തലയാട്ടി. പിന്നെ മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റു.
“ബൈ സര്”
“ബൈ”
അവള് വാതില് തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങി ഭര്ത്താവിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു. വര്ണ്ണനകള്ക്കും അതീതമായ ആ പിന്നഴകും, നടക്കുമ്പോള് തെന്നിത്തെറിച്ച് തുളുമ്പുന്ന ചന്തികളും എന്റെ നിയന്ത്രണം തെറ്റിച്ചു.
ബോസ് സ്ഥലത്തുള്ള സമയത്ത് ഞാന് സവിതയെ സെലക്റ്റ് ചെയ്ത കാര്യം അദ്ദേഹത്തെ അറിയിച്ചു. പുള്ളി ആളെ കാണാതെ തന്നെ അപ്പോയിന്റ്മെന്റ് ലെറ്റര് ഒപ്പിടാന് തയ്യാറായിരുന്നു. പക്ഷെ ഞാന് അദ്ദേഹം കൂടി ഇന്റര്വ്യൂ ചെയ്തിട്ട് മതി എന്ന് പറഞ്ഞതിന്റെ പേരില് അവളെ വീണ്ടുമൊരു ഇന്റര്വ്യൂവിനു വിളിച്ചു.
ഇത്തവണ അകമ്പടിക്കാരന് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല; സവിത ഒറ്റയ്ക്കാണ് വന്നത്.
“മിസ്സിസ്സ് സവിത, മിസ്റ്റര് ജിത്തു പറഞ്ഞതുകൊണ്ട് നിങ്ങളെ അപോയിന്റ്റ് ചെയ്തിരിക്കുന്നു. സിന്സിയര് ആയി ജോലി ചെയ്താല്, നിങ്ങളുടെ ശമ്പളം റിവ്യൂ ചെയ്യുന്നതാണ്” ബോസ്സ് ആമുഖം പോലുമില്ലാതെ അവളോട് പറഞ്ഞു.
സവിതയുടെ മുഖം ഒരു താമരപ്പൂവ് പോലെയാണ് വിടര്ന്നത്. അവള് കരഞ്ഞില്ല എന്നേയുള്ളൂ. എന്നെ അവള് നന്ദിയോടെ
നോക്കിയ നോട്ടം ലോകത്ത് ഒരു നടിക്കും മുഖത്ത് വരുത്താന് സാധിക്കാത്ത ഭാവമായിരുന്നു.
അങ്ങനെ സവിത ജോലിയില് പ്രവേശിച്ചു. അവളുടെ സന്തോഷത്തിന് അതിരുകള് ഇല്ലായിരുന്നു. വളരെയധികം വാചാലയായിരുന്നു അവള്. ഒരുപാടൊരുപാട് കാര്യങ്ങള് എന്നോടവള് പറഞ്ഞു, ഒരു കുട്ടിയുടെ നിഷ്കളങ്കതയോടെ. അവളോട് തോന്നിയ കാമം തെറ്റായിരുന്നു എന്നെനിക്ക് തോന്നിയ ദിവസങ്ങള്. അവളുടെ വരവോടെ ഓഫീസ് ആകെ മാറി. മുന്പുണ്ടായിരുന്ന മടുപ്പ് ഇപ്പോഴില്ല. രാവിലെ ഓഫീസിലേക്ക് വരാന് ഭയങ്കര ഉത്സാഹം; മടങ്ങിപ്പോകാനാണ് മടി. സവിത ചുറുചുറുക്കിന്റെ പര്യായമായിരുന്നു. അവളുടെ ഒപ്പമുള്ള ഓരോ നിമിഷവും അതിവേഗതയിലാണ് പൊയ്ക്കൊണ്ടിരുന്നത്.
പക്ഷെ ദിവസങ്ങള് കൊഴിയവേ സവിതയില് മാറ്റങ്ങള് ഉണ്ടായിത്തുടങ്ങി. ഗ്രാമീണ നിഷ്കളങ്കതയില് നിന്നും അവള് നഗരത്തിന്റെ വക്രതകളിലേക്ക് സ്വയമറിഞോ അറിയാതെയോ മാറാന് ആരംഭിച്ചിരുന്നു. സ്വയം പണമുണ്ടാക്കാന് തുടങ്ങിയതോടെ ന്യായമായും സംഭവ്യമായ മാറ്റങ്ങള്; ചെറിയ തലക്കനം, വേഷഭൂഷാദികളിലെ മാറ്റം.
സ്ഥിരം ചുരിദാര്ധാരിയായിരുന്ന അവള് ഒരു