ആ ഒരൊറ്റ ഡയലോഗ് മതിയായിരുന്നു. അയാള് ചുണ്ട് കടിച്ച് രമ്യയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി എന്നിട്ട് മനസ്സില് മന്ത്രിച്ചു… ‘ഇന്നിവളെ സക്കീനയുടെയുടെ കിടക്കയില് കിടത്തണം… ഇന്ന് രാത്രി തന്നെ വേണം അത്…’
രാധമ്മയും രമ്യയും കാസീംറാവുത്തറും ഒന്നിച്ച് അയാളുടെ ക്വാളിസിലാണ് കാസീംറാവുത്തറുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോയത്. ടൗണില് നിന്നിറങ്ങി ഇടവഴിയിലേക്ക് തിരിഞ്ഞപ്പോഴാണ് കാസീം റാവുത്തര് പറയുന്നത്.
‘അയ്യോ ഒരു കാര്യം മറന്നുപോയി… നിങ്ങള്ക്ക് അത്താഴം കഴിക്കണമെങ്കില് എങ്ങനാ… അതുമല്ല നിങ്ങള് രാത്രി ഇടാന് തുണിയൊന്നും എടുത്തിട്ടില്ലല്ലോ… വാങ്ങാരുന്നു അല്ലേ…’
‘സാരമില്ല… ഞങ്ങളെ വീട്ടില് വിട്ടിട്ട് പോയി വാങ്ങിവന്നാല് മതി… ‘ രാധമ്മ പറഞ്ഞു.
‘രാധേച്ചി ഉള്ളോണ്ടാ എന്നെ രാജീവേട്ടന് ഇവിടെ തങ്ങാന് അനുവദിച്ചത്’ രമ്യ പറഞ്ഞു. കാസീം റാവുത്തറിന്റെ ഇരുനിലവീടിന്റെ ഡ്രോയിംഗ് റൂമില് ഇരിക്കുകയായിരുന്നു അവര്. മതിലിനപ്പുറമാണ് കാസീംറാവുത്തറുടെ പെങ്ങളുടെ വീട്. കാസീംറാവുത്തറുടെ ആണ്മക്കള് രണ്ടാളും ബിസിനസ്സുമായി എറണാകുളത്തായതിനാല്
ഈ വീട്ടില് കാസീംറാവുത്തര് ഒറ്റയ്ക്കാണ് താമസം.
ഇ സമയം രാധമ്മയുടെ ഫോണ് ബെല്ലടിച്ചു. ഫോണ് എടുത്ത് നോക്കിയ അവര് പറഞ്ഞു
‘ങേ കാസീംക്കായാണല്ലോ… ‘
‘കാസീംക്കയോ…’ രമ്യ വിടര്ന്ന കണ്ണുകളോടെ ചോദിച്ചു.
‘ഹലോ … എന്താ…’ രാധമ്മ ഫോണ് എടുത്തു.
‘ ഇങ്ങോട്ടൊന്നും പറയണ്ട ഞാന് ടൗണിലെത്തിയപ്പോള് നിങ്ങളെ വിളിക്കാന് ആങ്ങളയുടെ മോന് വന്നിരുന്നു. നീ രമ്യയോട് പറ വീട്ടില് ആങ്ങളയ്ക്ക് വയ്യാത്തതുകൊണ്ട് നിനക്ക് പോകണമെന്നും നിന്നെ വിളിക്കാന് ആങ്ങളയുടെ മോന് വരുന്നെന്നും… അവന് ഞാനെത്തും മുന്പ് അവിടെ വരും. രാധമ്മ പൊയ്ക്കോ….’ കാസീം റാവുത്തറിന്റെ സ്വരത്തിന് നല്ലകനം ഉണ്ടായിരുന്നു.
അറുപത്കാരനായ കാസീംറാവുത്തര് ഇതെന്തിനുള്ള പുറപ്പാടാണെന്ന് രാധമ്മ ചിന്തിച്ചുപോയി. എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം ഉണ്ടായാല്… ഇതുവരെ രമ്യയെ അയാള് വാക്കിലൂടെപോലും ആകര്ഷിച്ചിട്ടില്ല.. പിന്നെങ്ങനെ…?
‘എന്താ രാധേച്ചീ…’
‘അതേ രമ്യേ എനിക്ക് വീട്ടില് പോണം ആങ്ങളയ്ക്ക് വയ്യാന്ന്…’
‘അയ്യോ അത് പറ്റില്ല… ഞാനെങ്ങനാ ഒറ്റക്ക്…’
‘അതിനെന്താ കാസീംക്കാ