മൂളി .
വൈകിട്ടത്താഴം കഴിഞ്ഞു മുറിയിലെത്തുവാൻ അവൾ സമയം എണ്ണിനീക്കി . മണിക്കൂറുകൾക്ക് ദിവസങ്ങളുടെ ദൈർഖ്യമുള്ളത് പോലെ .
"" മോളെ …ഇതാ നിസാറാ "‘ ഉപ്പ ഹാളിൽ നിന്ന് വിളിച്ചപ്പോഴാണ് സുലേഖ ഇന്ന് വെള്ളിയാഴ്ച്ചയാണല്ലോയെന്നോർത്തത്. അവൾ ഹാളിലെത്തി ഫോൺ വാങ്ങി മൂന്ന് മിനുട്ടോളം നീളുന്ന സംസാരത്തിനൊടുവിൽ അവൾ ഉമ്മയെ ഫോണേൽപ്പിച്ചു . എന്തോ നേർച്ചയെന്ന പോലെ നിസാർ എല്ലാ വെള്ളിയാഴ്ചയും വിളിക്കും . ഉമ്മയും ഫോൺ വെച്ചതോടെ ഊണ് വിളമ്പി .
"" സുലു ..നാളെ കാലത്ത് ഞങ്ങൾ പോകും . ജമീലയോട് ഇവിടെ വന്നു കിടക്കാൻ പറഞ്ഞേൽപിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട് ഉമ്മാ . ജബ്ബാറിന്റെ കാറിനാ പോകുന്നെ ? നീയെന്താ വരുന്നില്ലാന്നു പറഞ്ഞെ ? ശർദ്ധിക്കുന്ന് കരുതിയാണോ ? """ ഉപ്പ ആഹാരത്തിനിടെ ചോദിച്ചപ്പോൾ സുലേഖ അന്തം വിട്ടുപോയി .
"‘ അല്ലേലും നിസാറായി കാസീന്റെ ചെറുക്കനൊന്ന് ഉടക്കീതാ . പിന്നെ വന്നു വിളിച്ചപ്പോ പോകാതിരിക്കുന്നതെങ്ങനെ . ആഹ് കാസീനുമായി പ്രശ്നമുണ്ടെന്ന് കരുതി ജബ്ബാറ് പറയുമ്പോ പോകാതിരിക്കാൻ പറ്റുമോ . അവന്റളിയൻ അല്ലെ ? ഏതുനേരത്തും ഓടി വരൻ ജബ്ബാറെ ഉള്ളൂ "‘ ഉപ്പ വീണ്ടും പറഞ്ഞപ്പോഴാണ്
സുലേഖ കല്യാണത്തിന്റെ കാര്യമോർത്തത് . താൻ അതിൽ നിന്നെങ്ങനെ ഒഴിവായെന്നവൾ ചിന്തിച്ചപ്പോഴാണ് ചായ കുടിക്കാൻ നേരം ഉമ്മ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞത് ഓര്മ വന്നത് . യാസീനെപ്പറ്റിയുള്ള ചിന്തകളിൽ മുഴുകിയിരുന്ന താൻ അതൊന്നും കേട്ടതേയില്ല . എന്തയാലും കല്യാണം കൂടാനുള്ള പോക്കിൽ നിന്നുമൊഴിവായല്ലോ
"‘ ഇക്കാ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലുപ്പാ …അതാ ഞാൻ …"‘ സുലേഖ ഉരുണ്ടു കളിച്ചു .
" അവനിക്കിഷ്ടമില്ലാരിക്കും സുലു പോകണത് . നീ വരണ്ട മോളെ "‘ ഉമ്മ പറഞ്ഞപ്പോൾ ആ കാര്യത്തിൽ തീരുമാനമായി.
മിടിക്കുന്ന ഹൃദയത്തോടെയാണ് സുലേഖ മുറിയിലെത്തിയത് . ശരീരമാകെ ചൂട് പിടിച്ചത് പോലെ തോന്നിയതിനാൽ ജനാലയടച്ചവൾ എസി ഓണാക്കിയിട്ട് ചാർജ്ജ് ചെയ്യാനിട്ട മൊബൈലുമെടുത്തു തലയിണ ചാരിവെച്ചിട്ടതിൽ ചാരിക്കിടന്നു നെറ്റ് ഓണാക്കി .
കുറെയധികം മെസ്സേജുകൾ വന്നുകിടപ്പുണ്ട് , പക്ഷെ യാസീന്റെ മെസ്സേജ് കാണാതവൾ നിരാശയായി … ഓൺലൈൻ കാണിക്കുന്നുമുണ്ട് .. dp എടുത്ത് നോക്കി അവന്റെ നിഷ്കളങ്കമായ മുഖത്തേക്കും കാന്തിക ശക്തിയുള്ള കരിനീലക്കണ്ണുകളിലേക്കും നോക്കി ഇരുന്നിട്ടവൾ മെല്ലെ അവന്റെ ഫോട്ടോയിൽ ഉമ്മ
