കൊണ്ടു വന്നു.
രമ്യയുടെ പരന്ന വയറിലൂടെ ഉഴിഞ്ഞു പൂറിന്റെ അവിടെ എത്തി.
അയാള് പതിയെ അവിടെ അമര്ത്തി ഉടനെ രമ്യ, ഞെട്ടി ഉണര്ന്ന് കാസീംറാവുത്തറുടെ കൈക്കു കേറി പിടിച്ചു.
അപ്പൊഴും അയാളുടെ കുണ്ണ രമ്യയുടെ തുടകളില് അമര്ന്നിരിക്കയായിരുന്നു.
"കാസീംക്കാ, എന്താ ഇതു. മോളെ പോലാണെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട്…."
രമ്യ ആക്രോശിച്ചു. കാസീംറാവുത്തര് ആ ആക്രോശം കേട്ട് വിരണ്ടു.
എങ്കിലും ധൈര്യം കൈ വിട്ടില്ല. എന്തായാലും നാറി. എന്നാല് വരുന്നിടത്തു
വച്ചു കാണം. നനഞ്ഞു കഴിഞ്ഞാല് കൂളിച്ചുകയറുക തന്നെ.
അയാള് കൈ വീണ്ടും രമ്യയുടെ പാതിവളര്ന്ന രോമമുള്ള അപ്പത്തില് അമര്ത്തി.
അതോടൊപ്പം മറ്റേ കൈ കൊണ്ടു രമ്യയുടെ മൂലയിലും പിടിച്ചമര്ത്തി.
‘ഛീ… എന്താ നിങ്ങളീകാണിക്കുന്നേ… ഞാന് വിളിച്ചുകൂവി ആളെക്കൂട്ടും…’ രമ്യ വീണ്ടും ശബ്ദമുയര്ത്തി.
നീ വിളിച്ചുകൂവിയാലും ഇവിടുന്ന് രക്ഷപ്പെടാന് പോവുന്നില്ലെടീ എന്ന് പറയാന് കാസീംറാവുത്തര്ക്ക് തോന്നിയതാണ്.
പക്ഷെ നാളെ ആയാലും സമ്മതമില്ലാതെ ഇവളുടെ ദേഹത്ത് തൊട്ടാല് തനിക്ക് പ്രശ്നമാകും എന്നതിനാല് തന്ത്രപരമായി
അവളെ വരുതിയിലാക്കണം അയാള് ഉടനെ അടുത്ത നമ്പറിട്ടു.
‘ഇക്കായ്ക്ക് തെറ്റ് പറ്റി മോളേ… ക്ഷമിക്കി. നീ ഇതാരോടും പറയരുത് "ഞാന് എന്തൊരു നീചനാണ് എന്റെ റബ്ബേ എന്നെ അങ്ങോട്ടൊനെടുക്കൊ"
കാസീം റാവുത്തര് കരയാനും മൂക്കു പിഴിയാനും തുടങ്ങി.
‘എന്റെ സക്കീനയെ സ്വപ്നം കണ്ടപ്പോള് അറിയാതെ ചെയ്തുപോയതാണേ…. എന്റെ സക്കീന പോയശേഷം ഇതുവരെയും ഒരു പെണ്ണിനോടും മനസ്സില്പോലും ഇങ്ങനെ തോന്നിയിട്ടില്ല റബ്ബേ…. എന്നോട് ക്ഷമിക്കണേ…’
കാസീം റാവുത്തറുടെ പ്രാര്ത്ഥനപോലുള്ള ആ ഏറ്റുപറച്ചില് കേട്ടപ്പോള് രമ്യയുടെ മനസ്സലിഞ്ഞു. ഇത്തവണ കാസീംറാവുത്തറുടെ കൈ രമ്യയുടെ മൂലയില് അറിയാതെ സ്പര്ശിച്ചെങ്കിലും അവള് അത് തട്ടി മാറ്റുനൊന്നും ശ്രമിചില്ല.
‘കരയാതെ കാസീംക്കാ…’
‘അതല്ല രമ്യകൊച്ചേ… ഞാന് നിന്നോട്…’
‘സാരമില്ല…. എനിക്ക് മനസ്സിലാവും…’ രമ്യയുടെ ആ വാക്കുകള് ഒരു സമ്മതത്തിന് തുല്യമായിരുന്നു. കാസീം റാവുത്തര്ക്ക് അത്രയുമേ മതിയായിരുന്നുള്ളു. ഇനിയൊരിക്കലും
ഇതുപോലൊരു ചാന്സു കിട്ടില്ല എന്ന് അയാള്ക്ക് അറിയാമായിരുന്നു.
അതിനാല് ഈ അവസരം ശരിക്കും