ദേവസ്യ അമ്മാവന് മരിക്കുമ്പോള്‍ പ്രായം നാല്‍പ്പത്തിരണ്ട്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭാര്യ ബീനയാന്റിക്ക് പ്രായം മുപ്പത്തിയെട്ട്; മകള്‍ ജിന്‍സി പതിനെട്ടിലേക്ക് കാലെടുത്ത് വച്ച് സഞ്ചാരം തുടങ്ങുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു. അമ്മാവന് മരിച്ചതോടെ വീട്ടില്‍ ആന്റിയും മോളും മാത്രമായി.
"ഈ നായിന്റെ മോനെ ഞാനിനി പഠിപ്പിക്കാന്‍ വിടുന്നില്ല"
പന്ത്രണ്ടാം ക്ലാസില്‍ തോറ്റ, ഒന്നല്ല, മൂന്നുതവണ ശ്രമിച്ചിട്ടും തോറ്റ എന്നെക്കുറിച്ച് എന്റെ ശ്രീമാന്‍ തന്തപ്പടി പുറപ്പെടുവിച്ച പ്രസ്താവനയാണ് മുകളില്‍ ഉദ്ധരിച്ചത്. രോഗി മോഹിച്ചതും വൈദ്യന്‍ കല്‍പ്പിച്ചതും പാല് എന്നപോലെയായി തന്തയാന്റെ പ്രഖ്യാപനം എന്നെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം. പണ്ടേ എനിക്കീ സ്കൂളും പഠിത്തവും കലിപ്പാണ്‌.
അങ്ങനെ പന്ത്രണ്ടില്‍ തോറ്റ്, എന്റെ താഴെയുള്ളവന്റെ (എന്റെ അനുജന്റെയല്ല, കാലിന്റെടേലുള്ള സാധനത്തിന്റെ) പ്രശ്ന പരിഹാരാര്‍ത്ഥം ബസുകളിലും തിരക്കുള്ള ട്രെയിനുകളിലും മറ്റ് ഇടങ്ങളിലും ഞാന്‍ അലഞ്ഞുതിരിയുന്ന സമയം. കുറെയേറെ മുലകളിലും തുടകളിലും കുണ്ടികളിലും പിടിക്കാനും അത്യാവശ്യം മൂന്നാല്
പൂറുകളില്‍ വിരലിടാനും ഈ അലച്ചില്‍ കൊണ്ട് സാധിച്ചിട്ടുണ്ട് എങ്കിലും, ലിംഗയോനീസമ്പര്‍ക്കത്തിനുള്ള യോഗം ഇതുവരെ ഉണ്ടായിട്ടില്യ. ആ മോഹം അങ്ങട് ഭ്രാന്തുപിടിപ്പിച്ചു കൊല്ലാന്‍ തുടങ്ങിയ സമയത്താണ് എല്ലാവരെയും ഞെട്ടിച്ചുകൊണ്ട് അമ്മാവന് മരിക്കുന്നത്.
"ഈ നായിന്റെ മോനോട് പറ"
അല്ല എനിക്കറിയാന്‍ മേലാഞ്ഞിട്ട് ചോദിക്കുവാ, ശരിക്കും എന്റെ തന്ത വല്ല നായുമാണോ? പക്ഷെ ഇത് നേരിട്ട് എന്റെ തന്തയോട് ചോദിച്ചാല്‍ രണ്ടുസെറ്റ് വയ്പ്പുപല്ല് വാങ്ങി വച്ചിട്ടായിരിക്കണം എന്ന് മാത്രം. പരീക്ഷ തോറ്റ സമയം മുതലാണ്‌ മനുഷ്യപദവിയില്‍ നിന്നും അതിയാന്‍ എന്നെ നായയുടെ ലവലിലേക്ക്‌ ഡിമോട്ട് ചെയ്തത്. പക്ഷെ അലഞ്ഞുതിരിയുന്ന നായകള്‍ക്ക് ഉള്ള ഭാഗ്യം പോലും കുണ്ണയുടെ കാര്യത്തില്‍ എനിക്കില്ല എന്നത് ദുഃഖസ്മരണീയമാണ്‌. ഓ, മോളില്‍ പറഞ്ഞ തന്തയാന്‍ പുറപ്പെടുവിച്ച ഉദ്ധരണി എന്തിനായിരുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞില്ല.
"എന്റെ ചേടത്തീ, ദേവസിച്ചായാന്‍ ഇങ്ങനൊരു കടുംകൈ ചെയ്യുമെന്ന് ആരറിഞ്ഞു. ഇപ്പൊ ഈ പെണ്ണിനും എനിക്കും തനിച്ചവിടെ കഴിയാന്‍ പേടിയാ. രാത്രിയായാല്‍ ഓരോരോ ശബ്ദങ്ങള്‍
