എല്ലാവരെയും സഹായിക്കാനും അവള്‍ മുന്പന്തിയിലായിരുന്നു. ശാലിനത തുളുമ്പുന്ന ഒരു പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ച് ആരോടും ഇടപഴകുന്ന അവളോട് ഏതെങ്കിലും വിധത്തില്‍ പ്രേമാഭ്യര്‍ഥന നടത്താത്ത ആണ്‍ പിള്ളേര്‍ ഇല്ല എന്നു തന്നെ പറയാം. എന്നേക്കാള്‍ ഒരുപാട് പഠിപ്പുള്ളവരും, കാശുള്ളവരും, പവറുള്ളവരും സീനിയേര്‍സും, എന്തിന് ചില യുവ അധ്യാപകര്‍ വരെ അതില്‍ പെടും. പക്ഷെ എന്‍റെ അനു അവര്‍ക്കൊന്നും വഴിപെടാതെ യാതൊരു ചാഞ്ചല്യവുമില്ലാതെ എന്‍റെ സ്വന്തം പെണ്ണായി ഉറച്ചു നിന്നിട്ടുണ്ട്. പലര്‍ക്കും അതിനാല്‍ എന്നോട് അസൂയയുമുണ്ട്. എന്‍റെ സ്ഥാനത്ത് അവനായിരുന്നെങ്കില്‍ ഫസ്റ്റ് ഇയറിലേ അവള്‍ പലവട്ടം പെറുമായിരുന്നെന്ന് ക്ലാസിലെ ഗാങ് ലീഡറായ അരുണ്‍ പലപ്പോഴും പറഞ്ഞതായി അറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഇവന്മാര്‍ ഒക്കെ ദിവസവും അവളെ ഓര്‍ത്ത് വാണമടിക്കുന്നുമുണ്ടാവും.
അതിനാലൊക്കെ തന്നെ ഒരു ദേവതയെപ്പോലെ വിശ്വസ്തതയോടെ എന്‍റെ പെണ്ണായി നില്‍ക്കുന്ന എന്‍റെ അനുവിനെ വഞ്ചിച്ച് മറ്റൊരു പെണ്ണിനെയും പ്രാപിക്കാന്‍ ഞാന്‍ ഒരുക്കമല്ല. അനുവിനെപ്പോലൊരു പെണ്ണിനു വേണ്ടി എത്ര കാലവും
കാത്തിരിക്കുന്നത് മുതലാണ്. പക്ഷെ എന്‍റെ ശരീരം അതിന് സമ്മതിക്കുമോ? ഞങ്ങള്‍ രണ്ടു പേരും കോഴ്സ് പാസായി, പി.ജി. ചെയ്ത് ഒരു ജോലിയൊക്കെ കിട്ടി കല്യാണം കഴിക്കാന്‍ ഒരു അഞ്ചു വര്‍ഷമെങ്കിലും എടുക്കും. അത്രയും കാലം…..നോ രക്ഷ. എനിക്ക് ഭ്രാന്തുപിടിച്ചു പോവും എന്നു തോന്നുന്നു. എന്താണൊരു വഴി? അനുവിനോട് ഇതു വല്ലതും തുറന്നു പറയാന്‍ പറ്റുമോ? പറഞ്ഞാല്‍ ഇപ്പോള്‍ അവള്‍ എന്നോട് അടുത്തിടപഴകുന്നത് കൂടി ഇല്ലാതാവും എന്നാണ് എനിക്ക് പേടി.
ഇതെല്ലാം മനസ്സില്‍ വച്ച് ഞാന്‍ പരമാവധി ചാറ്റിലൂടെ അവളുടെ ഉള്ളറിയാന്‍ നോക്കിയപ്പോള്‍ മനസ്സിലായത് ഒരു പരിധിവരെ അവള്‍ക്ക് എന്‍റെ ഉള്ളിലിരിപ്പൊക്കെ അറിയാം, എന്നാല്‍ കൈവിടാന്‍ തയാറുമല്ല എന്നാണ്. കല്യാണത്തെക്കുറിച്ചും ആദ്യരാത്രിയെക്കുറിച്ചുമൊക്കെ സംസാരം കൊണ്ടുവരാന്‍ ശ്രമിക്കുമ്പോള്‍ ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ വിഷയം മാറ്റുകയാണ് അവള്‍ പതിവ്. കള്ളി! പെണ്ണിന് എല്ലാം അറിയാം. എന്നിട്ട് എന്നെ ഇങ്ങനെ കൊല്ലാക്കൊല ചെയ്യുന്നു. ഇതിങ്ങനെ വിട്ടാല്‍ പറ്റില്ലല്ലോ…!
ഇനിയൊരവസരമുണ്ടാവുമ്പോള്‍ അതു സംഭവിക്കണം എന്നു തന്നെ
