ചായ നല്കിയിട്ട് ലജ്ജയോടെ ഉള്ളിലേക്ക് പോയപ്പോള് അവളുടെ അച്ഛന് എല്ലാവരെയും പരിചയപ്പെടുത്തി. ആദ്യം പരിചയപ്പെടുത്തിയത് ഭിത്തിയില് ചാരി നിന്നിരുന്ന അവളെത്തന്നെയായിരുന്നു.
"ഇത് മൂത്ത മോള് ശാലു. ഇവളുടെ ഭര്ത്താവ് അനില് ഷിപ്പിലാണ്. ഇത് അനിലിന്റെ പപ്പയും മമ്മിയും. മക്കളായി എനിക്ക് ഇവര് രണ്ടുപേരേ ഉള്ളൂ"
തകര്ന്നുപോയി ഞാന്. അപ്പോള് ഇവള് ഷീലയുടെ ചേച്ചിയാണ്, വിവാഹിതയുമാണ്. എന്റെ പ്രതീക്ഷകള് മുളച്ചതിനേക്കാള് വേഗത്തില് കരിഞ്ഞുണങ്ങി. ഇവള് സ്വന്തം പൂറു വിറ്റിരിക്കുന്നു! ആ ചെന്താമരയ്ക്ക് ഉടമയുണ്ട്! ഇനി മോഹിച്ചിട്ടു കാര്യമില്ല മോനേ! മനസ്സെന്നെ പരിഹസിക്കുന്നത് ഞാന് കേട്ടു. അനില് എന്ന് പേരുള്ള ഏതോ തെണ്ടി ഇവളുടെ തേന്പൂറുസ്വന്തമാക്കിയിരിക്കുന്നു. അനില്! ലോകത്തിലേക്കും വൃത്തികെട്ട പേര്; അതൊരു പെപ്പെരില് എഴുതി അതിലേക്ക് കാറി തുപ്പണം എന്നെനിക്ക് തോന്നി.
"മോനെന്താ ജോലി" ശാലുവിന്റെ അമ്മായിയപ്പന്റെ വകയായിരുന്നു ചോദ്യം.
"ബിസിനസ്സ്. ബില്ഡിംഗ് മെറ്റീരിയല്സിന്റെ വിതരണമാണ്" ഞാന് ചിരിക്കാന് ശ്രമിച്ചു.
"കടയുണ്ടോ"
ശാലുവയിരുന്നു ചോദിച്ചത്.
ഹോ. ദേഹം തരിക്കുന്നു അവളുടെ സ്വരത്തിന്റെ പ്രഭാവത്തില്പ്പോലും! എന്തുനല്ല ശബ്ദം! ഇങ്ങനെയായിരിക്കണം ഒരു പെണ്ണിന്റെ ശബ്ദം. കേട്ടാല് ചെവിവഴി കമ്പിയാകുന്ന ഇമ്പമുള്ള സ്വരം. കരിയെഴുതിയ അവളുടെ കണ്ണുകള് തെരുതെരെ പിടയ്ക്കുന്നു.
"ഇല്ല. ഓഫീസും പിന്നെ വെയര്ഹൌസും" ഞാന് പറഞ്ഞു.
ശാലു ലജ്ജയോടെ തലയാട്ടി. വയറും പൊക്കിളും നന്നായി പ്രദര്ശിപ്പിച്ചാണ് അവളുടെ നില്പ്പ്. മുഖം പൂഴ്ത്തി നാവിട്ടിളക്കാന് തോന്നുന്ന പൊക്കിള്ക്കുഴി. അതിനും താഴേക്ക് എന്റെ കണ്ണുകള് ലേസര് രശ്മികള് പായിച്ചെങ്കിലും സാരിയുടെ ഉള്ളിലൂടെ കടക്കാന് അതിനു സാധിച്ചില്ല.
"വീട്ടില് ആരൊക്കെയുണ്ട്?" വീണ്ടും ശാലുവിന്റെ അമ്മായിയപ്പന്; ഇയ്യാക്ക് ഭയങ്കര സൂക്കേട് ആണല്ലോ?
"അമ്മ മാത്രമേ ഉള്ളു. പെങ്ങള് കാനഡയിലാണ് കുടുംബസഹിതം. തറവാട്ടില് ഇപ്പോള് ഞങ്ങള് മാത്രം"
"സഹോദരങ്ങളായി പെങ്ങള് മാത്രമേ ഉള്ളോ" മൂപ്പീന്നിന്റെ മോന്തയ്ക്ക് അത്ഭുതം.
"ഉവ്വ്"
ശാലുവിന്റെ കണ്ണുകളില് കത്തിപ്പടര്ന്ന അസൂയ ഞാന് ശ്രദ്ധിച്ചു. അതുവരെ പ്രസന്നവതിയായിരുന്ന അവള് ചുണ്ട് ലേശം തള്ളി വീര്ത്ത
