ഞാന് പൊട്ടന് കളിച്ചു.
"അപ്പച്ചന് അറിയാമല്ലോ? പിന്നെ പറഞ്ഞാലെന്താ? അപ്പൊ അവളാണോ അപ്പച്ചനാണോ സത്യം പറഞ്ഞേന്നറിയാമല്ലോ" വീണ്ടും കള്ളച്ചിരി.
എനിക്ക് പന്തികേട് തോന്നി. ഇവള് കുരുട്ടുബുദ്ധിക്കരിയാണ്. എന്തോ ഊഹിച്ച് വന്നിരിക്കുകയാണ്. പക്ഷേ റീമ തന്നോട് സോറി പറയാന് പറഞ്ഞെന്നു പറഞ്ഞത് എന്തിനാകാം? എന്തായാലും അങ്ങനെ പറയാന് ഒരു കാരണം ഉണ്ടായി എന്നിവള് അറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.
"എന്തോന്ന് സത്യം? നീയന്താ ഈ പറേന്നെ? എനിക്കൊന്നും മനസ്സിലാകുന്നില്ല" ഞാന് ബോള് അവളുടെ കോര്ട്ടിലേക്ക് തട്ടി.
"ഒകെ. എങ്കില് ഞാന് പറയാം. അപ്പച്ചനും അവളും കൂടി ഇവിടുന്ന് കൊച്ചിക്ക് പോകുന്നു. അവിടെ കൂട്ടുകാരന്റെ വീട്ടില് താമസിക്കുന്നു. അവിടെ ആകെ രണ്ടു ബെഡ് റൂമുകള് മാത്രമേ ഉള്ളു. അതിലൊന്നില്, ഒരേ കട്ടിലില് അപ്പച്ചനും റീമയും കിടക്കുന്നു…"
എന്റെ ചങ്കിടിപ്പ് പടപടാ കൂടി. ഹണി നിര്ത്തിയിട്ടു കള്ളച്ചിരിയോടെ ഇരിക്കുകയാണ്. ആ മരമാക്രി ഇവളോട് എല്ലാം പറഞ്ഞോ? ഇതൊരു ന്യൂസാക്കിയിട്ട് അവള്ക്കെന്ത് കിട്ടാന്?
"അതിനിപ്പോ എന്ത് പറ്റി?" ഞാന് ചോദിച്ചു.
"ഇത്രേം
ശരിയാണല്ലോ? ഇനി ബാക്കി അപ്പച്ചന് പറ" അവള് പറഞ്ഞു.
"എന്ത് ബാക്കി"
"ഹും, എനിക്കറിയാം എല്ലാം" അവളുടെ കുസൃതിച്ചിരി മാറി അവിടെ പരിഭവം നിറഞ്ഞു.
"അപ്പച്ചന് പറ"
"ഞങ്ങള് ഉറങ്ങി. രാവിലെ എഴുന്നേറ്റു"
"ങ്ങൂഹൂ? എന്നിട്ടെന്താ ജോലിയുടെ കാര്യത്തിന് പോകാതെ ഇങ്ങു വന്നത്"
എനിക്കാകെ സംശയം തോന്നി. ഇവളെന്തോ അറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്, അല്ലെങ്കില് ഊഹിക്കുന്നു. പക്ഷെ ഇവളുടെ ഈ ചൂണ്ടയില് ഞാന് കൊത്തില്ല.
"അവള് വേണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞു"
"എന്തിന്?"
"എനിക്കറിയാമോ? നീ അവളോട് ചോദിച്ചില്ലേ?"
ഹണി ചുണ്ടുതള്ളി എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്കു നോക്കി. എന്റെ മനസ്സ് വായിക്കാനുള്ള ശ്രമം. ഞാനാരാ മോന്? ഞാന് മൌനം പാലിച്ചു.
അവസാനം കീഴടങ്ങിയ ഭാവത്തോടെ അവളിങ്ങനെ പറഞ്ഞു:
"അപ്പച്ചന് താമസിച്ചാ എണീറ്റേന്ന് ചേച്ചി പറഞ്ഞു. എട്ടുമണിക്ക് എങ്ങോ ചെല്ലണംന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് അപ്പച്ചന് എട്ടുമണി കഴിഞ്ഞാ എണീറ്റേന്നും അതിന്റെ ദേഷ്യത്തിലാ ചേച്ചി ജോലി വേണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞേന്നും. ഞങ്ങളുടെ കാര്യത്തീ അപ്പച്ചനൊട്ടും താല്പര്യം ഇല്ലെന്ന വെഷമം കൊണ്ടാ അവക്ക് ദേഷ്യം വന്നെ. അപ്പച്ചനോട് ദേഷ്യപ്പെട്ടതിന് സോറി