കാമുകിമാരുള്ളവര്, പ്രേമമൊന്നും ഇല്ലാത്തവരും പുറത്ത് പോയി കള്ളവെടി വെക്കുന്നതും പതിവായിരുന്നു. അപ്പോഴാണ് ആരും മോഹിക്കുന്ന ഒരു കാമുകി രണ്ടുവര്ഷമായി ഉള്ള ഞാന് ഒരു വിര്ജിന് ആയി നില്ക്കുന്നത്.
കുറച്ച് കാശ് ചെലവാക്കിയാല് സിറ്റിയില് ഒരു കോള് ഗേളിനെ കിട്ടും എന്ന് എനിക്ക് അറിയാഞ്ഞിട്ടല്ല. പക്ഷെ എനിക്ക് എന്റെ അനുവിനെ വഞ്ചിക്കാന് താത്പര്യമില്ലായിരുന്നു. ഞാന് എന്റെ പുരുഷത്വം ആദ്യമായി തെളിയിക്കുന്നത് എന്റെ അനുവിലായിരിക്കണം എന്ന് എനിക്ക് നിര്ബന്ധമായിരുന്നു. കാരണം അത്ര നല്ല പെണ്ണായിരുന്നു എന്റെ അനു.
ഒരു മാദകറാണിയൊന്നുമല്ലെങ്കിലും ഏതൊരാണും മോഹിച്ചു പോകുന്ന ഒരു സുന്ദരി തന്നെയായിരുന്നു എന്റെ അനു എന്ന അനുശ്രീ. പേരുപോലെ ശ്രീത്വം തുളുമ്പുന്ന ശാലീന സുന്ദരി. താരതമ്യേന മെലിഞ്ഞാണെങ്കിലും അത്യാവശ്യം മുഴുപ്പൊക്കെ വേണ്ടയിടത്തെല്ലാമുണ്ട്. വട്ടമുഖത്തില് കൊത്തിയെടുത്തതുപോലുള്ള അവളുടെ തുടുത്ത കവിളുകളും, ഓറഞ്ച് അല്ലികളും റോസാപ്പൂദളങ്ങളും ചേര്ന്ന അവളുടെ ചുണ്ടുകളും മനം മയക്കുന്ന അവളുടെ ചിരിയും
ആണ് കുട്ടികളെ മോഹിപ്പിച്ചിരുന്നു. ആ ചെഞ്ചുണ്ടുകളില് തെരുതെരെ ചുംബിക്കുന്നത് മനസ്സില് കണ്ടായിരുന്നു ഞാന് ദിവസവും വാണമടിച്ചിരുന്നത്.
ഇതിനുപുറമെ എന്റെ അനു ക്ലാസില് മുന്പന്തിയിലുമായിരുന്നു. ടോപ് 5ല് എപ്പോഴും അവളുണ്ടായിരിക്കും. ഞാനും പഠിക്കാന് മോശമല്ലായിരുന്നെങ്കിലും അവളുടേ അഞ്ചാറ് സ്ഥാനം പിന്നിലേ ഞാനെത്തിയിട്ടുള്ളൂ. ബ്യൂട്ടി വിത് ബ്രെയ്ന്സ് എന്ന് പറയുന്നത് എന്റെ അനുവിനെ സംബന്ധിച്ച് അന്വര്ഥമായിരുന്നു. ക്ലാസില് ചേര്ന്ന സമയത്തെ എന്തോ ഒരു സ്പാര്ക് ഇല്ലായിരുന്നെങ്കില് എനിക്ക് ഒരിക്കലും അവളെ കിട്ടുമായിരുന്നില്ല എന്ന് ഞാനോര്ക്കാറുണ്ട്.
ഇങ്ങനെയൊക്കെയാണെങ്കിലും സുന്ദരിയാണെന്നതിന്റെയോ പഠിപ്പിസ്റ്റാണെന്നതിന്റെയോ യാതൊരു ജാഡയും എന്റെ അനുവിനുണ്ടായിരുന്നില്ല. മോഡേണ് വേഷങ്ങള് ചിലപ്പോഴൊക്കെ ഇടാറുണ്ടെങ്കിലും പൊതുവെ ഒതുങ്ങിയ സാധാരണ വേഷങ്ങള് ധ്രിച്ചിരുന്ന അവള് തന്റെ സൌന്ദര്യത്തെ ഒരിക്കലും വേഷത്തിലൂടെ എടുത്തുകാണിച്ചിരുന്നില്ല. ഒതുങ്ങിയ പ്രകൃതക്കാരിയായിരുന്നെങ്കിലും മുഖം നോക്കാതെ