എന്നോടലിഞ്ഞ് കുറുകി. “വിജുവേട്ടാ….” അവള്‍ വിളിച്ചു. പ്രതീക്ഷിക്കാതെ പെട്ടെന്ന് ഒന്നില്‍ നിന്ന് മറ്റൊന്നിലേക്ക് എന്നവണ്ണം ഉണ്ടായ സംഭവങ്ങളില്‍ അവള്‍ ആകെ പതറിയിട്ടുണ്ടാവും എന്ന്‌ ഉറപ്പാണ്. പാവം. നല്ല പണിയല്ലേ അവളോട് ഞാന്‍ കാണിച്ചത്. കൊതി മൂത്തിട്ടാണെങ്കിലും ഇപ്പൊ ആലോചിക്കുമ്പോള്‍ വിഷമം തോന്നുന്നു. അവള്‍ക്ക് സിനിമയിലെ നായികമാരെപ്പോലെ നഷ്ടപ്പെട്ട കാന്യകാത്വത്തെ ഓര്‍ത്ത് കണ്ണീരൊലിപ്പിക്കാന്‍ അവസരം കൊടുക്കാതെ ഞാന്‍ പ്രേമസംഭാഷണങ്ങളിലൂടെ അവളെ ഉണര്‍ത്താന്‍ ശ്രമം തുടങ്ങി. ഇറങ്ങാന്‍ നേരമായെന്ന് അവളെ ഓര്‍മിപ്പിച്ച് ഞാന്‍ അവളെ ഇങ്ങനെ സര്‍പ്രൈസ് കൊടുത്ത് ഞെട്ടിപ്പിച്ചതിന് പ്രേമത്തിന്‍റെ ഭാഷയില്‍ ക്ഷമ ചോദിച്ചു. ബാക്കിയുള്ള സമയം ഞങ്ങള്‍ പരസ്പരം കെട്ടിപ്പിടിച്ചുകിടന്ന് പ്രേമസല്ലാപങ്ങളിലും കാമചാപല്യങ്ങളിലും മുഴുകി. ലൈവ് ലൊക്കേഷനില്‍ ഡെസ്റ്റിനേഷന്‍ എത്താറായെന്നു കണ്ട് ഒരു നീണ്ട ഫ്രെഞ്ച് ചുംബനത്തിനുശേഷം ഞങ്ങള്‍ ഡ്രസ്സൊക്കെ എടുത്തിട്ട് ഇറങ്ങാന്‍ റെഡിയായി ഇരുന്നു. അധികം വൈകാതെ ബസ് ബാംഗ്ലൂര്‍ മജെസ്റ്റിക് സ്റ്റാന്ഡിലെത്തി.
ഞങ്ങള്‍ ഇറങ്ങി. സമയം അഞ്ചര. വെട്ടം വീശുന്നേയുള്ളൂ.
ബസ് പോയി മറ്റുള്ളവരൊക്കെ നീങ്ങുന്നതുവരെ ഞങ്ങള്‍ സാവധാനം ഒരു ഭാഗത്തിരുന്നു. അവളെ ചാരി തലോടിക്കൊണ്ട് ഞാന്‍ ചോദിച്ചു. “അനൂ…” “വിജുവേട്ടാ…” “അനൂ നിനക്ക് ഈ കോലത്തില്‍ സെമിനാറിന് പോയി ഇരിക്കാന്‍ താത്പര്യമുണ്ടോ?” മുഖത്ത് ഒരു നാണം കലര്‍ന്ന ചിരി വിടര്‍ത്തിക്കൊണ്ട് എന്നിലേക്ക് ചാഞ്ഞ് അവള്‍ പറഞ്ഞു: “ഇല്ല വിജുവേട്ടാ….പക്ഷെ…വേറെന്തു ചെയ്യും” “അപ്പോ ശരി എണീക്ക്…പോകാം.” “എങ്ങോട്ട്?” അവള്‍ ചോദിച്ചു. ഞാന്‍ അവളുടെ താടി പിടിച്ചുയര്‍ത്തി ചോദിച്ചു. “നിനക്ക് നിന്‍റെ വിജുവേട്ടനെ വിശ്വാസമാണോ?” നാണത്തോടെ എന്‍റെ മാറിലേക്ക് ചാഞ്ഞുകൊണ്ട് അവള്‍ പറഞ്ഞു “അതേ വിജുവേട്ടാ..” “എങ്കില്‍ എന്‍റെ കൂടെ വാ. ഇത്രയൊക്കെ പ്ലാന്‍ ചെയ്യാമെങ്കില്‍ ഞാന്‍ ഇതും പ്ലാന്‍ ചെയ്തിട്ടുണ്ടാവില്ലേ?”
ഞങ്ങള്‍ ഒരോട്ടോയില്‍ കയറി. പരിസരത്തു തന്നെയുള്ള ഒരു ഹോട്ടലിന്‍റെ പേര്‍ ഞാന്‍ പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഓട്ടോക്കാരന്‍ ഞങ്ങളെ അവിടെ കൊണ്ടാക്കി. അവിടെ ചെന്ന് പേരു പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞാന്‍ മുന്നേ തന്നെ ബുക്ക് ചെയ്തുവച്ചിരുന്ന്
