ആന്റിയുമായി വിചാരിച്ച കളി ടക്കാത്തതെന്നെ അസ്വസ്ഥാക്കി. എന്താണു ആന്റിയുടെ പെട്ടെന്നുള്ള മംമാറ്റം? ഇതൊക്കെ ആലോചിച്ചു ഞാന്‍ ഭക്ഷണം കൂടി കഴിച്ചില്ല. ആള്‍ക്കാരൊക്കെ സാമ്പാര്‍ ശതവും തയിര്‍ ശാതവും തുറന്ന മണം മൂക്കില്‍ അടിച്ചപ്പോഴാണു ഞാന്‍ ചിന്തയില്‍ ിന്നു ഉണര്‍ന്നത്.
എന്റെ മുന്നില്‍ ഇരുന്ന സ്ത്രീ ഒരു അമ്പതിാടടുത്ത ഒരു വെളുത്ത ബ്രാഹ്മിന്‍ സ്ത്രീയായിരുന്നു. ല്ല ഐശ്വര്യമുള്ള ഒരു സ്ത്രീ. ചുമന്ന ഒരു ചേലയും കറുത്ത റവുക്കയുമാണിട്ടിരിക്കുന്നത് അവര്‍ പൊതിയഴിച്ചു കഴിക്കാന്‍ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. വെറുതെ മുന്നില്‍ ഇരുന്നു വായി ാക്കെ−ന്നു കരുതി ഞാന്‍ വാതില്‍ക്കല്‍ പോയി ില്‍ക്കാമെന്നു കരുതിയപ്പോള്‍ അവര്‍ ചോദിച്ചു ‘തമ്പി ത്രിവുവതപുരം പോകയാണോ?’ അതെയെന്നു ഞാന്‍ തലയാട്ടി ‘രൊമ്പ സന്തോഷം ാും അങ്കെ താന്‍ പോറത് , വാങ്കെ കൊഞ്ചം ശാതം ശപ്പിടലാം’ ഞാന്‍ വേ− എന്നു തലയാട്ടി ‘അവരുടെ മഞ്ഞ ിറമുള്ള ചോറും അച്ചാറുകളും ക−പ്പോഴേ എിക്കു മം മറിച്ചു. അവരുടെ മഞ്ഞള്‍ കഷണവും തിരുപ്പതി ലോക്കറ്റും കോര്‍ത്തിണങ്ങിയ ചരടും ഒക്കെയായി പട്ടത്തിയാണെന്നവരുടെ
മുഖത്തു എഴുതി വച്ചിരുന്നു. അവര്‍ കാല്‍ ീട്ടി ഇരുന്നു ഭക്ഷണം കഴിക്കാന്‍ തുടങ്ങി.
അപ്പോഴാണു അവരുടെ കാല്‍ പാദങ്ങള്‍ ഞാന്‍ ശ്രധിച്ചത് ക്യൂട്ടക്സിട്ട വിരലുകള്‍ ല്ല അഴകുള്ള പാദങ്ങള്‍ അമ്പതു വയസ്സുകാരിക്കു ഇരുപതു വയസ്സുകാരിയുടെ പാദങ്ങള്‍. അതും വയസ്സുകാലത്തിതൊക്കെ ചുവപ്പിച്ചു വെച്ചിരിക്കുന്ന ഇവര്‍ ആളു കൊള്ളാമല്ലോ?! മഞ്ഞളരച്ചു തേച്ച മാഹരമായ പാദങ്ങളാണു അവ, ഒരു ചുളിവോ പോറലോ ഇല്ല. ഞാന്‍ പല സുμരിമാരുടെയും കാലുകള്‍ വെടിച്ചു കീറി ചുക്കിചുളിഞ്ഞു ക−ിട്ടു−്. ട്രെയിന്‍ യാത്രകളില്‍ മ്മള്‍ ആദ്യം ശ്രധിക്കുന്ന ഒന്നാണു എതിരെ ഇരിക്കുന്ന ആളിന്റെ പാദങ്ങള്‍. കാരണം യാത്രക്കിടയില്‍ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും പാദങ്ങള്‍ മറ്റെ സീറ്റില്‍ വയ് ക്കാതെ പറ്റില്ലെന്നു തന്നെ, ഈ അമ്പതു കാരിയുടെ ക്യൂട്ടക്സിട്ട വിരലുകള്‍ വൃത്തിയായി ഖം മുറിച്ചിരിക്കുന്നു. മെഴുകുപോലെയുള്ള കണങ്കാലുകള്‍. ഒരു രോമം പോലുമില്ലാത്ത മിുസമുള്ള ചെറുാരങ്ങ ിറമാണവക്കും. പട്ടത്തികളല്ലേ എല്ലായിടവും മഞ്ഞള്‍ അരച്ചു പുരട്ടുന്നതിാല്‍ രോമങ്ങള്‍ കാണുകയില്ല. മഞ്ഞള്‍ രോമ ിര്‍മ്മാര്‍ജ്ജിിയാണു.
