ബ്ലൌസ് തയ്പ്പിക്കുന്നത്. എല്ലാം പുറത്ത് കാണിക്കണമെന്ന് നിര്‍ബന്ധം ഉള്ളതുപോലെ. ആ വിളഞ്ഞ ശരീരത്തിന്റെ കാല്‍ഭാഗം പോലും മറയ്ക്കാന്‍ ബ്ലൌസിന് സാധിക്കുന്നില്ല.
"കഴിക്കാന്‍ സമയമായോ ലിസ്സീ" അമ്മ ആന്റിയെ അസൂയയോടെ നോക്കി ചോദിച്ചു.
"കൊച്ചമ്മ എപ്പഴാ കഴിക്കുന്നത്..?"
"ഓ..പത്തുമണി ഒക്കെ ആകും..അവിടെ രണ്ടും കൂടി കുടിയല്ല്യോ.."
"അതിനി ഇച്ചായന് കഴിപ്പൊന്നും കാണത്തില്ല..കുടിക്കാന്‍ ഇരുന്നാല്‍ പിന്നെ അത് മതി..പെമ്പ്രന്നോത്തിയേം കൊച്ചിനേം പോലും വേണ്ട.." കട്ടിലില്‍ ഇരുന്നു തലയിലെ തോര്‍ത്ത് അഴിച്ച് മുടി വിടര്‍ത്തിയിട്ടുകൊണ്ട് ആന്റി പറഞ്ഞു.
"അത് പറഞ്ഞപ്പഴാ ഓര്‍ത്തത്..എങ്ങനാടി അവസാനം കൊച്ചുണ്ടായത്..മറ്റേ പ്രശനമൊക്കെ മാറിയോ…?" അമ്മ ശബ്ദം താഴ്ത്തി ഉദ്വേഗത്തോടെ ചോദിച്ചു. ആ പ്രശ്നം മാറല്ലേ എന്നായിരുന്നു അമ്മയുടെ ആഗ്രഹം എന്നെനിക്കറിയാമായിരുന്നു.
"ഒരു ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞത് ചെയ്തപ്പഴാ കൊച്ചമ്മേ കൊച്ചുണ്ടായത്.." മ്ലാനഭാവത്തോടെ ആന്റി പറഞ്ഞു.
"അതെന്തുവാടി?"
"കൊച്ചമ്മേ അങ്ങേരുടെ ശുക്ലം ടെസ്റ്റ്‌ ട്യൂബില്‍ എടുത്ത് എന്റെ ഉള്ളില്‍ കുത്തി വച്ചു. അത് മാത്രമേ
രക്ഷയുള്ളൂന്നാ ചികിത്സിച്ച ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞത്. കുടി നിര്‍ത്തിയിരുന്നെങ്കില്‍ സുഖപ്പെടുത്താമാരുന്നത്രേ. പക്ഷെ പുള്ളി നിര്‍ത്തുമോ കുടി…"
"അത് ശരി..അപ്പൊ അവന്റെ പാല് ട്യൂബ് വഴി നിന്റെ അവിടെ ഒഴിച്ചാണ് കൊച്ചുണ്ടായത് അല്ലെ..എന്നാലും നിന്റെ ഒരു ഗതിയെ.." ഉള്ളില്‍ സന്തോഷിച്ചു മറിഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്ന അമ്മ സഹതാപം പ്രകടിപ്പിച്ചു താടിക്ക് കൈകൊടുത്തു. നാളെ ആന്റി പോയി കഴിഞ്ഞാല്‍ ഈ വാര്‍ത്തയുടെ രൂപവും ഭാവവും മാറ്റിയായിരിക്കും അമ്മ വിളമ്പുക എന്നെനിക്ക് അറിയാമായിരുന്നു.
"ഈ പൊങ്ങാത്തവന്റെ കൂടെ ആരോഗ്യമുള്ള നീ എങ്ങനെ ജീവിക്കുന്നു കൊച്ചെ.." അമ്മ ദുഃഖം നടിച്ചു.
"ഇങ്ങനെ ജീവിക്കുന്നു..എല്ലാം വിധി..അല്ലാതെന്താ…" ആന്റി നനഞ്ഞ തോര്‍ത്ത് അയയില്‍ വിരിച്ചിട്ടു മറ്റൊരു തോര്‍ത്തെടുത്ത് മാറ് മറച്ചു.
"ഹും..എന്തായാലും ഒരു കുഞ്ഞുണ്ടായല്ലോ..അത് തന്നെ ഭാഗ്യം..എന്നാല്‍ നീ വാ..നമുക്ക് വല്ലോം കഴിക്കാം" അമ്മ എഴുന്നേറ്റു. അവര്‍ രണ്ടാളും മുറിക്ക പുറത്തേക്ക് പോകുന്നത് കണ്ടു ഞാന്‍ ചുറ്റിക്കറങ്ങി വേഗം വീട്ടില്‍ കയറി.
ഡിന്നര്‍ കഴിഞ്ഞു. അപ്പനും അങ്കിളും അവരുടെ
