ഒന്നും ചെയ്യാതെ പോയാല്‍പ്പിന്നെ ഞാനാരായി? നേരത്തെ ഉറങ്ങിയ തടിയന്‍ ഇനി ഉറങ്ങുന്ന മട്ടും ഇല്ലാഞ്ഞത് എന്റെ പ്രതീക്ഷകള്‍ അസ്തമിപ്പിച്ചു. ഗ്വാളിയര്‍ കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ നാലേകാല്‍ ആയിരുന്നു. അവിടെനിന്നും ആരും കയറിയില്ല. ഞാനൊരു ചായ വാങ്ങിക്കുടിച്ചു. തടിയന്‍ മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റ് ബാത്ത്റൂമിലേക്ക് പോയപ്പോള്‍ എന്റെ മനസ്സ് തുള്ളിച്ചാടി. ഞാന്‍ ചായക്കപ്പ് കളഞ്ഞിട്ട് സുമനെ നോക്കി. അവള്‍ എന്നെ നോക്കാതെ പഴയപടി ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. ഞാന്‍ വേഗം അവളുടെ അടുത്തെത്തി ഒപ്പമിരുന്നു. “സുമന്‍..” “പോ, പുള്ളി ഇപ്പം വരും” ഭീതിയോടെ അവള്‍ പറഞ്ഞു. “സുമന്‍, ആ സ്ത്രീകള്‍ പോയില്ലേ. നീയെന്തിനാ പിന്നെ പേടിക്കുന്നത്” “പോ, അദ്ദേഹം വരും” അവള്‍ അതുതന്നെ പറഞ്ഞു. ആരും ഞങ്ങളെ കാണാന്‍ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ഞാന്‍ രണ്ടും കല്‍പ്പിച്ച് അവളുടെ മുഖം പിടിച്ചു തിരിച്ച് ആ ചുണ്ടുകള്‍ വായിലാക്കി ഉറുഞ്ചി. ഒരുനിമിഷം എന്നിലേക്ക് അലിഞ്ഞുചേര്‍ന്ന അവള്‍ വേഗം പിടഞ്ഞുമാറി. “പോ..പോ” എന്നെയവള്‍ പിടിച്ചുതള്ളി. ഞാന്‍ എഴുന്നേറ്റ് സീറ്റിലെത്തി ഇരുന്നു. വല്ലാതെ കിതയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു
ഞാന്‍; സുമനും. “നിന്നെയെനിക്ക് തിന്നണം” ഞാന്‍ പറഞ്ഞു. സുമന്‍ അത് കേള്‍ക്കാത്ത മട്ടില്‍ പുറത്തേക്ക് നോക്കി. തടിയന്‍ തിരികെയത്തി ഇരുന്നു. ട്രെയിന്‍ നീങ്ങിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു. എന്റെ മനസ്സ് സുമനുവേണ്ടി മുറവിളി കൂട്ടി. അഞ്ചുമണി ആയപ്പോള്‍ ഞാന്‍ എഴുന്നേറ്റു. അവള്‍ ഭര്‍ത്താവ് കാണാതെ എന്നെ നോക്കി. ബാത്ത്റൂമിന്റെ ഭാഗത്തേക്ക് കണ്ണ് കാണിച്ചിട്ട് ഞാന്‍ നടന്നു. അവിടെയെത്തി പുറത്തെ വാഷ് ബേസിനില്‍ മുഖം കഴുകിത്തുടച്ച്‌ മുടി ചീകി സൌന്ദര്യം ഉറപ്പാക്കിയശേഷം ഞാന്‍ കാത്തുനിന്നു. അവള്‍ വരണേ വരണേ എന്ന് മന്ത്രിച്ചുകൊണ്ട്‌ കൂടെക്കൂടെ ഞാന്‍ പിന്നിലേക്ക് നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഏതാണ്ട് പതിനഞ്ചു മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ അവള്‍ വരുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടു. കാമം എന്റെയുള്ളില്‍ കടല്‍പോലെ ഇരമ്പിയാര്‍ത്തു. അവള്‍ എത്തിയാല്‍ നേരെ ബാത്ത്റൂമിലേക്ക് കയറുക; അതായിരുന്നു എന്റെ പ്ലാന്‍. ദേഹം വിറയ്ക്കാന്‍ തുടങ്ങിയിരുന്നു. പക്ഷെ അതിമോഹം വേണ്ടമോനെ എന്ന് ഉടന്‍തന്നെ എനിക്ക് മനസ്സിലായി. അതുവരെ കാലിയായി കിടന്നിരുന്ന മറുഭാഗത്തെ കൊച്ചിന്റെ ഇടനാഴിയിലേക്ക്
