ഷക്കീല, മാറിയ, റോഷ്‌നി പോലെ…"
"ഷക്കീലയോ! ഛീ! പോടാ..എനിക്ക് അവൾടെ അത്രേം…!"
അത് പറഞ്ഞ് മനീഷ അബദ്ധം പറ്റിയത് പോലെ നാക്ക് കടിച്ചു.
"അവളുടെ അത്രേം…?"
മനോജ് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
"അവളുടെ അത്രേം തടി ഉണ്ടോന്നാ ചോദിക്കാൻ ഉദ്ദേശിച്ചെ! അല്ലാതെ നീ വിചാരിക്കുമ്പോലെ!"
"ഞാനും തടിയാ വിചാരിച്ചത്.."
കൊക്കോ കാടുകൾക്കടിയിലൂടെ നടക്കവേ മനോജ് പറഞ്ഞു.
"ഞാനെന്ന വിചാരിച്ചൂന്നാ ചേച്ചി വിചാരിച്ചേ?"
നിലത്ത് വീണ കരിഞ്ഞ കൊക്കോയിലകളിൽ ചവിട്ടി മുമ്പോട്ട് നീങ്ങവേ അവൻ ചോദിച്ചു.
"പിന്നെ…നീ എന്നാ വിചാരിച്ചത് എന്നെനിക്കറിയാം..ഒന്ന് പോടാ..എൻജിനീയറിങ് കോളേജിൽ പോകാൻ തൊടങ്ങിയേപ്പിന്നെ ചെറുക്കൻ ശരിക്കും ഒന്ന് ആളായി ഇക്കാര്യങ്ങളിൽ ഒക്കെ! നേരത്തെ എന്നാ നാണം കുണുങ്ങി ആരുന്നു!"
"ശരിയാ…"
സ്വരം മാറ്റി മനോജ് പറഞ്ഞു.
"എല്ലാം ടോപ്പ് ടീംസാ ചേച്ചീ. പണച്ചാക്കുകളുടേ മക്കൾ. ലൈഫിൽ ഒരു പ്രോബ്ലോം അറിയാതെ ജീവിക്കുന്ന സുഖിമാന്മാർ പിള്ളേർ! അടിച്ചുപൊളിക്കുക എന്നതല്ലാതെ മറ്റ് ഇൻറ്ററസ്റ്റ് ഒന്നും ഇല്ലാത്തവർ!"
"ഡാ കുട്ടാ അപ്പം കൊഴപ്പമാകുവോ? അവരുടെ ഒക്കെ കൂട്ടത്തിൽ കൂടി നീ ..പട്ത്തം
ഒക്കെ…!"
"പോ ചേച്ചി…ഓരോ ടെസ്റ്റിന്റെയും അസൈൻമെൻറ്റിന്റെയും ഒക്കെ റിസൾട്ട് അപ്പപ്പം തന്നെ ഞാൻ അറിയിക്കുന്നില്ലേ?"
കൊക്കോ കാട് കഴിഞ്ഞ് വിശാലമായ തെങ്ങിൻ തോപ്പാണ്. അറ്റൻഷൻ മോഡിൽ നിൽക്കുന്ന പട്ടാളക്കാരെപ്പോലെ ചിട്ടയോടെ അവ തലയുയർത്തിപ്പിടിച്ചു നിന്നു. ഇടയ്ക് കാറ്റ് വീശുമ്പോൾ തെങ്ങോലകൾ ഒരു കാർണിവൽ പ്രദക്ഷിണത്തിലെന്നത് പോലെ മനോഹരമായി ഉയർന്നുലഞ്ഞു. "എങ്ങനെയുണ്ട് നിന്റെ ഫ്രൻഡ്‌സൊക്കെ? ആ വരുൺ ഒക്കെ എന്ത് പറയുന്നു?"
"ഓ…വരുണിനെ പ്രത്യേകമായി ഓർത്തിരിക്കുന്നുണ്ട് അല്ലെ? കള്ളി ചേച്ചി! അവന്റെ മസിൽ ബോഡി കണ്ടാൽ ഏത് പെണ്ണും ഒന്ന് വെള്ളമിറക്കും!"
"ഛീ! പോടാ!"
അവൾ അവന്റെ ചുമലിൽ ഇടിച്ചു.
"അതിനേക്കാൾ മസ്സിലൊക്കെ നിനക്കുണ്ട്. അവനെക്കാൾ കാണാനും എന്ത് രസവാ നീ,"
"ശരിക്കും!"
അവൻ അവളുടെ നേരെ തിരിഞ്ഞു നിന്നു.
"വേണ്ട വേണ്ട ഒത്തിരി സ്റ്റൈലൊന്നും കാണിക്കണ്ട! ഒന്ന് പൊക്കി പറഞ്ഞൂന്നും വെച്ച്! ഹഹഹ…" അവനും ചിരിച്ചു.
സായന്തനം പതിയെ സമീപിക്കുകയായിരുന്നു. ദൂരെ ക്ഷേത്രത്തിൽ നിന്ന് മണിമുഴക്കം കേട്ടപ്പോൾ മനീഷ എന്തോ ഓർത്തു നിന്നു. അൽപ്പം ദൂരെയൊഴുകുന്ന
