പറഞ്ഞേനേ. പക്ഷേ ഒന്നിനും കഴിഞ്ഞില്ല. നാളുകളായി തോന്നാത്ത ഒരു തരം… ആ കണ്ണുകളുടെ വശ്യത കലർന്ന സൗന്ദര്യം… ആ.. ഭംഗിയുള്ള അല്ല അല്ല… ഐശ്വര്യം കലർന്ന സൗന്ദര്യമുള്ള മുഖം… ഇരുനിറത്തിൽ തിളങ്ങുന്ന തൊലി… അതു മാത്രമോ… എടാ മൈരേ… ആത്മാവുച്ചത്തിൽ ചിരിച്ചു.. എന്നോടെങ്കിലും ഒരുമാതിരി ഒണ്ടാക്കാൻ വരല്ലേ… കൊഴുത്ത മുലകൾ… നനുത്ത സാരിയുടെ പല്ലുവിലൂടെ തെളിഞ്ഞുകണ്ട മുന്നിൽ ഇറക്കിവെട്ടിയ ബ്ലൗസിൽ നിന്നും തള്ളിയ കൊഴുത്ത മുലകൾ…നടുവിലെ പിളർപ്പ്.. ഓഹ്.. ആ ഒതുങ്ങിയ അര..ഇടുപ്പിലെ മടക്കുകൾ.. വീണക്കുടം പോലെ… തുളുമ്പുന്ന.. ആഹ്… വേണ്ട..
ഞാൻ ഗ്ലാസ്സെടുത്തൊറ്റ വലി. ഭാഗ്യമായി. തല പൊന്തിച്ചപ്പോൾ ആ വലിയ കണ്ണുകൾ എന്നെ തിരിഞ്ഞു നോക്കുന്നു…മൂർച്ചയുള്ള കത്തികൾ ഒളിഞ്ഞിരുന്ന നോട്ടം. ചോര പൊടിഞ്ഞു… സത്യം…
മെല്ലെ കസേരയിലമർന്നു. വോഡ്ക്ക ചേസുചെയ്യാൻ ഒരു ചിൽഡ് ബിയർ മൊത്തി..ഒന്നുമാലോചിക്കാതെ കാലുകൾ മുന്നിലെ കസേരയിൽ വെച്ച് ചാരിയിരുന്നു.. വേറെയേതോ ലോകത്തായിരുന്നു… വല്ലപ്പോഴുമെങ്കിലും വിഷമങ്ങളൊന്നുമോർക്കാതെ ഞാനുമിത്തിരി സ്വസ്ഥമായിട്ടിരുന്നോട്ടെ… എവടെ!
എന്നാടാ
ഉവ്വേ! പാട്ടുപാടുന്നോ! വർഷങ്ങളായി നീയെന്തെങ്കിലും മൂളുന്ന കേട്ടിട്ട്! ഒരു കൈ ചുമലിലമർന്നു. ശ്രീനി! കോളേജിൽ ബാച്ച്മേറ്റായിരുന്നു. ഹോസ്റ്റലിൽ ഒരേ മുറിയിൽ. ഞാൻ മെക്കും അവൻ സിവിലും. ഒരാവശ്യവുമില്ലാതെ എവനോ വേണ്ടി അടിപിടിയൊണ്ടാക്കി കൂട്ടത്തിൽ വാർഡനിട്ടും താങ്ങി, കോളേജിൽ നിന്നും ഞാൻ പുറത്തായപ്പോൾ അവനു വലിയ വിഷമമായി. ഇപ്പോൾ ഞങ്ങളുടെ നഗരത്തിൽ അവൻ ചേട്ടന്റെ കൂടെച്ചേർന്ന് വിലകുറഞ്ഞ വീടുകളുണ്ടാക്കി വിൽക്കുന്നു. ഇഷ്ടിക സപ്ലൈ ഈയുള്ളവന്റേയും!
യേ ഷാം മസ്താനീ… മധ്ഹോഷ്…. ഈ ജീവനുള്ള ലഹരി പിടിപ്പിക്കുന്ന സായാഹ്നം…
ഹായ് ഹായ്… അവൻ എതിരേയിരുന്നു. എന്റെ രണ്ടാമത്തെ, അപ്പോൾ പൊട്ടിച്ച ബിയറിന്റെ കാനെടുത്തു വായിലേക്ക് കമിഴ്ത്തി.
എടാ നീ വല്ല്യ ടൈക്കൂണായാലും പഴയ ദരിദ്രവാസിത്തരം കയ്യീന്നു പോവൂല്ല…ഞാൻ പറഞ്ഞു.
ഹഹഹ… അവൻ ചിരിച്ചുകുഴഞ്ഞു. നൂറു കിലോ തൂക്കമുള്ള തടിയൻ കുലുങ്ങിയപ്പോൾ അവനിരുന്ന കസേരയുമാടി.
അല്ലെടാ… മൃദുലവികാരങ്ങൾ ഉണർന്നതെങ്ങിനെ? ബിന്ദുവിനെ വല്ലതും കണ്ടാരുന്നോ?
കോളേജിൽ നിന്നും അടിച്ചുകളഞ്ഞപ്പോൾ ജീവിതത്തിൽ നിന്നും എന്നെ
