തന്നു ചിന്നു എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.. ഞാൻ പതിയെ അവളുടെ നെറുകയിൽ തലോടി കൊണ്ടിരുന്നു…
" കിച്ചുവേട്ടൻ വിളിച്ചോ ചേച്ചി… ? "
പെട്ടന്നവൾ അയാളുടെ കാര്യം എടുത്തിട്ടതിൽ എനിക്കല്പം ദേഷ്യം തോന്നി.
" എന്നെ ഒരു ഏട്ടനും വിളിച്ചില്ല… എന്താ ഇപ്പോ നിന്റെ ചേട്ടന്? "
ഡിമാൻഡ് അല്പം പോലും കുറയാതെ ഞാൻ ഗൗരവത്തിൽ തന്നെ ചോദിച്ചു.
" അവിടുന്ന് പോന്നിട്ടുണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞു വിളിച്ചിട്ടു കുറെ നേരം ആയി.. .. ഇപ്പൊ എത്തേണ്ട സമയം ആയില്ലേ…… … "
" അതെവിടെ എങ്കിലും കറങ്ങി നടപ്പുണ്ടാകും നീ ഒന്നുകൂടി വിളിച്ചു നോക്ക്…… "
" ഇല്ല.. ഞാൻ വിളിച്ചു… റിങ് പോകുന്നുണ്ട് എടുക്കുന്നില്ല….. "
അങ്ങേരോടുള്ള ദേഷ്യത്തിന്റെയും വെറുപ്പിന്റെയും മേൽ ഒരു കാർമേഘം വന്നു മൂടുന്നത് പോലെ കരണമറിയാത്തൊരു ഭയം മനസിലേക്ക് ഇരച്ചു കയറി വന്നു..
" നീ എന്തൊക്കെയാ ചിന്നു ഈ പറയുന്നേ… ദേ എന്നെ വെറുതെ പേടിപ്പിക്കല്ലേ.. . ട്ടോ…. "
" അതിനു പേടിക്കാനൊന്നും ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലല്ലോ.. ഏട്ടൻ ചേച്ചിയെ വിളിച്ചിരുന്നോ എന്നല്ലേ ചോദിച്ചത്… "
ഇല്ല എന്നെ വിളിചിട്ടില്ല…. എന്നാലും കിച്ചേട്ടൻ എവിടെ പോയതായിരിക്കും..
എങ്ങോട്ട് പോയാലും ഫോൺ വിളിച്ചാൽ എടുക്കുന്നതാണല്ലോ….. എന്നിൽ ഭയം ഇരട്ടിച്ചു വരുന്നത് ഞാൻ അറിഞ്ഞു. എന്നെ പതിയെ വിറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു
"ഇനി വല്ല അപകടവും…..? . " മനസ്സറിയാത്ത മന്ദ്രിച്ചു…… " എന്റെ ദേവി….. " ഞാനവരെ രണ്ടുപേരെയും തട്ടിമാറ്റി ചിന്നുവിന്റെ മുറിയിലേക്ക് ഓടി.. മേശപ്പുറത്തിരുന്ന ഫോൺ എടുത്തു നോക്കി ഇല്ല.. കാൾ ഒന്നും വന്നിട്ടില്ല .. പിന്നെ ഈ മനുഷ്യൻ എവിടെ പോയികിടക്കുകയാണോ എന്തോ .? " എന്റെ ദേവി ഒന്നും വരുത്തരുതേ….. "
മനസ്സിൽ ഉള്ളുരുകി പ്രാർഥിച്ചു കിച്ചുവേട്ടന്റെ നമ്പർ എടുത്തു ഡയൽ ചെയ്തു……
" ചേച്ചി ദേ കിച്ചുവേട്ടൻ വന്നു…… "
മുറിയുടെ വാതിൽക്കൽ എത്തി ചിന്നു വിളിച്ചു പറഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് പോയ ജീവൻ തിരിച്ചു കിട്ടിയത്… അവളതും വിളിച്ചു പറഞ്ഞു താഴേക്കോടി…. ഞാൻ നേരെ ബാൽക്കണിയിലേക്കും…..
മുറ്റത്തു കാർ വന്നു നിർത്തിയിട്ടുണ്ട് …. " ഹോ… " അറിയാതെ ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസം എന്നിൽ നിന്നുയർന്നു …..
"എവിടെ പോയി കിടക്കുവായിരുന്നോ എന്തോ .. മനുഷ്യനെ വെറുതെ തീ തീറ്റിക്കാൻ …പട്ടി…. തെണ്ടി..ചെറ്റ…. .. എങ്കിലും ആ ഫോൺ ഒന്ന് എടുത്താൽ എന്താ അങ്ങേർക്കു…..