നിനക്ക് പെണ്ണുകെട്ടണോ? വാപ്പച്ചി ചെയ്ത പോലെ?"
"അയ്യേ!! ച്ചെ!! അതൊന്നുമല്ല !!"
"പിന്നെ?"
"അത് പിന്നെ …ഞാൻ പറഞ്ഞാ ഉമ്മച്ചി ദേഷ്യപ്പെടരുത്!"
"നീ കാര്യം പറയെടാ ചുമ്മാ കൊഞ്ചാതെ!"
"ഉമ്മച്ചിയ്ക്ക് വാപ്പച്ചിയോട് പറഞ്ഞ് എനിക്കൊരു കുഞ്ഞനിയത്തിയെ തന്നുകൂടെ?"
പറഞ്ഞ് കഴിഞ്ഞ് റിസ്വാൻ പെട്ടെന്ന് ബൈക്ക് നിർത്തി.
അവന്റെ ചോദ്യം കേട്ടിട്ട് ഒരു നിമിഷം റസിയ ഒന്ന് പകച്ചു. പിന്നെ അത് ലജ്ജയും പുഞ്ചിരിയുമായി.
"നീയെന്താ വണ്ടി നിർത്തിയെ?"
സ്വരത്തിൽ നാണം കടന്നുവരാതിരിക്കാൻ പരമാവധി ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചു.
"അല്ല ഞാൻ ചോദിച്ചത് ഉമ്മച്ചിയ്ക്ക് ഇഷ്ടമായില്ലെങ്കിൽ എനിക്കിട്ട് വല്ല തല്ലും തന്നാലോ? വണ്ടിയോടിക്കുമ്പം തല്ലു കിട്ടിയാൽ വണ്ടി മറിയും….പിന്നെ തിരുമല്ല ഓപ്പറേഷൻ തന്നെ വേണ്ടി വരും!"
"ഒന്ന് വണ്ടിയെടുക്കെന്റെ റിസ്സൂ…"
അവൾ പറഞ്ഞു.
റിസ്വാൻ ബൈക്ക് സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തു.
"ഉമ്മ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ!"
"നിനക്കൊരു കുഞ്ഞനീത്തീനെ തരാൻ വേണ്ടിയാടാ റിസ്സൂ നമ്മളിപ്പം പോകുന്നെ?"
"ഏഹ്?"
വലിയ അജ്ഞത നടിച്ചുകൊണ്ട് റിസ്വാൻ ചോദിച്ചു.
"ഉമ്മച്ചി ജോക്കടിക്കല്ലേ? അനിയത്തി
അതിന് തിരുമ്മുകാരന്റെ അടുത്താണോ?"
"എടാ ഉമ്മച്ചിടെ ദേഹം ഒക്കെ വൈദ്യരുടെ അടുത്ത് പോയി ചികിത്സിച്ച് ഒന്ന് ഫിറ്റാക്കണം.എന്നാലേ അനിയത്തിക്ക് വയറിനകത്ത് സേഫായി ഇരിക്കാൻ പറ്റൂ…"
ഹും! വെറുതെ വൈദ്യർക്ക് കാശ് കൊടുത്ത് തിരുമ്മിക്കാൻ പോയാൽ ശരീരം നന്നാകും എന്നുള്ളതല്ലാതെ മറ്റൊരു പ്രയോജനവും ഇല്ല.
രോഷത്തോടെ അവൾ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു.
കുഞ്ഞുങ്ങൾ ഉണ്ടാവാൻ ചുണ വേണം കെട്ട്യോന്!
അകത്ത് കയറുന്നതേ സാധനത്തിന്റെ ബലം കുറഞ്ഞാൽ എത്ര തിരുമ്മിച്ചാലെന്താ, കുഞ്ഞുങ്ങളുണ്ടാവുമോ?
അത് പറഞ്ഞപ്പോഴേക്കും അവർ ഭഗവതി ക്ഷേത്രതിന്റെ അടുത്തെത്തി.
അവൻ ബൈക്ക് അതിന്റെ മുമ്പിൽ നിർത്തി.
വഴിയിൽ നിന്നിറങ്ങി ശ്രീ കോവിലിന് നേരെ നിന്ന് കണ്ണുകളടച്ചു.
നിമിഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞ് വീണ്ടും ബൈക്കിൽ കയറി തിരികെ ഇരുന്നു.
അപ്പോൾ ഉമ്മച്ചിയുടെ കൈ തന്റെ മുടിയിൽ തഴുകിയത് അവനറിഞ്ഞു.
അതിന്റെ സുഖത്തിൽ അവൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.
"എന്താ പ്രാർഥിച്ചത് നീ?"
"എന്ത് പ്രാർത്ഥിക്കാൻ? ഒരു മിടുക്കി അനിയത്തിയെ കിട്ടാൻ…എന്റെ ഫ്രെണ്ട്സ് ഒക്കെ പറയുന്നത് ഈ ഭഗവതിയോട് പ്രാർത്ഥിച്ചാൽ അത് കിട്ടൂന്നാണ്…"
"അങ്ങനെയാവട്ടെ!"
അവൾ
