നിൽക്കെയാണ്, ഫിലിമിന് പോകുന്നു, പുറത്തു ഫുഡ് കഴിക്കാൻ പോകുന്നു എന്നിങ്ങനെ മറുപടി നൽകി ഫോൺ കട്ട് ചെയ്യുന്നത് പതിവായി. അന്ന് പതിവിലേറെ ഞാൻ അസ്വസ്ഥനായിരുന്നു. ഇന്ന് മൂന്നു ദിവസം കഴിയുന്നു ദേവിക എന്നെ ഫോൺ വിളിച്ചിട്ട്.. അവൾ ഇങ്ങോട്ട് വിളിക്കാതിരുന്നപ്പോൾ ഒരു വാശിയുടെ പുറത്ത് തിരികെ വിളിക്കാതിരുന്നതാണ്. അവൾ എന്റെ കാമുകി ഒന്നും അല്ല.. എങ്കിലും ദിവസേന അവളോട് സംസാരിച്ച് സന്തോഷവും ദുഖവും എല്ലാം പങ്കുവച്ചിരുന്നിട്ട് പെട്ടെന്ന് അത് ഇല്ലാതായപ്പോൾ സഹിക്കാനാവുന്നില്ല. രാത്രി ആഹാരം കഴിച്ച് കഴിഞ്ഞയുടൻ ഞാൻ അവളെ ഫോൺ ചെയ്തു. ബെല്ലടിച്ച് തീരാറായപ്പോൾ ആണ് അവൾ കാൾ എടുത്തത്. ഫോൺ എടുത്തുടൻ അവൾ പറഞ്ഞു. "കറക്ട് സമയത്താണ് നീ വിളിച്ചത്.. ഞാൻ ഇപ്പോൾ റൂമിലേക്ക് വന്ന് കയറിയാതെ ഉള്ളു." "ഈ രാത്രി സമയത് നീ ഇവിടെ പോയിരുന്നു?" "ബിജു ചേട്ടന്റെ ബെർത്ത് ഡേ ആയിരുന്നു ഇന്നലെ.. അതിന്റെ ചിലവായിട്ട് ഇന്ന് ഞങ്ങളെ എല്ലാം ഫിലിമിന് കൊണ്ട് പോയി." "എത്ര ദിവസമായി ദേവു നീ എന്നെയൊന്ന് വിളിച്ചിട്ട്." "സോറി ഡാ.. രണ്ട് ദിവസമായി ബര്ത്ഡേ പാർട്ടിയും എല്ലാം ആയി ബിസി ആയി പോയി."
എന്റെ ശബ്‌ദം ചെറുതായി ഇടറിയിരുന്നോ എന്നറിയില്ല. "പുതിയ കൂട്ടുകാരെയൊക്കെ കിട്ടിയപ്പോൾ എന്നെ വേണ്ടെന്നായിട്ടുണ്ടോ നിനക്ക്." "നീ എന്താടാ ഇങ്ങനൊക്കെ പറയുന്നേ?" "കുറച്ചുനാളുകളായുള്ള നിന്റെ പെരുമാറ്റം കണ്ട് ചോദിച്ചു പോയതാണ്. ഇപ്പോൾ എന്നെക്കാളുമൊക്കെ വലുത് അവരാണെന്ന പോലെയാ നിന്റെ പെരുമാറ്റം." "നീ എന്തൊക്കെയാടാ പറയുന്നേ.. അവർ എന്റെ ആരാ?.. കൂടെ വർക്ക് ചെയ്യുന്ന ഫ്രണ്ട്‌സ്.. നീ എനിക്കങ്ങനെ ആണോ?.. എനിക്ക് നിന്നെ എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും വിളിച്ചൂടെ.. നാട്ടിൽ വന്നാൽ എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും കണ്ടുടെ.. ഞാൻ ഈ ഓഫീസിലെ ജോലി മതിയാക്കിയാൽ ഇവരെ കാണുമോന്ന് പോലും എനിക്കറിയില്ല." മനസ് ആകെ കലുഷിതമായിരുന്നതിനാൽ അവൾ പറഞ്ഞതൊന്നും എന്റെ മണ്ടയിൽ കയറുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. "ദേവു നീ ഒന്ന് മനസിലാക്കിക്കോ.. ബിജു നീ വിചാരിക്കുന്നത് പോലെ അത്ര നല്ലവൻ ഒന്നും അല്ല.. അവനുമായുള്ള കൂട്ട് നിർത്തുന്നതാണ് നിനക്ക് നല്ലത്." അത് കേട്ടതും അവൾക്ക് നന്നായി ദേഷ്യം വന്ന്.. സ്വരം കടുത്തു.
"നീ ഒന്ന് മനസിലാക്കണം.. ഞാൻ ആരോട് സംസാരിക്കണം സംസാരിക്കേണ്ട എന്ന് തീരുമാനിക്കാൻ നീ എന്റെ കാമുകനോ
