കാലത്തു ബ്രേക്ക് ഫാസ്റ്റെല്ലാം കഴിഞ്ഞു. കുട്ടികൾ കളിക്കാൻ പോയ നേരം സ്നേഹ തന്നെ സംസാരത്തിനു മുൻ കൈ എടുത്തു.
രാജേട്ട, ഇങ്ങിനെ പോയാൽ ശരിയാവില്ല. എന്താ നീ ഉദ്ധ്യേശിച്ചതു.
ഞാൻ ഇനിയും പറഞ്ഞ് തരണൊ, എനിക്കു ബോറടിക്കുന്നു. രാത്രി കിടന്നാൽ ശരിക്കു ഉറക്കം വരുന്നില്ല. എന്തോ ഒന്നിന്റെ കുറവു്.
എനിക്കറിയാം സ്നേഹാ. പക്ഷേ, അതെന്താണെന്നാണ് മനസിലാവാത്തതു്.
അതിന്റെ കാരണം ആണു് എനിക്കു മനസിലാവാത്തതു. ഈ പ്രായത്തിൽ തന്നെ ഇങ്ങിനെ ആയാൽ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ എന്തു ചെയ്യും?
ഇനി എന്താണു് ഞാൻ ചെയ്യേണ്ടതു. നമ്മൾ ചെയ്യാവുന്നതൊക്കെ ചെയ്യുന്നുണ്ട്. സ്റ്റാമിനക്കു കുറവില്ല. ഇനി എന്തു ചെയ്യും?
സ്നേഹ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. എന്തു പറയണം എന്നു അവൾക്കു് അറിഞ്ഞു കൂടായിരുന്നു.
രാജേഷ് അവളെ തന്നെ നോക്കി ഇരുന്നു. അവളുടെ ഏതു് ആഗ്രഹവും സാധിച്ചു കൊടുക്കാൻ താൻ തയ്യാറാണു. സ്നേഹയുടെ സന്തോഷമാണു, തന്റെ സന്തോഷം. അവളെ പോലെ സുന്ദരിയും സ്നേഹവതിയുമായ ഒരാളെ കിട്ടാൻ പ്രയാസം.
ഞാൻ ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞാൽ ദേഷ്യപ്പെടുമൊ? രാജേഷിന്റെ ചോധ്യം കേട്ടു സ്നേഹ അയാളുടെ മുഖത്തേക്കു്
നോക്കി.
എന്താ?
പറയാം പക്ഷേ ദേഷ്യപ്പെടരുതു്. ഞാൻ ഇന്നു വരെ എന്തിനെങ്കിലും രാജേട്ടനോടു ദേഷ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടോ? നീ കഴിഞ്ഞ ആഴ്ചച്ചയിലെ ഡെബോണയർ വായിച്ചില്ലെ.
ഉവ്വ. അതിൽ ഒരാളുടെ പേഴ്സണൽ എക്സ്പീരിയൻസ് ഉണ്ടായിരുന്നു. വായിച്ചുവൊ? ഉവ്വ. സ്വാപ്പിങ്ങ് അല്ലെ.
അതേ, സ്വാപ്പിങ്ങ് തന്നെ. എന്തു പറയുന്നു?
അതൊക്കെ ശരിയാവുമോ രാജേട്ട, കാര്യം നമ്മുടെ സൊസൈറ്റിയും പുരോഗമിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണു്. എന്നാലും?
നിനക്കു സമ്മതമാണൊ? അതു പറ.
രാജേട്ടന്റെ ഇഷ്ടം. പക്ഷേ, പിന്നീടു് നമ്മുടെ ഫാമിലി ലൈഫ് തകരാൻ പാടില്ല. ഇപ്പോഴത്തെ കുറച്ചു സുഖത്തിനു വേണ്ടി നമ്മുടെ ജീവിതം തുലക്കരുതു്.
അതൊന്നും നീ പേടിക്കണ്ട. ഇതു മൂലം ഒരിക്കലും നമ്മുടെ ജീവിതം തകരില്ല. പോരെ? മതി. പക്ഷേ, ആരാ ആളു? ആളെയൊക്കെ നീ അറിയും. നമുക്കു വേണ്ടപെട്ടവൻ തന്നെയ. പ്രകാൾ. 863B? അബ?
അതെ. എന്താ നിനക്കു വല്ല ബുദ്ധിമുട്ടും ഉണ്ടോ?. അതല്ല. പക്ഷേ, അവനോടു് ഈ കാര്യമൊക്കെ എങ്ങിനെ പറയും? അതൊന്നും നീ അറിയേണ്ട. ഞാൻ പറഞ്ഞു സമ്മതിപ്പിച്ചോളാം. ശരി തന്നെ. പക്ഷേ, ശാലിനി? അവൾ സമ്മതിക്കുമൊ?
അതൊക്കെ സമ്മതിക്കും. ഒരു ചെറിയ ഹിൻറ്റ്