റാവുത്തറിലായിരുന്നു. അയാളുടെ ഇടതുകൈ മുണ്ടിന് മുന്നിലേക്ക് നീളുന്നത് അവര് കണ്ടു.
ഒരു ശനിയാഴ്ച വൈകുന്നേരം. ബേക്കറിയില് നല്ല തിരക്കായിരുന്നു. പതിവില്ലാതെ രാജീവിന്റെ ഫോണ് വന്നു. രമ്യ ഫോണ് അറ്റന്ഡ് ചെയ്തു.
‘രാജീവേട്ടാ ഞാനും രാധേച്ചിയും ഇന്ന് കാസീംക്കായുടെ വീട്ടിലായിരിക്കും സ്റ്റേ. ഇവിടെ നല്ല തിരക്കാ. ഓണം വരുവല്ലേ…’
‘എടീ രാധേച്ചിയുണ്ടെങ്കില് മാത്രം നീ അവിടെ തങ്ങിയാല് മതി… ഇല്ലെങ്കില് എത്ര വൈകിയാലും വീട്ടില് കൊണ്ടുവിടാന് പറയണം കേട്ടേ…’
‘ഒ.കെ.അത് അത്രയേ ഉള്ളു രാജീവേട്ടാ… പിന്നെ വീട്ടിലേക്കൊന്ന് വിളിച്ച് പറയണേ… എന്റെ ഫോണില് ബാലന്സ് ഇല്ല. അമ്മയോടൊന്ന് വിളിക്കാന് പറയണം’ തിരക്കായതിനാല് രമ്യ ഫോണ് വെച്ചു.
രാത്രി ഒന്പത് കഴിഞ്ഞപ്പോഴാണ് ഷട്ടര്താഴ്ത്തി ബേക്കറി ലോക്ക് ചെയ്തത്. രാധമ്മയാണ് ലോക്ക് ചെയ്തത്. അതുകണ്ട് കാസീം റാവുത്തര് വന്ന് ചോദിച്ചു.
‘അതെന്താ രമ്യകൊച്ചിന് ഇടാന് അറിയില്ലേ…’
അതിലെ അര്ത്ഥം മനസ്സിലാക്കിയ രാധമ്മ മറുപടി പറഞ്ഞു. ‘ ഇല്ല നിങ്ങളൊന്ന് പഠിപ്പിച്ച് കൊടുക്ക്…’
രമ്യയോടുള്ള
കാമപ്പൂരത്തിന് തിരികൊളുത്താന് കാസീം റാവുത്തര്ക്ക് ആ ഒരൊറ്റ ഡയലോഗ് മതിയായിരുന്നു. അയാള് ചുണ്ട് കടിച്ച് രമ്യയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി എന്നിട്ട് മനസ്സില് മന്ത്രിച്ചു… ‘ഇന്നിവളെ സക്കീനയുടെയുടെ കിടക്കയില് കിടത്തണം… ഇന്ന് രാത്രി തന്നെ വേണം അത്…’
രാധമ്മയും രമ്യയും കാസീംറാവുത്തറും ഒന്നിച്ച് അയാളുടെ ക്വാളിസിലാണ് കാസീംറാവുത്തറുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോയത്. ടൗണില് നിന്നിറങ്ങി ഇടവഴിയിലേക്ക് തിരിഞ്ഞപ്പോഴാണ് കാസീം റാവുത്തര് പറയുന്നത്.
‘അയ്യോ ഒരു കാര്യം മറന്നുപോയി… നിങ്ങള്ക്ക് അത്താഴം കഴിക്കണമെങ്കില് എങ്ങനാ… അതുമല്ല നിങ്ങള് രാത്രി ഇടാന് തുണിയൊന്നും എടുത്തിട്ടില്ലല്ലോ… വാങ്ങാരുന്നു അല്ലേ…’
‘സാരമില്ല… ഞങ്ങളെ വീട്ടില് വിട്ടിട്ട് പോയി വാങ്ങിവന്നാല് മതി… ‘ രാധമ്മ പറഞ്ഞു.
‘രാധേച്ചി ഉള്ളോണ്ടാ എന്നെ രാജീവേട്ടന് ഇവിടെ തങ്ങാന് അനുവദിച്ചത്’ രമ്യ പറഞ്ഞു. കാസീം റാവുത്തറിന്റെ ഇരുനിലവീടിന്റെ ഡ്രോയിംഗ് റൂമില് ഇരിക്കുകയായിരുന്നു അവര്. മതിലിനപ്പുറമാണ് കാസീംറാവുത്തറുടെ പെങ്ങളുടെ വീട്. കാസീംറാവുത്തറുടെ ആണ്മക്കള്