ലെച്ചു മോളും അമ്മായിയച്ഛനും

തലേദിവസത്തെ പരിപാടികൾ എല്ലാം കഴിഞ്ഞു രാത്രി ആയി..അപ്പോഴാണ് വലിയൊരു പ്രശ്നം..എല്ലാവരും എവിടെ കിടക്കും..നല്ലൊരു കൂട്ടം ആൾക്കാർ വീട്ടിലുണ്ട്..ഒടുവിൽ അമ്മായിയച്ചൻ തന്നെ എല്ലാത്തിനും ഒരു തീരുമാനം ഉണ്ടാക്കി..ആണുങ്ങൾ എല്ലാം പുറത്ത് പന്തലിൽ..പെണ്ണുങ്ങൾ എല്ലാം വീട്ടിനുള്ളിൽ…പാചകക്കാർ അടുക്കളയുടെ ഭാഗത്ത്..അങ്ങനെ എല്ലാവർക്കും ഓരോരോ സ്ഥാനങ്ങൾ നൽകി..എന്നോട് കുട്ടി ഉള്ളെയല്ലേ..അകത്തു കിടന്നോളാൻ പറഞ്ഞു..പക്ഷെ..അമ്മയിയമ്മയോട് കിടന്നോളാൻ പറഞ്ഞതു വീടിനോടു ചേർന്നുള്ള ചായ്പ്പിൽ..എനിക്കതു കേട്ടിട്ടു ഒത്തിരി അത്ഭുതം തോന്നി..കല്യാണതലേന്ന് മകളുടെ കൂടെ അമ്മയല്ലേ ഉണ്ടാവേണ്ടത്.. ആ അമ്മ ഒറ്റക്ക് ചായ്പ്പിലോ..കല്യാണത്തിന് വേണ്ട സാധനങ്ങളും മറ്റുമായി..ഒരാൾക്കു കഷ്ടി കിടക്കുവാനുള്ള സ്ഥലമേ അവിടെ ഉള്ളു..അവിടെ എന്തിന്..എനിക്കതു വളരെയധികംമോശമായി തോന്നി..ഞാൻ ദേവേട്ടനോട് കാര്യം പറഞ്ഞു…അമ്മയെ ദേവികേടെ റൂമിലേക്ക് വിട്ടിട്ടു ഞാൻ അവിടെ കിടന്നോളാം എന്നു പറഞ്ഞു..ദേവേട്ടനും പാതി മനസ്സോടെ അതു സമ്മതിച്ചു..ആ മുഖത്തു ഒരു സങ്കടം നിഴലിക്കുന്നത്ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു..എന്നും കിട്ടുന്ന കളി ഇന്ന് കിട്ടില്ല എന്നതിന്റെ നിരാശയായിരുന്നു അത്..ഞാൻ പതുക്കെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു. ."എന്റെ ദേവൂട്ടാ..ഒരു ദിവസം ക്ഷെമിക്കന്നെ..ജീവിതകാലം മുഴുവൻ എന്റെ ഈ ശരീരം മുഴുവൻ എന്റെ ദേവേട്ടനുള്ളെയല്ലേ..ഒരു ദിവസം ക്ഷമിക്ക്..ചക്കരയല്ലേ.." ദേവേട്ടൻ ചെറുതായിയൊന്നു മൂളി നിരാശനായി പുറത്തേക്ക് പോയി..എനിക്കും ചെറിയ സങ്കടം ആയി..എന്നും മുടങ്ങാതെ ഉണ്ടായിരുന്നതാ..ആർത്തവ സമയത്തും കുട്ടി ഉണ്ടാവുന്ന ആ സമയങ്ങളിലും മാത്രമേ ഇല്ലാതിരുന്നുള്ളൂ..ആ സമയത്തും കണ്ട്രോൾ ചെയ്താ നിന്നിരുന്നെ…ശോ..പാവം..ഞാനാ നിരാശയോടെ കുളിക്കാൻ പോയി..ചെറുതായൊന്നു മേലുകഴുകി..ഒരു നൈറ്റിയും ബ്രായും ഷഡിയും ഇട്ടു..എല്ലാവരും കിടക്കുവാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു..സമയം ഏകദേശം രാത്രി 11.30 ആയി..ഞാൻ വിരിക്കാൻ വേണ്ടി പഴയൊരു തുണിയും എടുത്ത് ചായ്പ്പിൽ വന്നു കിടന്നു..കൊച്ചു അനിയത്തിമരുടെ കൂടെ കിടന്നതുകൊണ്ട് പകുതി ആശ്വാസമായി..ചായ്പ്പിൽ ഒട്ടും വെളിച്ചമില്ല…അടുക്കളയിലെ ലൈറ്റ് ഇട്ടാൽ ചെറിയ വെട്ടം ഉള്ളിൽ വരും..മഴക്കാലം ആയതുകൊണ്ട് ചൂടിന് ചെറിയ ആശ്വാസം ഉണ്ട്..വന്ന