അരുണും ഏട്ടത്തിയമ്മയും രണ്ടാം അനുഭവം

എന്തായാലും വിജയകരമായ ആ സ്ട്രാറ്റജിയുടെയും സംവിധാനവും തിരക്കഥയുമൊക്കെ ഇവളുടെ വകയായിരുന്നു എന്നത് വേറെ കാര്യം… അല്ലെങ്കിലും കാര്യം കാണാൻവേണ്ടി സ്വന്തം അദ്ധ്യാപകന് ഒരു പ്രാവശ്യം ആവോളം മുലനുകരാൻ കൊടുത്തത് അത്ര വലിയ അപരാധമൊന്നുമല്ല… "അതല്ലെടീ… വേറെ പ്രശ്നമുണ്ട്" "അതെന്താ ഞാനറിയാത്ത വേറൊരു പ്രശ്നം" ശ്രീജ ഒരു ചോദ്യചിഹ്നം പോലെ എൻ്റെ മുഖത്ത് നോക്കി. "അവനൊരിക്കൽ ആരുമില്ലാത്ത തക്കം നോക്കി എന്റെ ബാക്കിൽ കേറിയൊന്ന് പിടിച്ചിരുന്നു…" ഞാൻ പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ അവളോട് പറഞ്ഞു. "ബാക്കിലെന്ന് പറയുമ്പോൾ..?" "കുണ്ടിയിൽ അല്ലാതെവിടെ…" "ആണോ..? ചെക്കന്റെ കയ്യിലിരുപ്പ് കൊള്ളാലോ.. കണ്ടാലൊരു അമുൽ ബേബിയെ പോലുണ്ട് … ആട്ടെ എന്നിട്ട്?" "എന്നിട്ടെന്താ.. പെട്ടെന്നുള്ള ദേഷ്യത്തിൽ ഞാൻ കൈ വീശിയൊന്ന് കൊടുത്തു… അവന്റെ കണ്ണിന്നു പൊന്നീച്ച പറന്നിട്ടുണ്ടാവണം…അതിനു ശേഷം ചെക്കൻ എന്നെ കാണുമ്പോൾ മുഖം വീർപ്പിച്ചേ നടക്കാറുള്ളൂ…" അതിന് മുന്നെ നടന്ന അവന്റെ കുട്ടനെ വായിലെടുത്തതൊക്കെ ഞാൻ മനപ്പൂർവം ശ്രീജയിൽ നിന്ന് മറച്ചുവെച്ചു. സംഗതി ബെസ്റ്റിയൊക്കെആണെങ്കിലും അവളും പെണ്ണാണല്ലോ. മറ്റൊരു പെണ്ണിനെയും പൂർണ്ണമായി വിശ്വസിക്കരുതെന്നാണ് ബുദ്ധിസാമർഥ്യമുള്ളൊരു പെണ്ണ് ആദ്യമായി പഠിക്കേണ്ടുന്ന പാഠം. "അല്ലെങ്കിലും ആൺപിള്ളേരുടെ കരണം പുകയ്ക്കലാണല്ലോ നിന്റെ പണ്ടേയുള്ള വീക്ക്നെസ്സ്.." എന്തോ ഓർത്തെന്ന മട്ടിൽ ശ്രീജ തുടർന്നു… "അതൊന്നും കുഴപ്പമില്ലെന്നെ… സെക്സിന്റെ മുന്നിലാണോ ഈ നിസ്സാര കാര്യങ്ങളൊക്കെ.. നിന്നെപ്പോലൊരു സുന്ദരിക്കോതയെ ആസ്വദിക്കാൻ കിട്ടുന്ന ചാൻസ് ആണായി പിറന്ന ആരേലും വേണ്ടെന്ന് വെക്കോ… നീ ഒന്ന് ചിരിച്ചു കാണിച്ചാൽ അവനതൊക്കെ എപ്പോ മറന്നെന്ന് ചോദിച്ചാൽ മതി. എന്നിട്ട് സൗകര്യം പോലെ വയറ്റിലൊണ്ടാക്കാൻ നോക്ക്." "ഓഹ് അതൊന്നും വേണ്ടെടീ.. നിനക്കറിയാലോ അരവിന്ദേട്ടനെങ്ങാനും അറിഞ്ഞാൽ എന്നേം അവനേം പിന്നെ ജീവനോടെ വെച്ചേക്കില്ല. സമയാവുമ്പോ എങ്ങനേലും എല്ലാം ശരിയായിക്കോളും…" ഞാൻ വീണ്ടും ശീലാവതിയായി. ശ്രീജയും പിന്നൊന്നും പറയാൻ പോയില്ല. ദിവസങ്ങൾ കടന്നുപോയി. ശ്രീജയോ ഞാനോ കരുതിയ പോലെ അത്ര എളുപ്പമായിരുന്നില്ല കാര്യങ്ങൾ. പ്രശ്‌നം അരുൺ തന്നെയായിരുന്നു. പലപ്പോഴും ചിരിച്ചുകാണിച്ചും