നോക്കുമ്പോൾ എല്ലാം എനിക്ക് തോന്നാറുണ്ട്. ലെഗ്ഗിന്സിൽ വിങ്ങി നിൽക്കുന്ന ചേച്ചിയുടെ കുണ്ടിയും തുടയുടെ ഷെയ്പ്പുമെല്ലാം അങ്ങനെ കണ്ടിരിക്കാൻ തോന്നും. എങ്ങനെ എന്റെ ചേട്ടന് ഈ ഐറ്റത്തിനെ ഇവിടെ നിർത്തിയിട്ട് ചെന്നൈയിൽ പോവാൻ പറ്റുന്നു എന്ന് ഞാൻ ഇടയ്ക്കിടെ ആലോചിക്കാറുണ്ട്.
"ദേ ഇച്ചായ പുറത്ത് പോണതൊക്കെ കൊള്ളാം. എന്റെ ഫ്രണ്ട്‌സ്നെ വെറുതെ വിട്ടേക്കട്ടൊ "ബൈക്ക്ന്റെ ചാവിയുമായി ഇറങ്ങിയ എന്നെ നോക്കി ജെസ്‌ന പറഞ്ഞു.
"നീ കുറെ ആയട്ടോ ജെസ്‌നെ? "ഞാൻ അവളെ നോക്കി ഒന്ന് ചൂടായി ബൈക്കും എടുത്ത് പുറത്തേക്കിറങ്ങി. ഓഹ് ഇനി രാത്രി എങ്ങാനും തിരിച്ചു വീട്ടിൽ കയറുന്നതാ നല്ലത്. അല്ലെങ്കിൽ ജെസ്‌നയും റിൻസിചേച്ചിയും ഇടം വലം നിന്ന് എന്നെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കും.
ഞാൻ ബൈക്കും കൊണ്ട് ടൗണിൽ രണ്ട് കറക്കവും കറങ്ങി നേരെ ഗ്രൗണ്ടിനടുത്തേക്കു പോയി. ഗ്രൗണ്ടിന് കുറച്ചു പിന്നിലായി മാറി റബ്ബർ തോട്ടമാണ്. ഞാൻ ബൈക്ക് ഗ്രൗണ്ടിനടുത്തുള്ള കാടിന് മറവിൽ വച്ച് കരിങ്കല്ലുകൊണ്ട് കെട്ടിയുയർത്തിയ മതിൽ പയ്യെ ചാടി കടന്നു. ആ മതിലിനപ്പുറത്തേക്കു ഏക്കറ് കണക്കിന് റബ്ബർ തോട്ടം
അങ്ങനെ നീണ്ടു കിടക്കുവാണ്. ഏകദേശം മുന്നൂറു മീറ്റർ അങ്ങനെ റബ്ബർ തോട്ടത്തിനിടയിലുള്ള ചെറു കാടുകൾക്കിടയിലൂടെ നടന്ന് കയറിയാൽ ചെറിയ ഒരു വെള്ള ചാല് കാണാം. അതിന് ഓരം പിടിച്ച് നടക്കുമ്പോൾ കാണുന്നതാണ് കത്രീന ചേട്ടത്തിയുടെ വീട്.
ആ നീണ്ടു കിടക്കുന്ന റബ്ബർ തോട്ടത്തിന്റെ അങ്ങിങ്ങായി ഇങ്ങനെ ഓരോ വീടുകളുണ്ട്. ഓരോ വീടും തമ്മിൽ നല്ല ദൂരമുണ്ട്താനും. കത്രീന ചേട്ടത്തിയുടെ വീട്ടിലേക്കുള്ള നേരായ വഴിയിൽ വന്നാൽ പണികിട്ടാൻ ചാൻസ് ഉള്ളതുകൊണ്ടാണ് ഗ്രൗണ്ടിന് പിന്നിലൂടെ മതിൽ ചാടിയുള്ള എന്റെ ഈ വഴി. അതുമല്ല ചേട്ടത്തിയുടെ വീട്ടിൽ എന്റെ ബൈക്ക് ഇരുന്നാലും ശരിയാവില്ല.
നേരെ നടന്ന് വീടിന്റെ പിൻ വാതിലൂടെ ഞാൻ അകത്തു കയറിയതും അടുപ്പിൽ കുഴയിലൂടെ ഊതി കഞ്ഞി തിളപ്പിക്കുകയായിരുന്നു കത്രീന ചേട്ടത്തി. ഒരു മെറൂൺ ബ്ലൗസും താഴെ മുണ്ടും മാറത്ത് ബ്ലൗസിന് മുകളിലൂടെ ഒരു വെളുത്ത തോർത്തുമിട്ട് പതിവ് വേഷത്തിൽ നിൽക്കുകയായിരുന്നു കത്രീന ചേടത്തി. അടുക്കളയിലെ പണിയായതുകൊണ്ടാവണം ആള് നന്നേ വിയർത്തിട്ടുണ്ട്.ഇടുപ്പിൽ നിന്ന് ഒലിച്ചിറങ്ങുന്ന വിയർപ്പുതുള്ളിയും
