ആണുങ്ങള്" കൌസല്യ തന്റെ യൌവ്വനത്തിലെ ഓര്മ്മകള് അയവിറക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
"ഹ്മം. അന്നെങ്ങാനും ജനിച്ചാല് മതിയാരുന്നു" മായ ഓര്ക്കാതെ പറഞ്ഞു.
കൌസല്യ അവളെ ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട് അര്ത്ഥഗര്ഭമായി മൂളി.
അങ്ങനെയാണ് മായയുടെ മനസ്സിലേക്ക് അമ്മായിയപ്പന് ചേക്കേറാന് തുടങ്ങിയത്. ദിനേശന്റെ ചകിണിപ്പരുവത്തില് ഉള്ള സെക്സ് അനുദിനം ബോറായി മാറുകയും, കാമം പിടിച്ചാല് നില്ക്കാത്ത തലത്തിലേക്ക് വളരുകയും ചെയ്തപ്പോള് മായയ്ക്ക് പിള്ളയെക്കൊണ്ട് കടി മാറ്റിക്കാനുള്ള മോഹം കൊടുമ്പിരിക്കൊണ്ടു. കൌസല്യയോട് മിക്ക ദിവസവും അയാളെപ്പറ്റി അവള് സംസാരിക്കും. അയാളുടെ വീരകഥകള് പറയാന് കൌസല്യയ്ക്ക് ഉത്സാഹമായിരുന്നു. സാധാരണ മരുമകളുമാരെപ്പോലെ ആയിരുന്നില്ല മായ.
അമ്മായിയമ്മയെ കൈയിലെടുക്കാനും മേലങ്ങാതെ അവരെക്കൊണ്ട് കാര്യങ്ങള് സാധിക്കാനും അവള് മിടുക്കിയായിരുന്നു. അലസജീവിതം അവളില് കൊഴുപ്പും കാമവും വര്ദ്ധിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. വിവാഹസമയത്ത് ധരിച്ചിരുന്ന വസ്ത്രങ്ങള് ഇപ്പോള് അവള്ക്ക് ഇറുക്കമാണ്.
"അമ്മെ, ഞാനൊരു കാര്യം ചോദിക്കട്ടെ.
അറിയാത്തോണ്ടാ" ഒരു ദിവസം ചായ്പ്പില് ഇരുന്ന് കീറിയ ബ്ലൌസ് തുന്നുന്നതിനിടെ അവള് കൌസല്യയോടു ചോദിച്ചു. അവര് ചൂലുണ്ടാക്കാന് ഓലക്കീര് ചീന്തുകയായിരുന്നു.
"ചോദിക്ക് മോളെ"
"അമ്മെ, അച്ഛന്…അച്ഛന്.." ലജ്ജ മൂലം പൂര്ത്തിയാക്കനാകാതെ അവള് നിര്ത്തി വിരല് കടിച്ചു. കൊഴുത്ത തുടകളുടെ ഇടയില് അവള്ക്ക് നന്നായി കടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
"എന്താടീ ഒരു നാണം. ചോദിക്ക്"
"ഇതൊക്കെ ചോദിക്കാന് വേറെ ആരുമില്ലാത്തോണ്ടാ. സൊന്തം അമ്മയോട് ഇതുവല്ലോം ചോദിക്കാന് ഒക്കുമോ"
"നീ ചോദിക്ക് മോളെ"
"അമ്മെ..അച്ഛന് അമ്മെ നക്കീട്ടുണ്ടോ" ഒടുവില് അവള് എങ്ങനെയോ ചോദിച്ചൊപ്പിച്ചു.
കൌസല്യയുടെ മുഖം തുടുത്തു. ഇന്നലെകളിലേക്ക് അവരുടെ മനസ്സ് ഊളിയിട്ടു. സ്വയമറിയാതെ അവര് മൂളി.
മായ കാമാര്ത്തിയോടെ, അതിലേറെ അസൂയയോടെ അവരെ നോക്കി. അവളുടെ മുഖം ചുവന്നു തുടുത്തിരുന്നു. നെഞ്ച് ശക്തമായി ഉയര്ന്നു താഴുന്നുമുണ്ടായിരുന്നു.
"ഞാം വിചാരിച്ചു ഓരോത്തരു ചുമ്മാ പറേന്നതാ അതൊക്കേന്ന്" തുന്നല് നിര്ത്തി സ്വന്തം മലര്ന്ന ചുണ്ടില് പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവള് മന്ത്രിച്ചു.
"ചുമ്മാതല്ല