എന്റെ പേര് ഷീല. ഞാൻ ഒരു കോളേജ് അദ്ധ്യാപികയാണ്.
എനിക്ക് 37 വയസ്സുണ്ട് ഭർത്താവ് പട്ടാളത്തിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നു. വർഷത്തിൽ ഒരിക്കലേ അദ്ദേഹത്തിന് ലീവ് കിട്ടാറുള്ളു. അദ്ദേഹം ലീവിന് വന്നാൽ തന്നെ കാര്യമായി കളികളൊന്നും നടക്കാറില്ല. മക്കൾ വീട്ടിലുള്ളപ്പോൾ അദ്ദേഹം എന്നെ ശ്രദ്ദിക്കാരെ ഇല്ല. മക്കൾ ബോർഡിങ് സ്കൂളിലാണ് പഠിക്കുന്നതെങ്ങിലും അങ്ങേർക്കു ലീവ് കിട്ടുന്ന അതെ സമയത്താണ് അവരുടെ വെക്കേഷൻ. ഏതാണ്ട് മൂന്നു കൊല്ലത്തോളമായി വല്ലതും നടന്നിട്ട്. വീട്ടിൽ ഞാനും അമ്മായിഅച്ഛനും മാത്രമാണ് താമസം, എനിക്ക് ഒറ്റയ്ക്ക് താമസിക്കാൻ പേടിയില്ലാത്തത് കൊണ്ട് തന്നെ അമ്മായി അച്ഛൻ മിക്കപ്പോഴും അവരുടെ മൂത്ത മകളുടെ കൂടെയാണ് താമസം. ഇപ്പോഴുള്ള ഏക ആശ്വാസം രാവിലെയും വൈകീട്ടും ബസ്സിൽ വരുമ്പോൾ ഉള്ള ആരുടെയെങ്കിലും ജാക്കി വെക്കലും കണ്ടക്ടർ മുലയിൽ കൈ ഉരച്ചു ടിക്കറ്റ് തരുന്നതുമൊക്കെയാണ്.
ഇക്കഴിഞ്ഞ അവധിക്കും ഒന്നും നടന്നില്ല. അതിന്റെ പിറ്റേ ദിവസം കോളേജില്‍ ചെന്നപ്പോൾ ഷീബ ടീച്ചർ ചോദിച്ചു "എന്താ ടീച്ചറെ മുഖത്ത് ഒരു വിഷമം, മഴക്കാലം തീർന്നതിന്റെ ആയിരിക്കും
ല്ലേ? ശെരിയാ ഇനി ഒരു മഴ കിട്ടണമെങ്കിൽ ഒരു കൊല്ലം കാത്തിരിക്കേണ്ടേ?"
അർത്ഥം വെച്ചുള്ള ആ സംസാരത്തിനു മറുപടിയെന്നോണം ഞാൻ ചെറുതായി ചിരിച്ചു. ഷീബ ടീച്ചറുടെ ഭർത്താവ് ഗൾഫ് ലാണ് അഞ്ച് വര്ഷത്തിലൊരിക്കലെ വരാറുള്ളൂ എന്നിട്ടും ടീച്ചർ എങ്ങനെ ഇത്രയും ഹാപ്പിയായി ഇരിക്കുന്നത് എന്നെപ്പോഴും ആലോചിച്ചുനോക്കാറുണ്ട്. എന്തായാലും അന്ന് വൈകീട്ട് ടീച്ചറോട് എന്റെ പ്രശ്നങ്ങൾ ഒന്ന് പറഞ്ഞുനോക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു. ചിലപ്പോൾ ടീച്ചർക്ക് എന്നെ സഹായിക്കാൻ കഴിഞ്ഞാലോ. വൈകിട്ടു നേരം ഒരുപാട് കഴിഞ്ഞു എന്നിട്ടും ടീച്ചറെ സ്റ്റാഫ് റൂമിൽ കണ്ടില്ല. ഞാൻ പിന്നെയും കാത്തു നിന്നു ഒടുവിൽ കുട്ടികളെ ബസ്സിൽ കയറ്റി വിട്ട് വരുന്ന രതി ടീച്ചർ എന്നോട് ചോദിച്ചു "എന്ത് പറ്റി ഇത് വരെ പോയില്ലേ?"
"ഇല്ല ഞാൻ ഷീബ ടീച്ചറെ വെയിറ്റ് ചെയ്യുവാരുന്നു, ടീച്ചർ എങ്ങാനും കണ്ടോ ഷീബ ടീച്ചറെ?" ഞാൻ ചോദിച്ചു. "ഇന്ന് മാത്ത്സ് ക്ലാസ്സിനു എന്തോ സ്പെഷ്യൽ ക്ലാസ്സ്‌ ഉണ്ട് ബട്ട്‌ അത് വിട്ടല്ലോ! ചിലപ്പോൾ മൂത്രമൊഴിക്കാൻ എങ്ങാനും പോയിക്കാണും"എന്ന് പറഞ്ഞു രതി ടീച്ചർ പോയി. ഞാൻ ഷീബയെ അന്വേഷിച്ചു ടോയ്‌ലെറ്റിൽ
