നിന്നും അവന്റെ കൂര്‍ക്കംവലിയും.
"ഇവിടുത്തെ ആള്‍ക്ക് പിന്നെ അങ്ങനൊരു കുഴപ്പമില്ല. പക്ഷേ ഉള്ളത് അതിനെക്കാള്‍ വലിയ കുഴപ്പമല്ലേ" ലീല.
"എന്ത് കുഴപ്പം?"
"പുള്ളീടെ കുഴപ്പം കൊണ്ടല്ലേ പിള്ളേര്‍ ഉണ്ടാകാത്തത്"
അനിതയുടെ മറുപടി എന്താകും എന്നറിയാന്‍ ഞാന്‍ കാതോര്‍ത്തെങ്കിലും അവള്‍ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.
"ങാ എന്റെ വിധി. നിനക്ക് വിശേഷം ഒന്നും ആകാറായില്ലേ?" വീണ്ടും ലീല.
"ഇല്ല"
"മെല്ലെ മതി. എന്തിനാ ഇത്ര ചെറുപ്പത്തിലേ പിള്ളേര്‍"
"ഉം"
"ഉറങ്ങാം; നല്ല ക്ഷീണമുണ്ട്"
"ചേച്ചി കിടന്നോ. എനിക്ക് ഉറക്കം വരുന്നില്ല. ഞാന്‍ ഈ ബുക്ക് വായിച്ചിട്ട് വന്നു കിടന്നോളാം"
"നീ താമസിച്ചാണോ എന്നും ഉറക്കം?"
"ഉം. ചിലപ്പോ രണ്ടുമണി ഒക്കെയാകും. പകല്‍ ഉറങ്ങുന്ന കൊണ്ടാ. രാത്രി വായിക്കാന്‍ സുഖമാ. ശല്യമൊന്നും ഇല്ലല്ലോ"
"ശരി. ലൈറ്റ് അണച്ചോട്ടെ?"
"ഉം"
ഞാന്‍ വേഗം എന്റെ മുറിയിലേക്ക് മുങ്ങി വാതില്‍ക്കല്‍ നിന്നുനോക്കി. അനിത സ്വീകരണമുറിയില്‍ എത്തി ലൈറ്റ് ഇട്ടശേഷം ചെന്നു ലീലയുടെ മുറിയിലെ ലൈറ്റ് ഓഫാക്കി.
"കതകൊന്ന് ചാരിയേക്ക് മോളെ. വെട്ടം വന്നാല്‍ എനിക്ക് ഒറങ്ങാന്‍ പ്രയാസമാ" ലീല പറയുന്നത്
ഞാന്‍ കേട്ടു.
"ശരി ചേച്ചീ"
അനിത പുറത്ത് നിന്നും കതക് ചാരിയടച്ചശേഷം സ്വീകരണമുറിയിലെത്തി സോഫയില്‍ ഇരുന്ന് ഏതോ നോവല്‍ നിവര്‍ത്തി. ലൈറ്റ് ഒഫാക്കേണ്ടിയിരുന്നില്ല എന്നെനിക്ക് തോന്നി. ഇവളിങ്ങനെ വായിക്കാന്‍ ഇറങ്ങും എന്ന് ഞാന്‍ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ലല്ലോ. എന്തെങ്കിലുമൊരു കാരണമുണ്ടാക്കി അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെല്ലണം എന്ന് ഞാന്‍ സ്വയം പറഞ്ഞു; പക്ഷെ എന്തുകാരണം? ഞാന്‍ ഇരുട്ടിന്റെ മറവില്‍ നിന്നുകൊണ്ട് അനിതയെ നോക്കി. ഇടയ്ക്കിടെ അവള്‍ എന്റെ മുറിയുടെ ഭാഗത്തേക്ക് നോക്കുന്നുണ്ട്. ശരിക്കും പുസ്തകത്തില്‍ അവള്‍ക്ക് ശ്രദ്ധയില്ല എന്നെനിക്ക് മനസിലായി. ഇതൊരു നാടകമാണ്. അതോടെ എന്റെ സിരകളില്‍ കാമം പൂര്‍വ്വാധികം കരുത്തോടെ കത്തിപ്പടര്‍ന്നു.
ലീല ഉറങ്ങാന്‍ പത്തുമിനിറ്റ് എടുക്കും എന്നെനിക്കറിയാം. ഫാന്‍ നല്ല സ്പീഡില്‍ ഇട്ടാണ് അവളുടെ ഉറക്കം. പൊതുവേ ഉറക്കത്തില്‍ അവള്‍ ഉണരാറില്ല. ചുരുക്കം ചില ദിവസങ്ങളില്‍ മൂന്നുമണിക്ക് ശേഷം എഴുന്നേറ്റ് ബാത്ത്റൂമില്‍ പോകാറുണ്ട്. ഞാന്‍ സമയം നോക്കി; പതിനൊന്നര ആകാറായിരിക്കുന്നു. പെട്ടെന്ന് എനിക്കൊരു ബുദ്ധിയുദിച്ചു.
