഗംബരന് കാമ സുഖം കിട്ടില്ല. അതെ ദിഗംബരന്റെ ബ്രഹ്മചര്യം കവരുക ഭാമ മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചു.
ഭാമ തന്റെ ഏക വസ്ത്രം ആയ ഒറ്റമുണ്ടും ഊരി കളഞ്ഞു. ആ മനം മയക്കും സൗന്ദര്യം കാണാൻ പക്ഷേ ദിഗംബരന് കഴിയില്ലല്ലോ. മയങ്ങി കിടക്കുന്ന ദിഗംബരന്റെ ശരീരത്തിലേക്ക് ഒരു യക്ഷിയെ കണക്കെ അവൾ പടർന്നു കയറി. ദിഗംബരന്റെ കറുത്ത ചുണ്ടിൽ ഭാമ അവളുടെ പനിനീർ പൂക്കൾ പോലെ മൃദുലവും ചെമ്പരത്തി പൂവിന്റെ നിറവുമുള്ള തന്റെ അരുമ ചുണ്ടുകൾ അടുപ്പിച്ചു. ആ ചുണ്ടുകൾ പരസ്പരം കൂട്ടിമുട്ടിയപ്പോൾ തന്നെ നാഗമാണിക്യം എടുക്കാൻ വന്ന അനന്തൻ പിടഞ്ഞു നിലത്തു വീണു. എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നത് എന്ന് ഭദ്രയ്ക്കും മനസിലായില്ല. ദിഗംബരന്റെ വൃതം തെറ്റുന്നു. അയാൾ സ്വന്തം ശരീരത്തിലേക്ക് തിരികെ വരുന്നു. പക്ഷെ ഒരു നാഴിക നേരം കൂടി ദിഗംബരൻ അശക്തൻ ആണ്. അനങ്ങാനോ എതിർക്കാനോ ഒന്ന് കരയാൻ പോലും അയാൾക്ക് പറ്റില്ല. അയാളുടെ ആത്മാവ് പൂർണമായും തിരികെ വരണം.
ദിഗംബരന്റെ ചുണ്ടുകൾ പിളർത്തി ഭാമ ദിഗംബരന്റെ വായിലേക്ക് നാക്ക്
കുത്തിക്കേറ്റി. എതിർക്കണം
എന്നുണ്ടെങ്കിലും അതിന് പറ്റാതെ ദിഗംബരൻ കിടന്നു പിടഞ്ഞു. അവൾ തന്റെ നാവ് ദിഗംബരന്റെ വായിൽ ഓടിച്ചു. ദിഗംബരന്റെ നാവിനെ അവൾ ഊമ്പി. വളരെ ദേഷ്യത്തോടെ ആണ് ഭാമയുടെ പരാക്രമം. ദിഗംബരന്റെ ചുണ്ടുകൾ അവൾ കടിച്ചു പൊട്ടിച്ചു. അവിടെ നിന്നും ഒരല്പം ചോര കിനിഞ്ഞത് ഭാമ നക്കിയെടുത്തു. ചുടല യക്ഷിയെ പോലെ അവൾ ഉന്മാദത്തിൽ പെട്ടു. അവൾ ദിഗംബരന്റെ മുഖം മുഴുവൻ നക്കി. ദിഗംബരന്റെ ചെവിയിലേക്ക് പോലും അവൾ നാവ് കുത്തിക്കയറ്റി. തന്റെ ദന്തക്ഷതങ്ങൾ അവന്റെ മുഖത്ത് പലയിടത്തും അവൾ വരുത്തി. ദിഗംബരൻ എതിർക്കാൻ ആകാതെ കിടന്ന് പിടഞ്ഞു.
ദിഗംബരന്റെ കഴുത്തിലെ ഞെരമ്പുകളിൽ അവൾ ചുംബനമഴ തീർത്തു. അവൾ അയാളുടെ അരക്കെട്ടിൽ കയറി ഇരുന്നു. അയാളുടെ നെഞ്ചിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന രോമങ്ങളിൽ അവൾ വിരലോടിച്ചു. തന്റെ വിരലുകൾക്ക് ഇടയിൽ കോർത്തെടുത്ത് അവൾ ആ രോമങ്ങൾ വലിച്ച് പറിച്ച് ദിഗംബരനെ വേദനിപ്പിച്ചു. വളരെ ബലിഷ്ഠൻ ആണ് ദിഗംബരൻ. ഭാമ അയാളുടെ കരുത്തിന് മുന്നിൽ വെറും അശു ആണ് പക്ഷെ ഇപ്പോൾ അയാൾക്ക് പ്രതികരിക്കാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥ ആയിപ്പോയി. അത് നല്ലത് പോലെ മുതലെടുക്കാൻ ഭാമ തീരുമാനിച്ചു. ഭാമ തന്റെ
