പിറ്റേന്ന് ഞായറാഴ്ച. സമയം 6.30. പാർവ്വതി ഉറക്കത്തിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റു. ഇന്നലെ എപ്പോഴാ കിടന്നത്. ഓർമ്മയില്ലല്ലോ…കിടന്നതേ ഉറങ്ങിപ്പോയി. പാർവ്വതി ഓർത്തു. ഇന്നലെ ഒറ്റ ദിവസം കൊണ്ട് മണിക്കുട്ടനുമായി വളരെ അടുത്തു. എന്താവാം അതിനു കാരണം. ചിലപ്പോൾ വളരെ നാളത്തെ തന്റെ ഒറ്റപ്പെട്ടുള്ള ജീവിതത്തിന് വിരാമമിടാനായിരിക്കാം അവന്റെ വരവെന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി. കുറേ നാളുകൾക്ക് ശേഷം മനസ്സിൽ സന്തോഷം തിരതല്ലുന്നത് പോലെ. പല്ലുതേപ്പു കഴിഞ്ഞ് അടുക്കളയിൽ കയറി കട്ടൻചായ ഉണ്ടാക്കിയതിനു ശേഷം അവൾ സന്ദീപിനെ വിളിച്ചുണർത്തി. പഠിപ്പിന്റെ കാര്യത്തിൽ കുറച്ച് കാർക്കശ്യക്കാരത്തി ആയിരുന്നു പാർവ്വതി. സ്കൂളിൽ അതുകൊണ്ടു തന്നെ പാർവ്വതി ടീച്ചറെ ഒട്ടൊരു ഭയവും, ബഹുമാനവുമൊക്കെയുണ്ട് കുട്ടികൾക്ക്. സന്ദീപിനെ ഒരു വിധം എഴുന്നേൽപ്പിച്ച് പഠിക്കാനിരുത്തിയ ശേഷം അവൾ മണിക്കുട്ടനെ വിളിക്കാൻ പോയി. വാതിൽ അടച്ചിട്ടില്ല. പാർവ്വതി മെല്ലെ വാതിൽ തുറന്ന് അകത്തുകയറി മണിക്കുട്ടന്റെ കട്ടിലിനരികിലെത്തി. ഒരു നിമിഷം അവന്റെ എല്ലാം മറന്നുള്ള സുഖകരമായ ഉറക്കം നോക്കി
നിന്ന ശേഷം അവൾ അവനെ കുലുക്കി വിളിച്ചു. "മണിക്കുട്ടാ…മോനേ, എണീക്കെടാ…ഏഴ് മണിയാകാറായി…എണീറ്റ് പഠിക്കാൻ നോക്കിക്കേ…" ഉറക്കച്ചടവിൽ നിന്നും പതിയെ മണിക്കുട്ടൻ കണ്ണു തുറന്നു. അപ്പോൾ കണ്ടതോ നല്ല പുലർകാല കണി !!!. ബ്ലൌസിൽ നിന്നും പകുതിയും പുറത്തേക്ക് ചാടാൻ നിൽക്കുന്ന പാർവ്വതിയുടെ മുലക്കുടങ്ങളാണ് കുട്ടന്റെ കണ്ണുകൾക്ക് കണി നൽകിയത്. പുറത്തേക്ക് ചാടാൻ കൊതിക്കുന്ന ആ തങ്കക്കുടങ്ങളെ കൊതിയോടെ അവൻ നോക്കി. "ടാ കുട്ടാ…ഇങ്ങിനെ കിടന്നുറങ്ങിയാൽ എങ്ങിനാ പാസാസാകുന്നേ…ഏണീറ്റിരുന്നു പഠിക്കാൻ നോക്ക്…" അതു പറഞ്ഞിട്ട് അവന്റെ മുടിയിൽ ഒന്നു തഴുകിയിട്ട് അവൾ തിരിച്ചു പോയി. ആ സുന്ദരമായ കാഴ്ച മറഞ്ഞുപോയതിൽ എന്തോ നഷ്ടപ്പെട്ടവനെപ്പോലെ ഞാനിരുന്നു. ഹും…പഠനം കഴിഞ്ഞ് വല്ല വകുപ്പുമുണ്ടോ എന്നു നോക്കാം എന്ന് വിചാരിച്ച് ഞാൻ പല്ലുതേക്കാൻ പോയി. 8 മണിയായി. മതി, ഒരു മണിക്കൂറോളം പഠിച്ചു. ഹാവൂ….ഇനി പിന്നെ നോക്കാം എന്നു വിചാരിച്ച് ഞാൻ താഴേക്ക് ചെന്നു. കോണിയിറങ്ങി വരാന്തയിലേക്ക്
ചെന്നപ്പോൾ നല്ല കാഴ്ച. ആന്റി മുറ്റമടിക്കുന്നു. വീണ്ടു
