ശരണ്യയുടെ രണ്ടാം ഗർഭം

നിമിഷം അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. എന്തോ ഞങ്ങളുടെ മനസുകൾ നല്ല ചേർച്ച ഉള്ളത് പോലെ എനിക്ക് തോന്നി. ആലോചിച്ച അതെ മാത്രയിൽ തന്നെ അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കി ആ മുഖത്ത് ഒരു ചെറിയ പുഞ്ചിരി ഞാൻ കണ്ടു. എന്തോ മനസ്സിൽ വല്ലാത്ത പ്രധീക്ഷകൾ തന്ന ഒരു ചിരി പോലെ എനിക്ക് തോന്നി.   ബസ് ഇറങ്ങി സ്കൂളിലേക്ക് നടക്കുമ്പോളും അവളുടെ ഒളി കണ്ണിട്ട് ഉള്ള ആ നോട്ടം എന്നേ വല്ലാതെ ആകർഷിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു. പിന്നെ അവളിലേക് അത് തുറന്നു പറയണം എന്ന് ഉള്ള ഒരു ചിന്ത മാത്രമേ മനസ്സിൽ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. പക്ഷെ എല്ലാം ഞെട്ടിച്ചു കൊണ്ട് അത് സംഭവിച്ചു. ക്ലാസ്സിൽ ശ്രദ്ധ മുഴുവൻ നഷ്ട്ടപെട്ട എന്നേ സാർ നല്ല പോലെ വഴക്ക് പറയാൻ തുടങ്ങി. നല്ല തല്ലും കിട്ടി തുടങ്ങി എന്തോ സാറിന്റെ വാക്കുകളിൽ മനസ്സ് നല്ല പോലെ വേദനിച്ചു എന്നത് കൊണ്ട് ആകാം അടുത്ത ദിവസങ്ങളിൽ ഞാൻ വളരെ മൂഡ് ഔട്ട്‌ ആയിരുന്നു. പതിവ് പോലെ ആ തിരക്കുള്ള ബസിൽ കയറി അവളെ ഒന്ന് നോക്കുവാൻ പോലും ഞാൻ മെനക്കെട്ടില്ല. ബസ് ഇറങ്ങി കഴിഞ്ഞു കൂട്ട്കാർ എല്ലാം നടന്നു പോയപ്പോൾ അവരിൽ നിന്ന് എല്ലാം അകന്നു ഒറ്റയ്ക്ക് നടക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ചു. പോകും വഴികടയിൽ കയറി ഒരു പുതിയ പേന വാങ്ങി ഒരു പുതിയ തുടക്കം ആകട്ടെ എന്ന് കരുതി. പേന വാങ്ങി കാശ് കൊടുത്തു വീണ്ടും പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങി നടന്നപ്പോൾ പെട്ടെന്ന് പിറകിൽ നിന്നും ഒരു വിളി ഉയർന്നു വന്നു.. """ചേട്ടാ ""   ഞാൻ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി ഒരു നിമിഷം എന്റെ നെഞ്ച് ഒന്ന് പിടഞ്ഞു അതെ അത് അവൾ തന്നെ ആണ് എന്റെ ശരണ്യ കുട്ടി. അവൾ എന്താകും പറയാൻ വരിക എന്തിനാണ് വിളിച്ചത് !!!ഇനി എന്നേ തന്നെ ആണോ വിളിച്ചത് !!സംശയം മാറ്റാൻ ഞാൻ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി വേറെ ആരും തന്നെ ഇല്ല. എന്തും വരട്ടെ ധൈര്യം സംഭരിച്ചു ഒറ്റ നിൽപ്പ് അങ്ങനെ നിന്നു. അവൾ അടുത്തേക്ക് വന്നു..   ശരണ്യ :ചേട്ടൻ കമ്പ്യൂട്ടർ സയൻസ് അല്ലെ !!! ഞാൻ :ആഹ്ഹ് ആ അതെ !! ശരണ്യ :അഹ് മം ഞാൻ ബിയോളജി ആണ്, പ്ലസ് ഒൺ . ഞാൻ :അഹ് എനിക്ക് അറിയാം !! ശരണ്യ :എങ്ങനെ അറിയാം !!! ഞാൻ :അഹ് ഞാൻ തന്നെ താഴെ വെച്ച് കണ്ടിട്ടുണ്ട്. താൻ ക്ലാസ്സിലേക്ക് കയറി പോകുന്നത്. ശരണ്യ :ഉം, പിന്നെ ചേട്ടാ എനിക്ക് ഒരു കാര്യം പറയാൻ ഉണ്ട് !!!അത് പിന്നെ. ഞാൻ :എന്താടോ !!! ശരണ്യ :ചേട്ടൻ എനിക്ക് ഒരു ഹെല്പ് ചെയ്യുമോ,,, ഞാൻ :ഹെല്പ് !!!എന്ത് ഹെല്പ്? ശരണ്യ :ചേട്ടന്റെ ക്ലാസ്സിലെ മിഥുൻ ചേട്ടൻ