സുമന്‍. ഞാന്‍ അന്ന് അവളോട്‌ എന്റെ ഒരു സംശയം ചോദിച്ചു:
എന്താടി ചരക്കെ നിനക്കിത്ര ആക്രാന്തം? നിന്റെ കെട്ടിയവന്‍ നിന്നെ പണിയാറില്ലേ?"
അവള്‍ എന്റെ ചോദ്യം കേട്ടു ചിരിച്ചുകൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റ് കണ്ണാടിയുടെ മുന്‍പില്‍ ചെന്നു മുടി ചീകി. ഉടുതുണി ഇല്ലാതെ, വിരിഞ്ഞു വിടര്‍ന്ന ചന്തികളും കൊഴുത്ത് തടിച്ച തുടകളും കാണിച്ചുള്ള ആ നില്‍പ്പ് നാലാം അങ്കം കഴിഞ്ഞിട്ടും എന്റെ കുട്ടനെ മൂപ്പിച്ചു എന്നതാണ് സത്യം. പക്ഷെ ഞാന്‍ അവനോടു അടങ്ങ്‌ മകനെ എന്ന് ഉപദേശിച്ചു.
"ഇങ്ങു വന്നെ..ഒരാളെ കാണിക്കാം" എന്റെ ചോദ്യം കേട്ട സുമന്‍ തിരിഞ്ഞു നോക്കി പറഞ്ഞു.
ഞാന്‍ ചെന്നു നോക്കി. ജനലിലൂടെ താഴെ ഒരു വീടിന്റെ മുറ്റത്ത് പച്ചക്കറി അരിഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്ന മെലിഞ്ഞ കറുത്ത നിറമുള്ള ഒരു പെണ്ണിനെ അവള്‍ കാണിച്ചു.
"അവളെ കണ്ടോ? പേര് പൂവരശി.. നിങ്ങളുടെ നാട്ടുകാരി ആണ്..ആ വീട്ടിലെ ജോലിക്കാരി ആണ് അവള്‍. ഇവിടെയും തുണികള്‍ കഴുകാനും മറ്റും വിളിക്കാറുണ്ട്. എന്റെ ഭര്‍ത്താവും അവളും തമ്മില്‍ ലൈനാണ്. അയാള്‍ക്ക് അവളെപ്പോലെ ഉള്ള വേറെയും ചില ലൈനുകള്‍ ഓഫീസില്‍ ഉണ്ട്. പക്ഷെ എന്നെ അല്‍പ്പം പോലും
സുഖിപ്പിക്കാന്‍ അയാള്‍ക്ക് കഴിവില്ല.." അവള്‍ എന്റെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കാതെയാണ്‌ അത് പറഞ്ഞത്.
ഞാന്‍ അവള്‍ പറഞ്ഞത് കേട്ടപ്പോള്‍ താഴേക്ക് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി. തമിഴത്തി പെണ്ണാണ്. സുമന്‍ ഒരു നിലവിളക്ക് ആണ് എങ്കില്‍, അവള്‍ കരിന്തിരി കത്തുന്ന ഒരു മണ്ണെണ്ണ വിളക്ക് മാത്രമാണ് എന്നെനിക്ക് തോന്നി. അത്രയ്ക്കുണ്ട് വ്യത്യാസം. ഇത്ര സുന്ദരിയായ ഭാര്യയുള്ള ഈ കിഴങ്ങന്‍, ആ പെണ്ണിനെ എങ്ങനെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു എന്ന് ഞാന്‍ അത്ഭുതപ്പെട്ടു.
അപ്പോള്‍ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു വന്നത്, എന്റെ ഭാര്യയും ഇതേപോലെ ചരക്കായിരുന്നു എങ്കില്‍ ഞാന്‍ വേറെ പെണ്ണുങ്ങളെ മോഹിക്കുക ഇല്ലായിരുന്നു എന്നുള്ള എന്റെ തോന്നല്‍ വെറും തെറ്റിദ്ധാരണ ആണ് എന്ന് എനിക്ക് അന്ന് മനസിലായി എന്നതാണ്. അവനവന് ഏറ്റവും നല്ലത് കിട്ടിയാലും മോശം കിട്ടിയാലും അതില്‍ തൃപ്തിപ്പെടാതെ വേറെ തേടിപ്പോകുന്ന മനുഷ്യമനസ്സിന്റെ വൈകല്യം ഞാന്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. തിരിച്ചറിഞ്ഞു എങ്കിലും അതെന്റെ ആക്രാന്തത്തെ തെല്ലും ശമിപ്പിച്ചില്ല എന്നതാണ് സത്യം.
അങ്ങനെ വെളുത്തു സുന്ദരികളായ പെണ്ണുങ്ങളോട് ഉള്ള ആക്രാന്തം മനസ്സില്‍ ഒതുക്കി
